Ε.ΣΥ ΑΡΓΕΙΩΝ

ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΕΛΛΑΝΙΑ ΑΞΙΑΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΜΕ 12 ΑΞΙΕΣ 18 ΑΡΧΕΣ (12 ΑΞΙΑΚΕΣ ΚΑΙ 8 ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΕΣ) ΚΑΙ 3 ΒΑΣΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΒΑΣΙΚΗ ΑΞΙΩΣΗ ΚΑΘΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Η΄ΠΡΑΞΗΣ Η΄ΕΚΦΡΑΣΗΣ 

ΑΝΑΛΥΣΗ : ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ - ΒΑΣΙΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ: ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

-ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ: Αγαπητοί Συνέλληνες, είναι πολύ σημαντική η στιγμή κι έφτασε η ώρα να αναλύσουμε όλα τα ΑΞΙΑΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ  που χρειάζονται για την Ελλήνων Πολιτεία, ξεκινώντας από τις 12 ΑΞΙΕΣ, συνεχίζοντας με τις 18 ΑΡΧΕΣ από τις οποίες οι 10 είναι ΑΞΙΑΚΕΣ και οι 8 είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ και τελειώνοντας με τους 3 ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ που συμπληρώνουν και κλειδώνουν την Ελλήνων Πολιτεία.

Θα προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να τις αναλύσουμε, αν και θεωρώ ότι η κάθε Αξία θέλει πάρα πολύ ανάλυση, γιατί αργότερα θα έρθουν και οι ΥΠΟ-ΑΞΙΕΣ, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να δώσουμε την εικόνα του Αξιακού μας συστήματος.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΑΞΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ

Ξεκινάμε λοιπόν από τις Αξίες και θα εξηγήσουμε μαζί με τον Βασίλη τον Θεοδωρόπουλο τι ακριβώς σημαίνει Αξία, γιατί πρέπει να είναι στο Αξιακό μας Σύστημα. Θα δούμε και θα καταλάβουμε καλύτερα, ότι το Αξιακό Σύστημα στην Ελλήνων Πολιτεία είναι ένας αντικατοπτρισμός του ίδιου του Σύμπαντος, όπως ακριβώς έχει εξελιχθεί και λειτουργεί όλο το Συμπαντικό στερέωμα.

Εμείς αυτή την φορά δεν ορίζουμε μόνο τις ΑΞΙΕΣ, αλλά και το τι σημαίνει ΑΞΙΑ.

Βασίλη, ξεκίνα λοιπόν με τον πιο ευκρινέστερο τρόπο για να μεταδόσουμε τι ακριβώς φτιάχνουμε, για να καταλάβουν όλοι πώς θα κλειδώσει η Πολιτεία και πώς μπορούμε να παράξουμε την Πολιτεία, η οποία παράγει Ανθρώπους και Πολίτες μέσα σε ένα ΑΞΙΑΚΟ-ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΟ σύστημα, έτσι όπως είμαστε εμείς δομημένοι κι έτσι όπως το ΣΥΜΠΑΝ  μας ανέχεται και μας αντέχει!

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Καταρχήν θέλω να πω ότι κάνουμε έναν Όρκο που είναι η Συμπαντική Θέση του Ανθρώπου, να προσδιορίζει ποιος είναι ο στόχος του και ποιος ο προορισμός του και μέσα σε αυτόν τον Όρκο, αναφέρουμε ότι ορκιζόμαστε στα ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να ορίσουμε και να εξήγήσουμε ποια είναι τα ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ.

Αυτές τις ΑΞΙΕΣ δεν μας τις δίνει κανένα ιερατείο, δεν μας τις δίνει καμία οντότητα, αλλά είναι οι ΑΞΙΕΣ οι οποίες είναι έμφυτες στα ανθρώπινα όντα. Αυτές οι ΑΞΙΕς είναι ιδίον του Ανθρώπου, γιατί είναι έμφυτες μέσα στον Άνθρωπο κι αυτό θα το καταλάβουμε αναλύοντας τες.

Ο Άνθρωπος πρέπει να βρίσκεται σε κάποια ΜΕΣΟΤΗΤΑ.

Η Μεσότητα έχει αναλυθεί από τους δικούς μας φιλοσόφους, οι οποίοι μας είπαν ότι ο Άνθρωπος αν βρίσκεται σε κάποια έλλειψη ή υπερβολή, βρίσκεται εκτός του Αξιακού του Συστήματος και εκτός της Θέσης του και για να είναι ακριβώς στην θέση του Ανθρώπου, πρέπει να βρίσκεται σε κάποια Μεσότητα. Είναι αυτό που λέμε το «Ανθρώπινο μέτρο».

Όλες οι ΑΞΙΕΣ που θα αναλύσουμε, είναι εκείνες που θέτουν τον Άνθρωπο μέσα στην ΜΕΣΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ, μέσα στην πραγματική θέση που πρέπει να βρίσκεται αυτός ο Άνθρωπος. Όσο πιο πολύ προάγονται αυτές οι ΑΞΙΕΣ, δηλαδή, όσο πιο πολύ γίνονται κατανοητές κι όσο πιο πολύ μπαίνει ο Άνθρωπος μέσα σε αυτές τις Αξίες αυτές που είναι δικές του, τόσο πιο πολύ βρίσκεται μέσα στην ΜΕΣΟΤΗΤΑ.

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Έτσι είναι! ΟΙ Αξίες είναι η ραχοκοκκαλιά και ο πυρήνας μας, αν και αυτό που έχουμε παρατηρήσει είναι ότι ΟΛΕς ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΘΗΛΥΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ! Για κάποιο λόγο, ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ. Δεν πιστεύω ότι είναι τυχαίο κι όπως έχω πει, σε αντίθετη περίπτωση, θα κουτουλούσαν οι πλανήτες!

ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ Η ΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ….

Άρα λοιπόν μιλάμε για ΑΞΙΕΣ οι οποίες γεννούν. Εδώ λοιπόν θα μπούμε σε μια μεγάλη διαμάχη τις επόμενες μέρες, γιατί σήμερα όλοι μιλάνε για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αλλά όσους διαφορετικούς ανθρώπους ρωτήσεις, θα έχουν διαφορετική άποψη για το πώς ορίζεται η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Για κάποιον λόγο όλοι μιλούν για Αρχές και Αξίες της Δημοκρατίας, αλλά δεν τις ορίζει κανένας.

Άλλωστε, όσο κι αν έψαξα, δεν είναι κανένα κόμμα και κανένα δόγμα να ορίζει τις Αξίες του και σε ποιο Αξιακό Σύστημα κινείται! Δεν ξέρω αν είναι στοχευμένο το ότι δεν έχουν οριστεί, αλλά ήρθε η ώρα, εμείς να ορίσουμε τις δικές μας ΑΞΙΕΣ κι ας κάνουν κι αυτοί το ίδιο! Ας ορίσουν για ποιες Αρχές Δημοκρατίας μιλάνε και για ποιες Αξίες Δημοκρατίας; Τα δόγματα κι όλες οι ομαδοποιήσεις ανθρώπων και ιδεολογιών, ας μας πουν λοιπόν για ποιες Αξίες μιλάνε!

Κάποια στιγμή προσπάθησα να βρω, ποια είναι η πιο καλή Αξία. Για κάποιο λόγο, όσο και να έψαξα, δεν βρήκα καμία Αξία που να είναι υπεράνω της άλλης.

Σε μια ανάλυση που έκανα, διαπίστωσα ότι αν έχεις, έστω και μία Αξία, εμπεριέχεις και τις 12. Σε μια επόμενη ανάλυση που θα κάνουμε, θα δείξουμε ότι ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ. Δηλαδή, μέσα στην ΛΟΓΙΚΗ είναι και οι 12 Αξίες, στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι και οι 12 Αξίες επίσης. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να δουλέψει μόνη της η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Άρα, ο,τιδήποτε που δεν έχει Αξιακό ή αν μας πουν ότι έχει, έστω και μία Αξία να έχει, εμπεριέχει και τις υπόλοιπες.

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Για αυτό φαίνεται ότι τα κόμματα και τα δόγματα δεν ορίζουν τις Αξίες, γιατί αν τις ορίσουν, θα πρέπει να μπουν σε ένα Αξιακό Σύστημα που τα ίδια δεν βρίσκονται μέσα.

ΛΟΓΙΚΗ: Η ΠΥΛΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΑΞΙΕΣ

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Ακριβώς! Ας αρχίσουμε λοιπόν από την ΛΟΓΙΚΗ που είναι μια τεράστια Αξία, η οποία βρίσκεται ακριβώς πάνω από την ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ κι αν πάτε στην τελευταία Αξία που είναι το ΓΝΩΘΙ Σ’ ΕΑΥΤΟΝ, θα δείτε ότι το ΓΝΩΘΙ Σ’ΕΑΥΤΟΝ βρίσκεται πάνω από την ΛΟΓΙΚΗ.

Αυτό μας βάζει σε έναν συλλογισμό, πώς η κάθε μια ενσωματώνεται μέσα στην άλλη. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να είναι και κάπου αλλού η ΙΣΟΤΗΤΑ, η οποία είναι κάτω από την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και πάνω από την ΑΦΘΟΝΙΑ. Αν τις δείτε ανά τρεις, ή ανά τέσσερις, θα δείτε τι συλλογισμούς σας βγάζει.

Κάποια στιγμή, ετοιμάζεται μια επιστημονική ομάδα μας, η οποία θα τοποθετηθεί αστρολογικά με τις ΑΞΙΕΣ σε μια πιο βαθιά ανάλυση σε σχέση με τους Άθλους του Ηρακλή. Εκεί θα δούμε τελικά ότι ο κάθε Άθλος έχει και αντιπροσωπεύει και μια Αξία. Ίσως αργότερα να έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε μια τεράστια ανάλυση σε αυτούς τους παρεξηγημένους Άθλους που προσπαθούν κάποιοι να τους ερμηνεύσουν κατά το δοκούν!

Ξεκινάμε λοιπόν με την 1η ΑΞΙΑ η οποία είναι η ΛΟΓΙΚΗ.

ΛΟΓΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΝΟΗΣΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΟΡΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΑΡΚΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ.

Εδώ θα αναρωτηθεί κάποιος: «καλά, μόνο η αποδεικτική διεργασία υπάρχει;». Υπάρχει και η ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ, υπάρχει και η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ, αλλά ακόμα και αυτές οι δύο κι όσες ακόμα υπάρχουν, πάλι πρέπει να φτάσουν στην ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ διεργασία για να φτάσουν στο συμπέρασμα.

Το ζήτημα είναι λοιπόν το ΟΡΘΟΝ και το ΥΠΑΡΚΤΟΝ αποκλειστικά μόνο μέσω της αποδεικτικής διεργασίας. Είναι μια κάθετη τοποθέτηση της ΛΟΓΙΚΗΣ ότι αυτό που δεν μπορεί να αποδεικτεί ως ΟΡΘΟΝ και ΥΠΑΡΚΤΟΝ,  δεν μπορεί να υπάρχει.

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι είναι! Γιατί θα έλεγα ότι η ΛΟΓΙΚΗ, παρόλο που δεν μπορούμε να ορίσουμε ποια είναι η αρχή και το τέλος των ΑΞΙΩΝ, είναι η ΠΥΛΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΞΙΕΣ. Και αυτό, γιατί ο άνθρωπος διαφέρει από τα άλλα έμβια όντα στην ΛΟΓΙΚΗ. Ο Νοήμων άνθρωπος έχει αυτό το εργαλείο της ΛΟΓΙΚΗΣ και μπορεί να προσεγγίζει σε θέματα, τα οποία φτάνουν πολύ πιο μακριά από αυτά που μπορεί να φανταστεί ο ίδιος ότι μπορεί να φτάσει.

Έτσι λοιπόν χρησιμοποιεί πάντα την ΛΟΓΙΚΗ για να δημιουργεί τις προϋποθέσεις που άπτονται του Υπαρκτού και του Ορθού για να μπορεί να είναι σαν αποδεικτική διαδικασία αυτού που θέλει να ερευνήσει. Πάντα η ΛΟΓΙΚΗ είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για να μπορεί να έχει στην προσέγγιση του μέσω της Νόησης, γιατί ουσιαστικά ο άνθρωπος ως νοήμον ον είναι το ον που γνωρίζει τον εαυτό του και θα έπρεπε να γνωρίζει τον εαυτό του και μέσα από την ΛΟΓΙΚΗ ενώνεται με την ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ η οποία διέπει το Σύμπαν και καταλαβαίνει και το ίδιο το άτομο τον εαυτό του.

Είναι λοιπόν μια τεράστια ΑΞΙΑ, που χαρακτηρίζει το ΑΞΙΑΚΟ σύστημα, που πρέπει να βασίζεται μέσα στην ΛΟΓΙΚΗ. Η ΛΟΓΙΚΗ είναι η Πύλη η οποία ξεκινάει και μέσα από αυτή την ΛΟΓΙΚΗ προχωράμε στην διερεύνηση όλων των άλλων ΑΞΙΩΝ και ουσιαστικά να θέσουμε την ΠΟΛΙΤΕΙΑ μας.

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Η αλήθεια είναι ότι σήμερα η ΛΟΓΙΚΗ έχει παραποιηθεί. Όλοι μιλάνε για την λογική «μου» και την λογική «σου» κάτι το οποίο δεν υφίσταται. Η ΛΟΓΙΚΗ μπορεί να αναλυθεί σε χιλιάδες βιβλία και μέσα στην Λογική να τοποθετηθούν χιλιάδες πράγματα. Βάζουν κανόνες και οριοθετούν κάποια πράγματα για να μπορούν να σου δρομολογήσουν την ΛΟΓΙΚΗ. Αυτό είναι πολύ στοχευμένο και εγκάθετο. Όσο πιο λογικά σκέφτεσαι, τόσο πιο πολύ μπαίνεις στην Μεσότητα.

Τώρα, θεωρώ ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν ισχυρή Λογική και κάποιοι έχουν λιγότερη, ή κάποιοι την χρησιμοποιούν, αν το θέλεις και κάποιοι όχι! Κανένας όμως δεν πρέπει να ξεφεύγει από το ΟΡΘΟΝ και το ΥΠΑΡΚΤΟΝ που αυτός μπορεί να αντιληφθεί. Φεύγοντας από το Ορθόν και το Υπαρκτόν που εσύ μπορείς να αντιληφθείς, ενώ ο άλλος αντιλαμβάνεται τελείως διαφορετικά πράγματα, αυτόματα χάνεις τη γη από τα πόδια σου, αιωρείσαι, έχεις φύγει από τα δικά σου σταθερά, δεν κρατιέσαι και είσαι έρμαιο στο τι αντιλαμβάνεται ο άλλος που εσύ δεν μπορείς να αντιληφθείς. Αυτό το κομμάτι εδώ, θέλει μεγάλη προσοχή, γιατί δεν αντιλαμβάνονται όλοι τα ίδια, άρα η Λογική έχει βαθμίδες. Το σημαντικό είναι το πώς ορίζουμε το ΟΡΘΟΝ ΚΑΙ ΥΠΑΡΚΤΟΝ. Δεν μπορείς να δεις το υπαρκτόν και το ορθόν το δικό μου, αλλά μπορείς να δεις το δικό σου και δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτή την βάση.

ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ: ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να θέσω τους δικούς μας φιλοσόφους, οι οποίοι μπορεί να είχαν διαφορετική προσέγγιση και διαφορετικό συμπέρασμα, αλλά πάντα χρησιμοποιούσαν την Λογική ως αποδεικτική διαδικασία για να αποδείξουν αυτό που διερευνούσαν. Κι έχουμε τον μεγάλο Αριστοτέλη, ο οποίος έκανε μια μέθοδο και με την οποία έκανε συνεχώς αναζητήσεις βάσει της Λογικής των προσλαμβανουσών σε κάθε θέμα κι έφτανε ακριβώς στο συμπέρασμα, το οποίο ως διαδικασία γίνεται με την χρήση της Λογικής. Όπως όλα τα πράγματα χρειάζονται παίδευση και εκγύμναση, έτσι ακριβώς χρειάζεται και η Λογική.

Σήμερα, δυστυχώς η Λογική έχει αντικατασταθεί από την έννοια της πίστης. Είναι δύο τελείως αντίθετες έννοιες. Η ΛΟΓΙΚΗ ψάχνει να βρει το υπαρκτό. Η Πίστη ψάχνει να βρει κάτι το οποίο δεν είναι υπαρκτό και το δέχεσαι ως μη υπαρκτόν. Εάν κάτι είναι υπαρκτό και μέσα από την λογική διαδικασία φτάσεις σε αυτό, τότε δεν χρειάζεται να εξασκήσεις πίστη. Πίστη εξασκείς σε πράγματα που δεν αποδεικνύονται, που δεν υπάρχει λογική. Οπότε, ΛΟΓΙΚΗ και Πίστη είναι δύο τελειώς διαφορετικές έννοιες.

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Αν ανοίξουμε οποιοδήποτε λεξικό, θα διαπιστώσουμε ότι η λέξη «δόγμα» είναι η θεμελιώδης αρχή η οποία δεν αποδεικνύεται. Εμείς γνωρίζουμε καλά και ενημερώνουμε και τους συνέλληνες μας ότι έχουμε κατασκευάσει και τις ΑΝΤΙ-ΑΞΙΕΣ. Σαφώς, τώρα δεν θα μπορέσουμε να τις αναλύσουμε, όμως τις έχουμε κατασκευάσει, δηλαδή, αυτό που συμβαίνει σήμερα.

Οι ΑΝΤΙ-ΑΞΙΕΣ είναι οι αντίθετες των ΑΞΙΩΝ. Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια τέλεια αποτύπωση, αυτό που πραγματικά κανείς βιώνει και συμβαίνει σήμερα στον πλανήτη. Το έχουμε εκδόσει, αποτυπώσει και το έχουμε σφραγίσει ότι αυτό συμβαίνει!

Ας μείνουμε όμως τις ΑΞΙΕΣ και να τις καταλάβουμε! Σαφώς οι ΑΝΤΙ-ΑΞΙΕΣ θα έρθουν και θα συγκρουστούν με τις ΑΞΙΕΣ μας, άρα αυτές είναι οι ΑΞΙΕΣ μας και εκείνες είναι οι ΑΝΤΙ-ΑΞΙΕΣ και ελάτε με το δικό σας Αξιακό ή πείστε μας ότι οι δικές σας Αντι-αξίες είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα και ποιο είναι το υπαρκτόν και το ορθόν που πρέπει να κάνουμε.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΙΚΟ ΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ…

Μια τεράστια ΑΞΙΑ για την οποία έχουν γίνει τόσοι πόλεμοι! Μιλάνε για freedom για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Θυμάμαι τόσα έργα που αναφέρονται σε αυτήν και τόσοι πραγματικοί πόλεμοι που έγιναν! Ποια είναι αυτή η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ; Να την ορίσουμε τελικά, γιατί όλοι μιλούν για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, αλλά τελικά κανείς δεν καταλαβαίνει, δεν αντιλαμβάνεται και δεν νιώθει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ; ΤΕΛΙΚΑ, ΕΧΟΥΝ ΣΚΛΑΒΩΘΕΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ Της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ;

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΕΤΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΒΟΥΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ.

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πραγματικά, ο άνθρωπος ως λογικό ον που γνωρίζει τον εαυτό του και το περιβάλλον του, η Αξία της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι βασικό πράγμα. Δεν υπάρχει λογικό ον το οποίο να μην υπάρχει μέσα σε μια ελεύθερη κατάσταση. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, λοιπόν είναι μια δυναμική την οποία έχει ο άνθρωπος, που μπορεί συνέχεια να κάνει αυτό που θέλει και αυτό που σκέφτεται. Μπορεί να έχει την απεριόριστη δυνατότητα αυτής της πράξης και της σκέψης, αλλά όταν πάντα τα πλαίσια αυτής της πράξης και της σκέψης βρίσκονται μέσα στην νομοτελειακή σκέψη. Ο άνθρωπος μπορεί να σκέφτεται και αναζητά πάντα την γνώση και την καλυτέρευση της θέσης του.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αυτής της σκέψης, ακόμα κι αυτής της πράξης, της βελτίωσης της θέσης και της γνώσης του και του περιβάλλοντος του, είναι κάτι το οποίο του ανήκει. Και βέβαια, όταν αυτό βρίσκεται μέσα στην ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ είναι σωτήριο για τον άνθρωπο.  Ο άνθρωπος μπορεί να σκέφτεται ό,τι θέλει, να κάνει ό,τι θέλει και είναι δικαίωμα και υποχρέωση του να το κάνει αυτό, όταν αυτό βέβαια βρίσκεται μέσα στο Αξιακό άξονα, μέσα στο Αξιακό αυτό σύστημα, το οποίο είναι πάντα ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΟ.

ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ: ΟΙ ΤΕΛΕΙΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ…ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΝΟΜΟΥΣ…

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Άρα, μας λες δηλαδή ότι στο ΣΥΜΠΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΟΜΟΙ.  Σε αυτό το σύμπαν, οι πλανήτες δεν σπέρνονται, δεν τους πετάει κάποιος στην τύχη. Άρα μιλάμε για ΝΟΜΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΙ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΛΕΞΗ «ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ», δηλαδή ΤΕΛΕΙΟΙ ΝΟΜΟΙ. Αλλιώς το ΣΥΜΠΑΝ δεν θα λειτουργούσε, δεν θα γυρνούσε, δεν θα ήταν στην θέση του και εμείς δεν θα ήμασταν εδώ.

Εδώ λέμε τώρα ότι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι πρωτίστως βουληματική πορεία. Θέλεις την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σου. Καταρχήν η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Οι σκλάβοι έχουν δικαιώματα. Σήμερα, όλος ο πλανήτης μιλάει για τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Από πηγάζουν τα δικαιώματα σου; Τα δικαιώματα πηγάζουν από τους σκλάβους του παρελθόντος. Σήμερα, στην ελεύθερη ανθρωπότητα, όπως θέλουν να λένε, γιατί μιλάνε για δικαιώματα;

ΕΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΝΟΜΟΥΣ. Έχει δικούς τους Νόμους, αυτούς που τους έχει βγάλει και που πηγάζουν από την ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ. Αν έχεις ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, δεν καταλαβαίνω γιατί μιλάνε για δικαιώματα! Ποιος μου τα έχει; Εδώ είναι ένα μεγάλο θέμα για την Πολιτεία.

Ο άνθρωπος δεν έχει δικαιώματα, έχει ΝΟΜΟΥΣ! Οι Νόμοι που θα παραχθούν θα είναι των ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Θα είναι κομμάτι της Ψυχής τους κι όταν θα μιλάς για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ Της ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ! Θα πεθάνεις για αυτό, γιατί είναι ένα κομμάτι της Ψυχής σου κι όχι απλά ένας νόμος κάποιου συντάγματος.

Έτσι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ θα δείτε ότι είναι η αναζήτηση και η εφαρμογή από μέρους των ΑΡΧΩΝ. Δηλαδή, υπάρχουν ΑΡΧΕΣ, γιατί ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΕΙΑ! Άρα, θα ορίσουμε και τις ΑΡΧΕΣ μας και πρέπει να κλειδώσουμε μέσα στις ΑΞΙΕς ΚΑΙ Τις ΑΡΧΕΣ, όταν μιλάμε για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αλλιώς, δεν έχουμε ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αφού όμως είσαι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΝ η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι η βουληματική σου πορεία, γιατί εσύ έχεις στήσει την ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Αλλιώς, για ποια ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  μιλάμε; Όπως και το ποτάμι είναι κομμάτι της γης, όπως το φυτό, όπως και το ζώο, όπως η φύση και ο αέρας που αναπνέεις. Αφού όλα έχουν νομοτελειακούς νόμους, ΕΣΕΝΑ ΤΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΑΥΤΟΥ;  ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΧΑΛΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΗΝ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ;

Εδώ λοιπόν κλειδώνει η τεράστια ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι παντού! Αλλά σήμερα όλα είναι δηλητηριασμένα, όπως και το νερό που πίνουμε. Πού είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ σήμερα; Δεν υπάρχει!

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν λέμε ότι ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ θέτει τον άνθρωπο σε διαρκή δυνατότητα δυναμικής και βουληματικής πορείας, σημαίνει ότι είναι ένα δυναμικό φαινόμενο, κατά το οποίο ο Άνθρωπος θέλει να φτάσει παραπέρα, θέλει να προοδεύσει, θέλει να κατακτήσει μεγαλύτερα πράγματα κι έχει το δικαίωμα και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ να το κάνει, αρκεί όπως είπαμε να βρίσκεται μέσα στην ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ. Αυτό σημαίνει ότι εφόσον ο άνθρωπος βρίσκεται μέσα στην ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ και στους Νόμους τους οποίους καλείται να σέβεται και να περιλαμβάνεται σε αυτούς, τότε έχει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ να κάνει αυτό που είναι για το καλύτερο, για το καλύτερο του εαυτού του, το καλύτερο για το περιβάλλον του. Είναι λοιπόν μια δυναμική πορεία, δεν είναι θέμα περιβάλλοντος και δεν μας την δίνει κανένας! Την έχουμε από την στιγμή που γεννιόμαστε και βάσει αυτής της Ελευθερίας, το Ανθρώπινο Γένος μπορεί να φτάσει στον τελικό του προορισμό. Γιατί υπάρχει τελικός προορισμός για τον Άνθρωπο.

ΑΡΕΤΗ: ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΡΕΤΗ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΝ ΟΦΕΛΟΣ…. ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΑΡΣΗ…

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Η Τρίτη ΑΞΙΑ είναι η ΑΡΕΤΗ η οποία είναι πολύ παρεξηγημένη. Όλοι μιλούν ότι είναι «ενάρετοι», αλλά η ΑΡΕΤΗ είναι πολύ παρεξηγημένη. Όλος αυτός ο κατάλογος είναι των ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ, των ΑΝΘΡΩΠΩΝ-ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ που αγωνίζονται για την πατρίδα τους, αγωνίζονται για την ζωή, την ψυχή, το συνειδητό, το ασυνείδητο. Υπάρχει ένας τεράστιος πόλεμος στο Σύμπαν. Έχουν μάχες με τον εαυτό τους, με την ίδια τους την ψυχή, με τα πάθη τους. Αν δεν ξεπεραστούν αυτές, δεν νομίζω ότι μπορεί να φτάσει πουθενά.

Η ΑΡΕΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΟΦΕΛΟΣ Η Η ΕΠΑΡΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ.

Ειδικά, η Έπαρση είναι κάτι χειρότερο από σεισμό, από φωτιά, από πλημμύρα και αυτός που την έχει πάθει, δεν καταλαβαίνει ότι έχει πάθει ΈΠΑΡΣΗ. Όμως, θα δηλώσω, ΜΟΝΟ ΑΓΝΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ και ο «αγνός» δεν είναι ο χαζός, αλλά αυτός που έχει αγνά αισθήματα από την ώρα που γεννιέται. Ένας πολεμιστής έχει ΑΡΕΤΗ γιατί αυτό που κάνει, το κάνει για όλους χωρίς το ιδίον όφελος. Δηλαδή, θα δώσει την ζωή του, θα δώσει τα πάντα, για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, όχι μόνο την δική του, αλλά όλων των ανθρώπων και του περιβάλλοντος του, ακόμα και για τον πλανήτη, γιατί ο πλανήτης είναι μια μικρή κοινωνία στο τεράστιο σύμπαν που βρισκόμαστε, στον τεράστιο γαλαξία μας. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι ΑΡΕΤΗ δεν μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, ο οποίος κάνει «ενάρετα» την δουλειά του. Αυτό δεν γίνεται!

Η ΑΡΕΤΗ ΕΙΤΕ ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΕΙΤΕ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ, ΕΙΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΙΤΕ ΘΕΟΣ ΑΚΟΜΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΟΦΕΛΟΣ, ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΠΑΡΣΗ ΣΟΥ. Η ΕΠΑΡΣΗ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΕΙ «ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑΡΕΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΩ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ». ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ! Την έχουν μοναδικοί Άνθρωποι και οι Άνθρωποι μπορούν να βγάλουν ΝΟΜΟΥΣ ΜΕ ΑΡΕΤΗ. Για φανταστείτε στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ  μας αύριο να υπάρχουν ΝΌΜΟΙ ΜΕ ΑΡΕΤΗ, δηλαδή ΝΌΜΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Σήμερα, οι Νόμοι είναι πώς η μία ομάδα να βιάσει την άλλη, ποιος θα πληρώνει τον λιγότερο φόρο, πώς θα περάσουν τα δικά μας πράγματα και τι θα γίνει… δεν υπάρχει τίποτα ενάρετο δίπλα μας. Το ένα «ενάρετο» δόγμα πολεμάει το άλλο και τελικά ποιος έχει ΑΡΕΤΗ; Πού είναι τελικά η ΑΡΕΤΗ; Στα δόγματα μας; Στο σύνταγμα μας; Στις κοινωνικές μας ομάδες; Πού είναι;

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κι όπως βλέπουμε είναι η ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ. Για να μπορέσεις όμως να έχεις ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ πρέπει να έχεις ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ για να την έχεις.

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Αν δεν έχω ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, δεν έχω ΑΡΕΤΗ.

Η ΑΡΕΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟ ΠΑΡΑΓΕΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ…

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ακριβώς! Αλλά μέσα από την ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ, σημαίνει να έχεις ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ να μπορείς μέσα από ΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΉΣΕΙΣ ΓΝΩΣΗ. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχεις ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΣΟΥ και να έχει την ελευθερία της πρόσβασης σε αυτή την γραμματεία και να έχεις το πραγματικό δικαίωμα να χρησιμοποιήσεις αυτή την ΓΝΩΣΗ. Οπότε, αυτό μας δίνει την δυνατότητα να προσλάβουμε τις ΓΝΩΣΕΙΣ που είναι η απαίτηση για να έχουμε την ΑΡΕΤΗ. Από εκεί και πέρα, αυτές οι Γνώσεις, οι οποίες υπάρχουν διαμορφώνουν τον χαρακτήρα, την διδασκαλία και το περιβάλλον. Άρα, η ΑΡΕΤΗ είναι κάτι το οποίο δεν χρησιμοποιείται από αυτόν που την έχει, αλλά χρησιμοποιείται σε αυτούς που την προσλαμβάνουν γύρω από αυτόν που την έχει. Δηλαδή, η ΑΡΕΤΗ είναι κάτι που κάποιος την προσλαμβάνει και το αποδίδει αμέσως.

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Δηλαδή, η ΑΡΕΤΗ είναι κάτι που κάποιος το παράγει και το χρησιμοποιούν οι υπόλοιποι.

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Και για να το παράξει, έχει προσλάβει ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ. Έτσι λοιπόν η ΑΡΕΤΗ προσδίδεται στο περιβάλλον και δεν αφορά την ανάπτυξη και την αναβάθμιση κάποιου ατόμου, αλλά αφορά όλη την κοινωνία, γιατί αυτή διαχέεται σε όλη την κοινωνία. Αυτή είναι η ΑΡΕΤΗ και στο τέλος φαίνεται ποιος είναι ενάρετος, που μέσα από τον βίο του, την διδασκαλία του και την πορεία του έχει αναβαθμίσει όλη την κοινωνία.

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Στις ημέρες μας θεωρούν ότι η ΑΡΕΤΗ είναι κάτι ατομικό. Δεν υπάρχει άτομο με ΑΡΕΤΗ. Υπάρχει αυτός που την παράγει και αυτός που την εισπράττει, αλλά για να την εισπράξουμε, πρέπει να την εισπράξει το σύνολο της κοινωνίας. Αν είναι για δέκα άτομα η ΑΡΕΤΗ, τότε τι ΑΡΕΤΗ είναι; Ας το καταλάβουμε για να ξεκαθαρίσουμε πώς τοποθετούμαστε στις ΑΞΙΕΣ κι όχι έτσι όπως τις έχουν αποδόσει οι άλλοι.

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ θέλω να τονίσω για ακόμα μια φορά, πόσο δεμένες είναι οι ΑΞΙΕΣ μεταξύ τους! Είναι σαν μια αλυσίδα, η οποία δημιουργεί έναν κύκλο. Αν σπάσει ένας κρίκος, σταματάει να υπάρχει όλο το σύστημα.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΗ

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Η επόμενη ΑΞΙΑ είναι η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ η οποία είναι η ραχοκοκκαλιά μας Πολιτείας. Εδώ βλέπετε ότι είναι μια γραμμή! Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο: ΩΣ ΜΕΣΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΑ, ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΑ Η ΚΑΙ ΜΕ ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥ! Βλέπετε όμως ότι σε αυτή την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ έτσι όπως ορίζεται η ΑΞΙΑ, είναι η ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΑ. Αυτό σημαίνει ότι η πρώτη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ πρέπει να είναι διανεμητική και η επόμενη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ να είναι ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΗ κι αυτό θα το τονίσω: Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, όσα χρόνια ζω εγώ, αλλά κι όσα χρόνια γνωρίζω την ιστορία ήταν πάντα τιμωρός.

Να ξεκινήσω από τον μεσαίωνα ή από την βυζαντική αυτοκρατορία; Ήταν μια τιμωρός ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ που την είχαν στα χέρια τους τα δόγματα, μέχρι στις μέρες μας. Θα πω και από τον Ναπολέοντα, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ήταν στα χέρια των δογμάτων με βεβαιότητα. Αυτοί έκαναν τις δίκες. Δεν υπήρχαν δικηγόροι! Οι πρώτοι δικηγόροι, αν δεν κάνω λάθος, εμφανίζονται το 1790 μετά τους ιλλουμινάτι. Τόσο καλά είναι τα πράγματα στην γη μας! Η Ιερά Εξέταση, αστυνομικοί που εκτελούσαν το δίκαιο των εκκλησιών και των δογμάτων, ήταν όλα δικά τους. Τελικά μετά έκαναν τάγματα, τα τάγματα έκαναν δικηγόρους, οπότε τι ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ να υπάρχει;

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι τεράστια ΑΞΙΑ. Έχει και τις υπόλοιπες 12 ΑΞΙΕΣ μέσα της, γιατί για να αποδόσεις ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ πρέπει να έχεις ΙΣΟΤΗΤΑ και για να διανέμεις ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, πρέπει να έχεις ΑΦΘΟΝΙΑ, άρα, λες ΑΛΗΘΕΙΑ. Πρέπει να βλέπεις την ΑΛΗΘΕΙΑ, αλλιώς πώς θα αποδόσεις ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; Πρέπει να έχεις ΑΡΜΟΝΙΑ, ΑΝΔΡΕΙΑ, ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ, να ταυτίζεσαι δηλαδή με τον Σκοπό, τον λόγο ύπαρξης και τον δικό σου, και του πολίτη και του κόσμου όλου. Αν μη τι άλλο πρέπει να έχει ΛΟΓΙΚΗ και φυσικά πρέπει να έχει ΑΡΕΤΗ. Επίσης η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ πρέπει να έχει και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Πρέπει να έχει ελευθερία κινήσεων, άρα πρέπει να είναι και μόνη της. Αυτό είναι ακόμα ένα μικρό παράδειγμα πώς όλες οι ΑΞΙΕΣ είναι μέσα στην κάθε μια!

Πότε νιώσαμε ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; Σε ποια εποχή ένιωσε αυτός ο πλανήτης την Διανεμητική Δικαιοσύνη; Άρα,  αν δεν μας δώσουν Διανεμητική Δικαιοσύνη, πώς θα την αποδόσουμε; Μήπως έχουμε Διορθωτική; Μπορεί να διορθώσει κάτι; Τελικά, μήπως μιλάμε για Τιμωρό Δικαιοσύνη; Δηλαδή, υπάρχει κάποιος τιμωρός, θεοκρατικός; Δηλαδή, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ δουλεύει ως θεοκρατικός παράγοντας; Δεν θα εξετάσω αν υπάρχει ή όχι! Εξετάζω την ύπαρξη του θεού στο κρατικό τομέα της δικαιοσύνης! Ποια Δικαιοσύνη τελικά μας έδωσε; Διορθωτική; Δεν έχει διορθώσει τίποτα! Διανεμητική; Μα, δεν απέδοσε τίποτα, απλά έκανα χειρότερα τα πράγματα! Έχουμε πιο πολλούς φυλακισμένους, έχουμε πιο πολλές απάτες, έχουμε σε εξέλιξη κλεψιές, απάτες, υπονομεύσεις, και είναι όλοι απέναντι στην ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ. Αλλά έχουμε και μια νομιμοποίηση των κακώς κειμένων. «Νομιμοποιούμε» την κλεψιά του τόπου μας, την κλεψιά του κράτους, του πνεύματος, των ανθρώπων, των ψυχών…όλα αυτά είναι νομιμοποιημένα. ΚΥΡΙΟΙ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ…

Κατ’εμέ η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο κι έχει υπονομευτεί, έχει αλλοιωθεί, είναι σε ένα εικονικό σκηνικό για το τι εστί ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και το πώς τελικά είναι τώρα. Άρα, ποια είναι η αίσθηση του ΔΙΚΑΙΟΥ που νιώσαμε σαν άνθρωποι;

Θα λύσουμε λοιπόν το σήμερα, το 2015 και την συνέχεια της ανάπτυξης μας, θα ορίσουμε την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ μας έτσι ακριβώς όπως πρέπει να είναι. Δεν μπορούμε να ορίσουμε την παρανομία, ως νόμιμη ή αυτό που δεν έχει ΑΡΕΤΗ, να το κάνουμε ενάρετο! Δεν γίνεται το ψεύτικο να το ορίζουμε ως αληθινό και τελικά να συμφωνεί και η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και να λέει: «ναι, είναι αυτό!, άρα υπάρχουν παραγωγείς νόμων.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΩΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΑ ΟΝΤΑ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ…

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι, αν το δούμε λίγο πιο σφαιρικά, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι η απόδοση του ΔΙΚΑΙΟΥ βάσει μιας ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ.  Όταν μιλάμε για νομοθεσία σε μια Πολιτεία που έχει τις ΑΞΙΕΣ αυτές, σημαίνεί ότι η Νομοθεσία πρέπει να έχει ΛΟΓΙΚΗ, να προάγει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ των ανθρώπων, να έχει την ΑΡΕΤΗ. Αυτή η νομοθεσία είναι αυτή που ονομάζουμε ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ, μιλάμε για τους τέλειους Νόμους.

Σήμερα ζούμε σε ένα περιβάλλον στο οποίο δεν υπάρχουν τέτοιοι τέλειοι Νόμοι. Αντιθέτως, οι Νόμοι σήμερα βάζουν τους ανθρώπους σε μια κατάσταση όχι προαγωγής των ΑΞΙΩΝ τους, αλλά να υπάρχει ο,τιδήποτε ως υπακοή από τον φόβο της τιμωρίας. Δεν είναι να παραχθεί η συνειδητότητα του ανθρώπου, αλλά να αποφύγει τις συνέπειες που θα έχει, οπότε υπάρχει μια απόδοση δικαίου βάσει φόβου. Είναι μια τελείως έξω από τον άνθρωπο απόδοση δικαιοσύνης.

Η πραγματική ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι μια ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ η οποία είναι ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ. Είναι η απόδοση του ΔΙΚΑΙΟΥ των ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΣ που παρατηρούμε σε όλο το σύμπαν. Επειδή κι εμείς είμαστε ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΑ ΟΝΤΑ οφείλουμε να είμαστε στο ΔΙΚΑΙΟ των ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ.

Αυτό που βλέπουμε σήμερα διάχυτο σε όλη την ανθρωπότητα είναι η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΝΟΜΩΝ οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το Δίκαιο, είναι μόνο για να περάσουν συμφέροντα, είναι μόνο για να βάζουν τον άνθρωπο σε διαδικασίες ώστε να χάσει την θέση την οποία έχει, οπότε, ο άνθρωπος αναγκαστικά, υπόκειται σε αυτούς τους Νόμους και κρατείται μέσα σε αυτό το πλαίσιο πάντα με τον φόβο, χωρίς ΑΡΕΤΗ, χωρίς ΛΟΓΙΚΗ και χωρίς ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Για να περάσουν αυτούς τους νόμους και να κρατήσουν τους ανθρώπους, τους αφαιρούν όλες τις άλλες ΑΞΙΕΣ που είναι η πραγματική θέση του Ανθρώπου.

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ…

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Ας δώσουμε ένα παράδειγμα ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΣ. ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ είναι να μην πειράξεις κανένα ποτάμι, γιατί έχει γεννηθεί να είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟ, με μια δική του δυναμική, με καθαρό νερό εξυπηρετεί ένα τέλειο σύστημα της γης, το οποίο πηγάζει από κάτω, πέφτει στην θάλασσα και μετά ξαναμπαίνει και ξαναπηγάζει από την ίδια την γη. Άρα, μιλάμε για ένα τέλειο σύστημα το οποίο βγαίνει μέσα κι έξω από την γη. Μια βιομηχανία που δεν είναι φυσικά δικιά σου και δικιά μου, αλλά των εγκάθετων είτε πολυεθνικών, είτε συμφερόντων, ενάντια στην κοινωνία πια, μολύνει αυτό το ποτάμι για πολλά χρόνια κι εκεί η Δικαιοσύνη επεμβαίνει και βάζει κάποιο πρόστιμο πχ. 3000 ευρώ. Δεν έχει σημασία, ακόμα και να ήταν 3 δισεκατομμύρια, αλλά το ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει. Αυτή είναι η διαφορά που μιλάμε για ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ.  Άρα δεν έπρεπε ποτέ να χύνει τα χημικά του στο ποτάμι, να μην μολύνει ποτέ το ποτάμι! Η δικαιοσύνη τον τιμωρεί για 3000 ευρώ. Βλέπουμε χιλιάδες τέτοια πράγματα. Η θάλασσα η οποία δηλητηριάζεται, είτε τα φυτά μας, είτε οι ψεκασμοί, ποιος τους το επιτρέπει; Σε ποιο σύστημα; Σε ποιο Αξιακό;

Είμαι σίγουρος ότι εκτελώντας αυτές τις ΑΞΙΕΣ σε μια πραγματική ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, έτσι όπως την έχουμε σχεδιάσει κι όχι ονειρευτεί, το όνειρο γίνεται πραγματικότητα και τα όνειρα έχουν τελειώσει! Κανένας δεν είναι ονειροπαρμένος κι οι Έλληνες ξέρουμε τι κάνουμε! Είναι θέματα επιλογών. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ! Είμαστε σίγουροι για αυτό και το πώς το έχουμε ορίσει. Κύριοι, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ δεν είναι τιμωρός. Είναι διορθωτική και δεν είναι διορθωτική στο πρόσωπο, αλλά στην κοινωνία. Αν βλέπουμε κάτι κακό που το παράγει ένα άτομο, ουσιαστικά το έχει παράξει στο σύνολο της πολιτείας. Άρα, δεν γίνεται η Δικαιοσύνη να είναι κάτι προσωπικό.  Είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που εγώ βλέπω στην Δικαιοσύνη, γιατί κι εγώ κι άλλοι άνθρωποι έχουμε την εμπειρία, δεν είναι το ζητούμενο ότι ο δικαστής πρέπει να σκέφτεται. Αν δεις όλες τις αποφάσεις γράφουν:  «Ο δικαστής σκέφτηκε σύμφωνα με τον Νόμο». Απαγορεύεται ο δικαστής να  βλέπει και να  σκέφτεται γενικώς..αν αυτό ενοχλεί, αυτή είναι η άποψη μου.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΙ !

Ο δικαστής στην Ελλήνων Πολιτεία και στην πραγματική ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, δεν πρέπει να σκέφτεται. Πρέπει να εκτελεί! Σήμερα λοιπόν, υπάρχουν αμφιβολίες και να μην υπάρχουν, σου σπέρνουν αμφιβολίες, άρα αθωώνεται ο κατηγορούμενος, είτε έχεις όλα τα στοιχεία, αλλά είσαι τελικά στο χέρι του δικαστή και στο τι θα σου πει κατά συνείδηση. Υπάρχει απόφαση «κατά συνείδηση» και η «σκεπτόμενη» απόφαση.

Ο Νόμος είναι συγκεκριμένος. Αυτό που έκανες, κάνει αυτό και εκεί απλά ο δικαστής εκτελεί. Σήμερα λοιπόν δεν έχουμε μια εκτελεστική εξουσία, γιατί αν δεν κάνω λάθος, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι εκτελεστική εξουσία. Άρα, είναι εκτελεστική ή σκεπτόμενη εξουσία; Ή σκέπτεται κατά συνείδηση; Ή κοιτάει αν είναι ομοϊδεάτης κάποιος; Ή από το ίδιο χωριό; Ή είμαστε στην ίδια λέσχη, ή είμαστε στην ίδια στοά…αυτό δεν είναι ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι μηχανισμός και ανήκει σε εμένα και προστατεύει το σύνολο της κοινωνίας. Αν κάποιος λοιπόν κάνει κάτι, το έκανε στο σύνολο της πολιτείας. Αν κάποιος κλέψει έναν άλλον, δεν είναι προσωπικό το θέμα. Έκλεψε την ίδια την πολιτεία. Αν η Πολιτεία δεν σκεφτεί έτσι και δεν δικάσει ως ότι «έκλεψες την Πολιτεία», ή  «χτύπησες την Πολιτεία», δεν μπορούμε να έχουμε Πολιτεία. Άρα, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ δεν πρέπει να σκέπτεται και δεν πρέπει να έχει κανένα ελαφρυντικό. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ, ΠΟΥ Ο ΝΟΜΟΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΕΛΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΙ ΑΚΡΙΒΩς ΤΟ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ. Δηλαδή, αν είσαι αδερφός του βουλευτή και κάνεις έναν νόμο, θα φας 5 χρόνια και μετά φεύγεις; Αλλά αν είσαι ένα κακομοίρης θα φας 70 χρόνια; Τι είναι αυτό; Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥ ΜΕ ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ είναι ότι αυτό που έκανες, είτε είσαι βουλευτής, είτε ο οποιοσδήποτε, ο Νόμος είναι συγκεκριμένος και αυτός εκτελείται! Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ Της, ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΔΩΜΑΤΙΟ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΗ, ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ! Δικαστής, κατ’εμέ και για την ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ που δεν εκτέλεσε τον Νόμο, την άλλη μέρα έχει φύγει! Δεν έχει καμία δουλειά στην ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, γιατί απαγορεύεται να σκέπτεται. Απαγορεύεται να είναι δογματισμένος, απαγορεύεται να βλέπει. Θα έχει κλειστά τα μάτια, θα ακούει και θα εκτελεί.

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΞΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ..

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι ακριβώς είναι! Αυτό σημαίνει ότι η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΊΝΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ η οποία λειτουργεί, είτε διανεμητικά, είτε διορθωτικά. Αυτός που πρέπει να σκέπτεται είναι ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ. Οφείλει να νομοθετήσει και πρέπει να σκεφτεί να βρίσκεται ο Νόμος μέσα στο πλαίσιο των ΑΞΙΩΝ σου, μέσα στο ΑΞΙΑΚΟ ΣΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑ. Από την στιγμή που υπάρχει ο Νόμος και η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ απλώς εφαρμόζει τον ΝΟΜΟ.

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Βέβαια και για αυτό η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι εξουσία, διότι είναι ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ. Δεν έχει καμία δουλειά να μπει στην ΟΥΣΙΑ. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΕΝΤΟΛΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ! Ο Νομοθέτης σκέφτηκε τον Νόμο να είναι μέσα στο ΑΞΙΑΚΟ ΣΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑ και είναι πολύ σωστό αυτό που είπες, γιατί αύριο οι ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΞΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ. Δεν μπορώ να θεωρήσω ότι έχουμε Αξιακό  Σύστημα κι αύριο θα έρθει κάποιος να προτείνει κάποιο Νόμο που να μην έχει αυτές τις 12 ΑΞΙΕΣ, τις 18 ΑΡΧΕΣ και τους 3 ΝΟΜΟΥΣ. Μετά έχεις την Ελευθερία να προτείνεις όποιο ΝΟΜΟ θέλεις!

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ουσιαστικά, κάποιος διαπράττει αδικοπραξία, δεν το κάνει απέναντι στο άτομο που την διαπράττει, αλλά απέναντι σε όλη την Πολιτεία. Επομένως η Πολιτεία μπορεί να αποζημιώσει αυτόν που εδέχθη την αδικοπραγία, αλλά η Πολιτεία οφείλει και να διορθώσει την αδικοπραξία που έγινε εις βάρος της κι όχι εναντίον ενός πολίτη μόνο.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ…ΑΡΑ ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΙ…

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Σε αυτό το κομμάτι θα συμπληρώσω κάτι. Ο φόρος δεν είναι ότι πληρώνεις αντίτιμο σε ένα κράτος. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ! Άρα, οι φόροι είναι ανταποδοτικοί, όταν τους πληρώνουμε, τους εισπράττουμε. Έτσι τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι! Όμως, ο φόρος υπάρχει! Είτε σε υπηρεσία, είτε σε είδος, είτε σε δρόμους, είτε σε ο,τιδήποτε. Αυτό σημαίνει ότι αν αύριο σε κλέψουν, εφόσον σε προστατεύει η αστυνομία – η αστυνομία είναι σαν μια τεράστια ασφαλιστική-.

Αύριο λοιπόν σε μια «ιδανική» Πολιτεία, αλλά δεν θα την πω και «ιδανική» γιατί αυτή θα πρέπει να κυνηγάμε πάντα για να την φτάσουμε…θα πω λοιπόν, αύριο στην «ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ», εφόσον έχει αναλάβει το Κράτος, δηλαδή εμείς και έχουμε βάλει σε ένα θεσμικό πλαίσιο την ασφάλεια και την προστασία μας, την ζημιά την πληρώνει η Πολιτεία, παίρνει τον κλέφτη και τον διαχειρίζεται σύμφωνα με τον Νόμο. Οπότε, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, να σε κλέβει κάποιος, να υπάρχουν χιλιάδες ζημιές –και αυτό σήμερα είναι στοχευμένο- έρχεται η αστυνομία σου κάνει το σπίτι έτοιμο για να το ξαναβάψεις με αυτό που βάζει για τα αποτυπώματα, αυτό μόνο μπορεί να κάνει. Σου παίρνει και μια ωραία κατάθεση πόσες ώρες για να τα πεις όλα, πώς σε έκλεψαν και τι σου έκαναν, φεύγεις, είσαι κατακουρασμένος, το σπίτι σου είναι ανοιχτό, φέρνεις μαστόρους και τελικά, πιάνουν έναν ρουμάνο κλέφτη ή έναν γύφτο ή κάποιον, ο οποίος δεν έχει και τίποτα, οπότε τι να κάνουμε; Αυτό δεν γίνεται κύριοι! Έχω ασφάλεια, άρα δεν ξέρω γιατί πληρώνω τόσους φόρους στην αστυνομία και στην πολιτεία –γιατί δεν φταίει η αστυνομία, αυτή είναι ένα κομμάτι από το όλον θέμα-.

Στην ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ η πολιτεία αποζημιώνει τον άνθρωπο τον οποίο έκλεψες, γιατί αν θέλεις να σταματήσεις τις κλοπές αύριο το πρωί, δεν θα κλέβει κανένας! Αυτή είναι μια ανθελληνική κατάσταση εις βάρος των Ελλήνων. Θεωρώ ότι υπάρχει μια παραγωγή κλεφτών, στοχευμένα για να υπάρχει πολλή αστυνομία και έτσι γίνεται μια παραγωγή. Από εκεί βγάζουμε μετά θέσεις, οι θέσεις φέρνουν ψήφους και από την άλλη υπάρχουν οι κλέφτες και έτσι ο κόσμος υποφέρει και τα σπίτια μας είναι σαν φυλακές. Στην πραγματική ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ δεν υπάρχει κάτι τέτοιο και τα κόβεις όλα αύριο το πρωί! Κι αν τυχόν υπάρχει ένα περιστατικό αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία.

Η πραγματική ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι όπως την ορίζουμε τουλάχιστον εμείς και ας έρθει κάποιος να «τρυπήσει» τις δικές μας ΑΞΙΕΣ και εμείς θα τις διορθώσουμε. Αν μπορέσει να τις «τρυπήσει», θα κλείσουμε τις τρύπες και τις κάνουμε καλύτερες. Είμαστε ανοιχτοί για όλα τα ενδεχόμενα.

ΣΗΜΕΡΑ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ σήμερα είναι τρόπος διαχείρισης των κομμάτων. Αν θέλεις μέσα από την Δικαιοσύνη προάγεις συμφέροντα μιας κάστας ανθρώπων, μπορείς να το κάνεις, αν θέλεις να κυνηγήσεις κάποιον, το κάνεις για να περάσεις τις δικές σου γραμμές, άρα αυτή η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ δεν είναι δική μας.

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Και δεν είναι μόνη της. Είναι καθαρά πολιτική δικαιοσύνη, άρα αυτό σημαίνει κομματική, δογματική, των συμφερόντων κι αυτό έχει γίνει. Θα δούμε και στα άλλα κράτη ότι η Γερμανία δεν έχει δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη είναι ιδιωτική, όπως και τα δικαστήρια. Στην Αμερική, όποιος Αμερικανός πει, «ζητάω τα ανθρώπινα δικαιώματα μου» γελάνε οι δικαστές! Όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μας! Το Ισραήλ δεν έχει Δικαιοσύνη είναι ιδιωτική και εμείς εδώ που την λέμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, δική σου δεν είναι! Εμείς είχαμε και πρόσφατα θέμα των 600 δις που πήγανε κάποιοι πολίτες και είπαν: «καλά ρε παιδιά, είσαστε δικαιοσύνη. Για τα 600 δις του Σώρρα, τον έχετε δικάσει, τον έχετε αθωώσει, έχει τελειώσει η δίκη, γιατί δεν κάνετε κάτι;» Και απαντά η Δικαιοσύνη που δεν είναι μόνη της: «Δεν έχουμε καμία δουλειά εμείς, είναι θέμα της Κυβέρνησης!». Η Κυβέρνηση; Αφού η Δικαιοσύνη δουλεύει μόνη της και έτσι είναι και στο σύνταγμα μας, άσχετα αν έχουμε Νόμους που δουλεύουν και νόμους που δεν δουλεύουν. Η πραγματική ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΛΑ ΕΚΤΕΛΕΙ! Δεν βλέπει τίποτα με αμοιβαιότητα του ΔΙΚΑΙΟΥ!

ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΕΣ…ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΗΚΟΟΙ. ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ «ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ…

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κανονικά, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ αποδίδεται σε πολίτες, γιατί την έχουν προάγει οι Πολίτες. Σήμερα, δεν υπάρχουν πολίτες, γιατί αυτός ο όρος έχει εξαφανιστεί. Σήμερα, υπάρχουν υπήκοοι και θα πω χειρότερα ….σήμερα οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται ως «προσωπικό». Δηλαδή, το κράτος δεν έχει πολίτες, δεν έχει υπηκόους, έχει προσωπικό, όπως ακριβώς μια εταιρεία. Ειδικά στην Γερμανία, η ταυτότητα τους είναι ταυτότητα προσωπικού και δεν είναι ταυτότητα πολίτη ή υπήκοου. Είναι η ταυτότητα μιας εταιρείας που ταυτοποιεί το προσωπικό της.

ΑΥΤΟΣ Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΧΘΕΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ…

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Σαφώς το γνωρίζω και με λυπεί το γεγονός που σε τόσα εκατομμύρια Γερμανούς γράφει στο διαβατήριο τους «υπάλληλος». Και το δυστύχημα είναι ότι άσχετα αν είναι, ή όχι Έλληνες πολιτικοί στην Ελλάδα –που δεν υπάρχει Έλληνας πολιτικός στην Ελλάδα- τουλάχιστον είμαστε ακόμα κράτος, αν και δεν είμαι ούτε και για αυτό σίγουρος, έτσι όπως έχει ξεκινήσει το σύνταγμα μας και βλέπουμε να πηγαίνει ο Αρχηγός του κράτους στον διευθυντή της εταιρείας των Ασκεναζίμ, στον Σόιμπλε. Τι δουλειά έχει να μιλάει ένας Αρχηγός Κράτους με έναν υπάλληλο; Αν δεν το καταλάβετε αυτό, τότε έχουμε χάσει και το πολιτικό παιχνίδι. Η πραγματική πολιτική είναι αυτό που κάνουμε και αυτό που θέλουμε να φτιάξουμε. Είναι στο χέρι των Ελλήνων, θα πω «των σκλαβωμένων» Ελλήνων που θέλουν να γίνουν Ελεύθεροι. Πρέπει να καταλάβουμε όλες τις ΑΞΙΕΣ, και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και την ΑΡΕΤΗ. Πρέπει να αλλάξει όλος ο τρόπος σκέψης για να μπούμε σε μια ΠΟΛΙΤΕΙΑ.

Αυτός ο μηχανισμός που στήνεται είναι ένας τεράστιος μηχανισμός που όλοι οι Πολίτες θα περάσουμε από εκεί για να παραχθούν οι Πολίτες και να παραχθεί και η Κοινωνία και πιο πολύ, η Πολιτεία, γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να παραχθεί.

Άρα όλες οι «μήτρες» που υπάρχουν μέχρι τώρα είναι στραβές, είναι ελλιπείς, έχουν ταμπέλες, έχουν στόχευση και υπονόμευση. Η πραγματική Πολιτεία δεν βλέπει χριστιανό, δεν βλέπει μουσουλμάνο, δεν βλέπει δόγμα και δεν βλέπει εβραίο.

Έτσι όπως είναι στημένες οι ΑΞΙΕΣ μας, η Πολιτεία σου δεν μπορεί να παράξει κανένα κακό, δηλαδή, δεν μπορεί να περάσει κανένας ΝΟΜΟΣ που θα κάνει κακό στην Πολιτεία. Οποιοσδήποτε είναι απέναντι και προτείνει έναν Νόμο, είτε από ανθρώπους μασόνους, των στοών ή των ταγμάτων, δεν θα μπορέσει ποτέ να ψηφιστεί αυτός ο Νόμος και να περάσει στην Πολιτεία σου, αν δεν είναι κάτω από αυτό το ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Είναι τόσος ο Ελλάνιος Πολιτισμός έτσι όπως τον «κλείνουμε», ώστε θέλω να μου πείτε πώς μπορεί αυτή η Πολιτεία να παράξει για κάποια συγκεκριμένη κάστα ανθρώπων; Με ποιο ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ μπορεί αύριο η ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ να παράξει κακό σε μια ομάδα ανθρώπων; Δεν μπορεί βάσει του ΑΞΙΑΚΟΥ! Άρα, ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ «ΚΛΕΙΔΩΝΕΙΣ» ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΞΕΙΣ ΚΑΚΟ!

Δεν μπορείς δηλαδή, αύριο, να χτυπήσεις μια ομάδα ανθρώπων, να τις φας τα χρήματα, τις περιουσίες…βάσει του ΑΞΙΑΚΟΥ ΣΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ! Έτσι δεν μπορείς ούτε να πάθεις κακό, αλλά ούτε να παράξεις. Είναι όλα κλειδωμένα, έτσι όπως πρέπει να είναι στις ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα μπορούσε η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ως ΑΞΙΑ να υπάρχει  σωστή μέσα σε αυτό το καθεστώς, ενώ όλο το καθεστώς είναι εκτός των άλλων ΑΞΙΩΝ.

ΙΣΟΤΗΣ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ… ΤΟ ΤΙ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΘΕΜΑ…

ΙΣΟΤΗΣ: Η ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ ΠΑΡΟΧΗ ΙΣΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ, Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ ΟΜΩΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.

Αυτό σημαίνει ότι η ΠΟΛΙΤΕΙΑ παρέχει στους Πολίτες ακριβώς τις ίδιες ευκαιρίες για να τις χρησιμοποιήσουν και να τις εκμεταλλευτούν και να προχωρήσουν σε αυτό που θέλουν να κάνουν. Πραγματικά, μια ΠΟΛΙΤΕΙΑ οφείλει να παρέχει στους Πολίτες της ο,τιδήποτε αυτοί θα θελήσουν να κάνουν, τα οποία βρίσκονται μέσα στο ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Από την άλλη μεριά, το τι ο Πολίτης παίρνει από αυτό που του παρέχει η Πολιτεία, είναι δικό του θέμα! Ενώ λοιπόν όλοι ξεκινούν από την ίδια βάση και μπορούν να εκμεταλλευτούν και να διαχειριστούν τις ευκαιρίες που τους δίνει η Πολιτεία με ίσο τρόπο, το πώς ο καθένας εκμεταλλεύεται αυτή την κατάσταση είναι δική του υπόθεση.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ, ΠΑΥΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΙ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.. ΙΔΙΟΙ.

Όταν όμως γίνει αυτή η αξιοποίηση των ευκαιριών που παρέχει η Πολιτεία, μετά παύουν να είναι ίσοι και υπάρχουν οι ίδιοι, με την έννοια ότι υπάρχει μια ανταποδοτικότητα της Πολιτείας προς εσένα, ανάλογα με το τι έχεις εκμεταλλευτεί, το πόσο πολύ μπορείς να προσφέρεις σε αυτήν. Δηλαδή, ένας ο οποίος έχει αξιοποιήσει στην εκπαίδευση του τις ευκαιρίες που του δίνει η Πολιτεία, προσφέρει στην Πολιτεία πιο πολλά από κάποιον που δεν έχει εκμεταλλευτεί αυτές τις ευκαιρίες, οπότε η Πολιτεία μετά δεν μπορεί να θεωρεί ίσους, έναν, ο οποίος μπορεί να προσφέρει πολλά στην Πολιτεία με κάποιον που δεν μπορεί τα ίδια στην Πολιτεία. Οπότε, εδώ ξεχωρίζουμε και αυτούς που προσφέρουν πολλά στην Πολιτεία τους θεωρούμε ΙΔΙΟΥΣ και υπάρχει άλλη ανταποδοτικότητα της Πολιτείας προς αυτούς. Οπότε, εκεί δεν υπάρχει ίση μεταχείριση, γιατί δεν θα ήταν ΙΣΟΤΗΣ αυτό.

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ…

Με λίγα λόγια, αν η Πολιτεία προσφέρει σε όλους τις ίσες ευκαιρίες, αυτή είναι η ΙΣΟΤΗΤΑ που παράγει η Πολιτεία. Από την άλλη μεριά, η Πολιτεία ανταποδίδει σε αυτούς που πρέπει με έναν τρόπο που να μην υπάρχει ανισότητα. Γιατί αν κάποιος προσφέρει πολλά, πρέπει να ανταμοίβεται και με πολλά. Πρέπει λοιπόν να υπάρχει ΙΣΟΤΗΣ όσον αφορά την διανεμητικότητα, βάσει του ΔΙΚΑΙΟΥ. Ο ΚΑΘΈΝΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ.

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Δεν θα μπορούσε ποτέ η ΙΣΟΤΗΤΑ να δουλέψει χωρίς το ΔΙΚΑΙΟ, χωρίς την ΑΡΕΤΗ, χωρίς την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και χωρίς την ΛΟΓΙΚΗ. Στην Λογική μπαίνει και το γεγονός του ότι: «για ποιον λόγο παρεξηγιέσαι; Αφού ευκαιρίες υπάρχουν!». Εκεί θα σκιαγραφήσουμε καλύτερα τις ΑΞΙΑΚΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Τις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ.

Βέβαια, η ΙΣΟΤΗΤΑ είναι παρεξηγημένη. Θεωρούν Ισότητα για παράδειγμα: «Δημοκρατία δεν έχουμε; Να μιλήσω;». Αυτό είναι πολύ παρεξηγημένο και αυτό θα έπρεπε να σταματήσει. ΙΣΟΤΗΤΑ είναι …ναι, έχεις την δυνατότητα να πάρεις ένα μικρόφωνο και να γίνεις τραγουδιστής. Πάρε ένα μικρόφωνο και τραγούδα! Νομίζεις ότι αν πάρεις ένα μικρόφωνο, θα γίνεις Βοσκόπουλος; Δεν γίνεται! Άρα, αν δεν το έχεις, δεν μπορείς να γίνεις. Όμως την ευκαιρία να πάρεις ένα μικρόφωνο και να τραγουδήσεις και αν έχεις καλή φωνή να σε δεχτούμε, έχειν καλώς! Δεν είσαι ίδιος με έναν άλλον που έχει καλή φωνή. Είσαστε ίσοι. ΙΣΟΤΗΤΑ είναι ίσες ευκαιρίες. Ναι, να πάρεις το μικρόφωνο. Βεβαίως! Πάρε το μικρόφωνο και να ακούσουμε να δούμε, αν αξίζεις.

Όπως κάποιος μπορεί να είναι πολύ καλός στα μαθηματικά και ένας άλλος να είναι σκράπας. Θέλω να πω ότι η παρεξήγηση της ΙΣΟΤΗΤΑΣ και το ότι είμαστε ίσοι και λέω ό,τι θέλω, είναι αυθάδεια της Δημοκρατίας. ΙΣΟΤΗΤΑ είναι ότι έχουμε ίσες ευκαιρίες. Και επειδή έχουμε ίσες ευκαιρίες, εγώ σηκώνω 300 κιλά και εσύ 50. Άντε σήκωσε τα 300! Πρέπει να ξεκαθαρίσει λοιπόν η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ. ΙΣΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΣΕς ΕΥΚΑΙΡΙΕς και μετά η Πολιτεία με τις Αρχές της και την αξιοκρατία της, της ΙΣΗΓΟΡΙΑΣ και τις υπόλοιπες τεράστιες ΑΡΧΕΣ της, θα τοποθετήσει τον Πολίτη στο βάθρο και στην θέση που του αρμόζει. Και όσο πιο κοντά στην ΦΙΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ είναι, θα αμοιφθεί από το ίδιο το σώμα της Πολιτείας. Ας μας δώσει λοιπόν η ΠΟΛΙΤΕΙΑ τις ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ!

ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ… ΑΛΛΑ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ…

Σήμερα δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες και εκτός από αυτό, παίζεται ένα μεγάλο σενάριο το οποίο είναι οι ψεύτικες ευκαιρίες… Θα πω για πληρωμένα πανεπιστήμια χωρίς γνώση, αλλά επειδή είναι ακριβά και φέρουν κάποια ονοματεπώνυμα που πρέπει να βγαίνουν από εκεί χωρίς γνώση. Δεν την χρειάζεσαι! Χρειάζεσαι μόνο γνωριμίες και χωρίς αξιοκρατία. Και αυτούς βλέπουν κάποιοι στην πολιτεία μας ως πετυχημένους! Αυτή δεν είναι η πραγματική επιτυχία, γιατί θα έρθει πιο κάτω η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ να μας βάλει τα μέτρα και τα σταθμά, τι ακριβώς εννοείς και ποιος είσαι, γιατί η ισότητα έχει και μια αξιοκρατία, αν το θέλετε. Σήμερα, υπάρχουν αμόρφωτοι που πολιτεύονται, ψεύτες, δογματιστές και χιλιάδες τόσα προϊόντα που μας έχει προσφέρει το καθεστώς! Η Ισότητα είναι πολύ βασική, αρκεί να έχει μέσα τα πάντα. ΑΡΕΤΗ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΑΦΘΟΝΙΑ και την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σήμερα το κατεστημένο δεν δημιουργεί ΙΣΟΤΗΤΑ, αλλά ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ και την δημιουργεί σε όλες τις βαθμίδες και σε όλα τα επίπεδα και βλέπουμε ότι ουσιαστικά, την υπεράσπιση του καθεστώτος βάσει Ανισότητας. Όσοι παίρνουν το πτυχείο τους από συγκεκριμένα πανεπιστήμια, έχουν πρόσβαση εκεί που οι άλλοι δεν έχουν καμία. Αν πάρουμε την αξιοκρατική θεώρηση, θα δούμε ότι δεν αξίζουν καθόλου, αλλά επειδή έχουμε περάσει από ένα συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, έχουν πρόσβαση εκεί που κανένας άλλος δεν μπορεί. Γενικά, ένα καθεστώς το οποίο στηρίζεται στη Μη Αλήθεια, στην μη Ελευθερία και σε καμία από τις άλλες ΑΞΙΕΣ, δεν μπορεί να βασιστεί ποτέ στην ΙΣΟΤΗΤΑ.

ΑΦΘΟΝΙΑ –ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΘΟΝΟ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ…

Α. ΣΩΡΡΑΣ: ΑΦΘΟΝΙΑ. Τόσο τεράστια και τόσο σημαντική, όπως βέβαια όλες οι άλλες ΑΞΙΕς, αλλά ειδικά η ΑΦΘΟΝΙΑ. Από τότε που γεννιόμαστε, οι πραγματικοί δημιουργοί θεοί μας –και μιλάω χωρίς να ονοματίζω κανέναν- έδωσαν τα πάντα ΑΦΘΟΝΑ. Μόλις ερχόμαστε στην γη, έχουμε όσο αέρα θέλουμε, όσο νερό θέλουμε, όσο πράσινο θέλουμε και όσο φαγητό θέλουμε, όπως και τον πλούτο μας…δεν είχαμε ΑΦΘΟΝΙΑ; ΆΡΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΦΘΟΝΟΣ. Σήμερα ζούμε μόνο τον ΦΘΟΝΟ.

Ενώ η ΑΦΘΟΝΙΑ προσδιορίζεται ως εξής: «ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ…. (και εδώ έχουμε μια τεράστια έννοια των «πνευματικών αγαθών» που είναι ξεχασμένη). Αν και θα πω ότι ο πλανήτης μας έχει έλλειψη από τα πνευματικά αγαθά κι όχι από τα υλικά, γιατί από υλικά αγαθά έχουμε τα πάντα. «….ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ προς ΟΛΟΥΣ τους ΠΟΛΙΤΕΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΦΘΟΝΟΥ». Δηλαδή, αυτό που προσπαθούσαμε πάντα να αποφύγουμε ήταν ο ΦΘΟΝΟΣ και τελικά είμαστε μέσα στον Φθόνο. Δηλαδή, όλα παράγονται από ΦΘΟΝΟ. Θέλεις την γυναίκα του άλλου, τα λεφτά του άλλου, το σκάφος του άλλου, την χώρα του άλλου, θέλεις τα πάντα!

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΙΔΑΝΙΚΟΥ…. ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΤΟΥΝ ΑΛΛΟΙ… ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ….

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ενώ ο άνθρωπος έπρεπε να βρίσκεται μέσα στην ΑΦΘΟΝΙΑ, θέλουν να δημιουργήσουν στον άνθρωπο ΦΘΟΝΟ και του στερούν την  ΑΦΘΟΝΙΑ και στα υλικά και στα πνευματικά αγαθά και στις ευκαιρίες. Από την άλλη μεριά, επειδή δεν υπάρχει το ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΙΔΑΝΙΚΟΥ και έχουμε βάλει το ΣΥΜΦΕΡΟΝ και έχουμε βάλει ένα life style  ως πρότυπο, ό,τι και να έχει ο άνθρωπος, πάντα θέλει το κάτι άλλο, γιατί ξεκινάει πάντα από το κίνητρο του ΦΘΟΝΟΥ.

Ο Άνθρωπος δεν βρίσκεται πια σε μια ΘΕΣΗ που να μπορεί να διακρίνει ποιος είναι ο στόχος και ο προορισμός του, αλλά υπάρχει μια ψευδή πραγματικότητα του στόχου του που του την έχουν θέσει και δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με ό,τι και να έχει. Για αυτό βλέπουμε ανθρώπους που μπορεί να έχουν τα πάντα και ενώ θα έπρεπε να βρίσκονται σε μια κατάσταση Αφθονίας, έχουν τόσο Φθόνο που αυτό που έχουν δεν τους φτάνει, δεν τους αρκεί και πάντα θέλουν κάτι άλλο. Πάντα θέλουν αυτό που δεν είναι δικό τους! Δεν είναι λοιπόν μόνο η αίσθηση του Φθόνου που βγαίνει από αυτά που έχουν στερήσει από τον άνθρωπο, ενώ όπως είπες οι δημιουργοί του τα έχουν δώσει με Αφθονία και πραγματικά ο Άνθρωπος βρίσκεται σε ΑΦΘΟΝΙΑ γιατί ζει σε ένα περιβάλλον που τα έχει κάνει όλα δικά του. Τι δεν είναι σε ΑΦΘΟΝΙΑ; Δεν είναι το οξυγόνο σε  ΑΦΘΟΝΙΑ; Δεν είναι το νερό; Δεν είναι σε Αφθονία οι καρποί της γης ή τα κοιτάσματα;

ΦΘΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ, ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΘΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ…

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Δεν είναι σε Αφθονία ο πλούτος σου, που είναι των Ανθρώπων; Δεν είναι των Ελλήνων; Πού είναι όλος αυτός ο πλούτος; Άρα, πώς έρχεται και  παράγεται αυτός ο Φθόνος; Ποιος έχει πάρει τον πλούτο του Έλληνα και του Ανθρώπου; Ποιος έχει πάρει το νερό του; Είναι τυχαίο που όλες οι εβραϊκές εταιρείες πουλούν νερό και αναψυκτικά; Είναι δυνατόν σε Πολιτεία Ανθρώπων και δη, των Ελλήνων να είναι το νερό, μέσο εκμετάλλευσης; Το έφερες από κάπου; Από το παράγεις; Πώς θα πουλήσεις; Ποιος έχει δικαίωμα να πουλήσει το νερό; Γιατί κάποιος να έχει το δικαίωμα; Το έφτιαξε; Πώς; Άρα, τι δικαιώματα είναι αυτά; Από πού προκύπτουν; Για φανταστείτε το!

Ξέρετε, στην Κίνα, στο Πεκίνο, πουλάνε οξυγόνο από γωνία σε γωνία. Άρα τους τελείωσε ο αέρας και πουλάνε οξυγόνο! Αν είναι δυνατόν!

Είναι σοβαρό αυτό που είπες! Και είναι πολύ παρεξηγημένο, γιατί εδώ παίζει και ένα μεγάλο ρόλο η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ που βρίσκεται κάτω από την ΑΛΗΘΕΙΑ. Είναι λοιπόν τα πρότυπα τόσο άσχημα…σου είπαν ότι «αυτό είναι ένα ωραίο σπίτι…», που αισθητικά, είναι αντι-αισθητικό, άρα ψάχνεις να βρεις το σπίτι, το σκάφος, το αυτοκίνητο, την γυναίκα ή τον άντρα σύμφωνα με τα πρότυπα ποιών; Των αποστατών; Οπότε, πηδάς από το ένα πρότυπο στο άλλο, χωρίς να βρεις την αισθητική σου; Αφού η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ σου ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΥΤΗ! Άρα, μήπως έχουν αλλάξει όλα τα πρότυπα; Μου πήραν την ΑΦΘΟΝΙΑ, έβαλαν τον ΦΘΟΝΟ και αρχίζουν…σε ποια πρότυπα; Τα εικονικά, τα δικά τους;

Μπορεί να προχώρησα λίγο πιο κάτω στις ΑΞΙΕΣ, γιατί μιλάω για την ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, αλλά έχει άμεση σχέση με αυτό που λες. Έβγαλαν την μόδα, οπότε πρέπει κάθε χρόνο να μπαίνω σε αυτήν….. Θα πω και τι σημαίνει ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ  μιας και την ανέφερα: ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΦΥΤΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ». Είναι μέσα σου! Πώς γίνεται λοιπόν να έρθει κάποιος και να σου πει: «αυτό το σπίτι δεν είναι καλό, αλλά είναι καλό το σπίτι του Πέτρου… ή κάποιου άλλου…που σημαίνει ότι εσύ κάθεσαι ανάμεσα σε αυτό. Μας έχουν διαλύσει την ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ. Σήμερα, κοίτα πώς είναι τα πρότυπα της γυναίκας! Και δεν τα διαλέγουν άντρες, αλλά κάποιοι γκέι και άλλοι τέτοιοι, εκτός από τους άντρες! Μα, δεν θα διαλέξουν οι άντρες ποιες είναι όμορφες γυναίκες; Τελικά, την ομορφιά ποιος την αποδίδει; Ένα παγκόσμιο στάτους που έβαλε ταμπέλες σε κλισέ; Ποιος αποδίδει ποιο είναι το πιο ωραίο σπίτι, ή το πιο ωραίο σκάφος, ή το πιο ωραίο τοπίο; Ποιος θα το κάνει; Αφού παρατάς την ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ σου, την διαλύεις, δεν υπάρχει και θα σου φτιάξουν αυτοί ποιο είναι το πιο ωραίο τοπίο, που ποτέ δεν σε ικανοποιεί και αφού δεν σε ικανοποιεί, πηγαίνεις σε ΦΘΟΝΟ. Φθονείς του άλλου, ψάχνοντας πάντα την ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ σου και την ΑΦΘΟΝΙΑ σου και ποτέ δεν την βρίσκεις! Για σκεφτείτε το!

ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ…ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΣΤΟΧΟ ΜΕ ΕΝΑ ΑΝΥΠΑΚΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ…

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Για να αναλύσουμε καλά την κάθε Αξία, πρέπει να ακουμπήσουμε και τις άλλες. Εγώ θα προχωρήσω λίγο πιο κάτω στο «ΓΝΩΘΙ Σ’ ΕΑΥΤΟΝ». Όταν δεν έχεις το ΓΝΩΘΙ Σ’ ΕΑΥΤΟΝ μπορείς να περάσεις μέσα σου μηνύματα που σου βάζουν που δεν έχουν καμία σχέση με την οντολογική σου θέση. Δηλαδή, αυτό που θα έπρεπε να είναι το ιδανικό του ανθρώπου, έχει διαγραφεί τελείως και εξαφανιστεί κι έχει μπει ένα εικονικό ιδανικό που ουσιαστικά δεν είναι υπαρκτό. Και υπάρχει μια ανύπαρκτη προσπάθεια σε έναν ανύπαρκτο στόχο με ένα ανύπαρκτο αποτέλεσμα. Όμως αυτή η κατάσταση σε οδηγεί σε έναν Φθόνο προς κάτι το οποίο δεν έχει τέλος. Γι’αυτό ο,τιδήποτε και να αποκτήσει ο άνθρωπος, όπως και να το αποκτήσει, βρίσκεται πάντα μέσα στον Φθόνο. Ακόμα και η απόκτηση γίνεται λόγω Φθόνου και για αυτό δεν υπάρχει καμία απόλαυση. Για αυτό τα πρότυπα είναι εκτός από το ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, βρίσκονται σε ένα επίπεδο που αν μιλήσουμε για παράδειγμα για το τρίτο φύλο ή για καταστάσεις που έχουν τελείως ξεφύγει από το ΑΞΙΑΚΟ, δεν μπορούμε να συμβαδίσουμε με αυτό το πρότυπο, γιατί δεν υπάρχει ΛΟΓΙΚΗ, δεν υπάρχει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, δεν υπάρχει ΑΡΕΤΗ σε όλο αυτό το οποίο βλέπουμε σήμερα

Α. ΣΩΡΡΑΣ: Φυσικά, νομίζω ότι η ατομικότητα σκότωσε τα πάντα, γιατί η ΑΦΘΟΝΙΑ είναι για όλους! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΦΘΟΝΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ! Άρα, η ΑΦΘΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΩΝ! Αν βάλουμε την ατομικότητα που επικρατεί, τότε για ποια ΑΦΘΟΝΙΑ και για ποια ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ μιλάμε;

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ακριβώς παράγει τον ΦΘΟΝΟ!

Η ΑΦΘΟΝΙΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΠΙΟ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ Η ΕΛΕΝΑ…….ΕΓΩ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΣΤΗΝ ΑΦΘΟΝΙΑ. ΑΡΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΦΘΟΝΙΑ.

ΑΦΘΟΝΙΑ

Αρτέμης Σώρρας: Όπως στις μέρες μας, έρχεται ένα μεγάλο παράδειγμα, λοιπόν εδώ. Στην Αφθονία στην Αισθητική μας όπως θα δούμε παρακάτω αλλά ειδικά στην Αφθονία. Ξέρετε, μπήκαν 600 δις στην Κυρίαρχη Ελληνική Δημοκρατία ανεξαιρέτως ποιος είναι ποιος. Όποιος είναι μέσα στην Ελληνική επικράτεια έχει δικαίωμα σε αυτό το πορτοφόλι και για το κοινωνικό του κομμάτι και για το ατομικό του κομμάτι, σωστά; Η Πολιτεία των Ελλήνων θα καθορίσει τα πλαίσια με τις πιο πολλές ανάγκες αλλά και το που χρωστάει η Πολιτεία ή και το συμφέρον της Πολιτείας, άρα το θέμα είναι πολιτειακό. Μπορείτε να φανταστείτε ό,τι μπορεί να φανταστεί κάποιος; Είναι ο τρόπος που το κάναμε. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει άνθρωπος ο οποίος θα πει «εγώ από τα 600 θα πάρω παραπάνω, αυτός θα πάρει λιγότερα, εγώ είμαι πιο μάγκας και εγώ θα πάρω παραπάνω».

Βλέπετε ότι η Πολιτεία έρχεται και στήνεται και με τα όπλα της αλλά και με τον πλούτο της και με τα οικονομικά εργαλεία. Τα παγκόσμια ταμεία επί παραδείγματι έχουν Αφθονία, αυτά όμως δεν έχουν ονοματεπώνυμο, τόσο η Μαρία, τόσο η Ρένα, ο Βαγγέλης, ο Αρτέμης ή ο Βασίλης, όχι είναι όλα ένα, άρα είναι της Πολιτείας. Άρα ό,τι είναι μέσα στην Πολιτεία του αρμόζει. Έρχεται λοιπόν να διαχειριστεί η Πολιτεία τις ανάγκες του Πολίτη με γνώμονα Νόμους το πώς θα καθορίζεται από το Αξιακό Σύστημα και να διανέμει δίκαια είτε χρήματα, για τις ανάγκες. Άρα βλέπουμε πως έρχεται να κλειδώσει η Πολιτεία ακόμα και με τα παγκόσμια ταμεία και με τα 600 και με την Ανατολή και με οποιαδήποτε οικονομικά εργαλεία. Ποτέ δεν έχει ονοματεπώνυμο, έχει την Ελληνική Κυρίαρχη Δημοκρατία, το Έθνος των Ελλήνων, άρα ό,τι είναι μέσα στο Έθνος.

Το πώς θα καταλήξει, είτε με πλαίσια νόμου, μέσα στην ίδια την Πολιτεία, είναι θέμα της Πολιτείας και του Αξιακού Συστήματος. Βλέπετε που δεν μπορεί να αποδοθεί φθόνος; Άρα λοιπόν έρχεται και κλειδώνει. Ακόμα και τα οικονομικά εργαλεία με το χτίσιμο της Πολιτείας που φτιάχνουμε έρχεται λοιπόν μέσα στην Αφθονία που δεν έχει ονοματεπώνυμο. Μπορείς να πάρεις ή μπορείς να πάρεις ό,τι θέλεις σύμφωνα με τις ανάγκες σου. Άρα λοιπόν έρχεται στο μαζικό δικαίωμα, στο κοινωνικό, όχι στο ατομικό. Το ατομικό, όπως και το εγώ, άλλωστε αν θέλετε να συζητήσουμε και λίγο παραπέρα τεχνολογικά όπως είναι στημένο το κάθε τι και από εμάς αλλά και από εσάς τους ίδιους που είστε μέσα σε αυτό το σύστημα, γιατί εμείς είμαστε το σύστημα, καθεστώς είναι αυτοί. Μη κάνετε ποτέ το λάθος να μιλήσετε για σύστημα. Αυτοί μιλούν για συστήματα. Κακώς, το Σύστημα είμαστε εμείς.

Στα παγκόσμια ταμεία το Σύστημα είμαστε εμείς, τα λεφτά μας, το Έθνος μας, οι Νόμοι μας, και οι συμφωνίες μας, καλώς ή κακώς. Άρα εμείς είμαστε το σύστημα. Άρα μιλάμε για Ελλήνων Συνέλευση Ε.ΣΥ. . Το ΕΣΥ, τέλος το εγώ η ατομικότητα, πρέπει να ξεφύγει. Άρα μπαίνουμε σε Πρωτόκολλα Πολιτειακά. Άρα η Πολιτεία έχει.Αν έχει η Πολιτεία τότε έχω και εγώ. Τώρα να έχω εγώ και δεν έχει η Πολιτεία τότε δεν κάνουμε τίποτα. Μπαίνουμε σε ένα άλλο status, μπαίνουμε σε καθαρή Πολιτεία, σε πραγματική Ελλήνων Πολιτεία έτσι όπως πρέπει να δουλεύει ως μονάδα, ως ένας νους, ένα σώμα. Γι’ αυτό λοιπόν η Αφθονία, αν αύριο η Πολιτεία των Ελλήνων έχει Αφθονία, δεν μπορεί να θέλεις της Ρένας ή της Ξένιας, αφού έχεις δικά σου όσα θέλεις !! Την δυνατότητα η Πολιτεία να έχει τα πάντα και όλη η Πολιτεία να έχει Αφθονία δεν καταλαβαίνω από πού θα παραχθεί ο φθόνος. Από που;

Σήμερα παράγεται από τα κόμματα, τα δόγματα, τις ομαδοποιήσεις, και από ένα άδικο σύστημα νόμων, αν το θέλετε, που εξυπηρετούν ομάδες, τάγματα και κάστες ανθρώπων εναντίον μου και κάποιων άλλων ανθρώπων. Σε μία Πολιτεία με Αφθονία δεν αντιλαμβάνομαι γιατί να υπάρχει φθόνος. Άρα σήμερα ζούμε τον φθόνο και εμείς θέλουμε να ζήσουμε την Αφθονία έτσι όπως γεννηθήκαμε. Όπως είναι άφθονοι οι πλανήτες στο σύμπαν μας, άφθονο το νερό αλλά τελικά μας πείθουν ότι δεν έχουμε νερό, εδώ πνιγόμαστε στο νερό. Ξέρετε τι είναι κύριοι να πνιγόμαστε στο νερό, στα ποτάμια στις λίμνες, στις θάλασσες, που η θάλασσα ποτέ δεν ανακατεύει το γλυκό νερό με το αλμυρό, και μπορούμε να κάνουμε τα πάντα με το νερό. Έχει πνιγεί ο πλανήτης χιλιάδες φορές και αυτοί μας λένε ότι δεν έχουμε νερό. Είναι τόσο γελοία τα πράγματα που εκεί πρέπει να επιστρατεύουμε την λογική της αξίας μας και να δούμε τι μας λένε αυτά ζώα, δεν έχουμε νερό; Μα νερό; Αν είναι δυνατόν !!

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος πρέπει να βρίσκεται μέσα στην Αφθονία. Το καθεστώς όμως έχει βγάλει τον άνθρωπο από την Αφθονία και του έχει δημιουργήσει τον φθόνο και από την άλλη την μεριά αυτοί που δημιουργούν την κατάσταση αυτή, εφ” όσον και αυτοί είναι εκτός του Αξιακού, παρόλο που θα έπρεπε να ζούνε μέσα σε αυτά τα οποία διαχειρίζονται να αισθάνονται την Αφθονία, λειτουργούν κάτω από φθόνο γιατί όλο το καθεστώς παράγει φθόνο και μόνο φθόνο. Δεν μπορεί δηλαδή τμηματικά να θεωρηθεί ότι ένα τμήμα της κοινωνίας ζει με Αφθονία και το άλλο με φθόνο γιατί είναι συνολικό το θέμα όπως είπες.

Αρτέμης Σώρρας: Απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων τους, αφού είναι δικά τους έτσι είναι. Και τα πρώτα πρόβατα έχω πει είναι τα δογματικά και μετά έρχεται ο κόσμος που ακολουθεί. Οι πρώτοι προβατοποιημένοι είναι οι ακόλουθοι της κάθε ψεύτο-ιδεολογίας δογματικοποιημένης ψευτοαίρεσης ή δόγματος. Τα πρώτα πρόβατα είναι αυτοί που ακολουθούν πιστά είτε για λεφτά είτε για ο,τιδήποτε. Το τεράστιο κακό που κάνουνε και στην συνείδησή τους και στο υποσυνείδητό τους αλλά και στην ύπαρξή τους. Δεν αποδέχονται καν την δικιά τους ύπαρξη η οποία είναι αυτή και είναι ίδια με την δικιά μας, δεν έχει διαφορά.

Πραγματικά είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια ουσία και επιμένω ότι δεν υπάρχει διαφορά. Ας ζήσουμε σαν πολιτεία κάτω από τους νομοτελειακούς νόμους και όλα θα βρεθούνε βάση συστήματος της ύπαρξής μας, του ορθού του αληθινού. Βασίλη θέλω πολύ καλά να αναλύσεις την αλήθεια. Δεν θα πω ότι είναι καλύτερη, θα πω ότι είναι ραχοκοκκαλιά άμα το θέλεις. Έχω πει ότι όλες έχουν και τις 12 μέσα και θα μας δοθεί η ευκαιρία να τις δούμε σε κάποιο σημείο λίγο ή πολύ που σημαίνει που, σε ποιο σημείο είναι η μία μέσα στην άλλη, αλλά η αλήθεια είναι τεράστια που όλοι τελικά μιλάνε για την αλήθεια αλλά τελικά λένε ψέματα. Δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη που να λέει αλήθεια. Και το πρώτο ψέμα που λέει το λέει στον ίδιο του τον εαυτό. Ανέλυσέ μας όσο μπορείς καλύτερα την αλήθεια.

ΑΛΗΘΕΙΑ

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Λοιπόν, Αλήθεια είναι η έξοδος από την οντολογική λήθη και η ταύτιση της νοητικής λειτουργίας με το υπαρκτό. Η Αλήθεια όπως έχουμε πει πρέπει να συνδέεται με όλες τις Αξίες τις οποίες υπάρχουν. Η Αλήθεια είναι η πραγματική θέση του ανθρώπου. Θα μιλήσω για την λήθη. Θα μιλήσω για την αντίθετη θέση με την Αλήθεια που είναι η λήθη. Έχουν εργαστεί πάρα πολύ τα καθεστώτα για να μπορέσει ο άνθρωπος να φύγει από την Αλήθεια της ύπαρξής του και να μπει μέσα στην λήθη, να μπει μέσα σε ένα λήθαργο που να μην ξέρει ποιος είναι, γιατί μόνο τότε ο άνθρωπος μπορεί να γίνει αιχμάλωτος των επικυρίαρχων. Όταν ο άνθρωπος καταλάβει ποιος είναι, μπει μέσα στην Αλήθεια της ύπαρξής του δεν υπάρχει δύναμη να τον σταματήσει γιατί είναι όλα δικά του.

Πραγματικά λοιπόν αυτό που κάναν και θέλω να το συνδέσω αυτό με τις προηγούμενες Αξίες, είναι μέσα από την διαδικασία στο να μην προάγει ο άνθρωπος την Λογική του. Έχασε την οντολογική του θέση, έχασε την Αλήθεια της ύπαρξής του και επειδή ουσιαστικά το αντίθετο της Αλήθειας δεν είναι το ψέμα είναι η λήθη, μπήκε ο άνθρωπος σε μία λήθη. Και μπαίνοντας σε μία λήθη χωρίς να ξέρει ποιος είναι έχει χάσει την Ελευθερία του. Γιατί δεν μπορεί ο άνθρωπος να είναι Ελεύθερος αν δεν είναι πραγματικά στην Αλήθεια της ύπαρξής του. Και επειδή έχασε την Ελευθερία του δεν μπορεί να έχει Αρετή υπαρξιακή. Βρίσκεται λοιπόν τελείως εκτός Αξιακού Συστήματος. Όταν ο άνθρωπος καταλάβει ποιος είναι χρησιμοποιώντας την Λογική του θα αποκτήσει την Ελευθερία και θα αποκτήσει αμέσως και την Αλήθεια της ύπαρξής του, τότε μπαίνει ο άνθρωπος στην Αλήθεια. Το ψέμα είναι μια εικονική προβολή κάποιας αλήθειας η οποία όμως δεν είναι υπαρκτή.

Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος έχει μάθει να ζει μέσα σε μια εικονική πραγματικότητα, έχει μάθει να προσλαμβάνει ένα ψέμα ως αλήθεια αλλά αυτό είναι τελείως μια αντανάκλαση μιας σκέψης η οποία ουσιαστικά δεν υπάρχει. Ο άνθρωπος έχει μία συγκεκριμένη οντολογική θέση που είναι η μόνη Αλήθεια για την ύπαρξή του. Αυτό το οποίο εμείς πρέπει να κάνουμε είναι να μπούμε στην Αλήθεια της ύπαρξής μας, να καταλάβουμε τι σημαίνει να είσαι Άνθρωπος, να καταλάβουμε τι σημαίνει να είσαι Νοήμον Ον. Ον είναι το υπαρκτό, νοήμον είναι αυτό που ξέρει τον εαυτό του. Εάν λοιπόν ο άνθρωπος καταλάβει ποιος είναι τότε είναι μέσα στην Αλήθεια της οντολογικής του θέσης, μέσα στην Αλήθεια της ύπαρξής του. Είναι μια τεράστια Αξία η οποία είναι συνδεδεμένη με όλες τις άλλες αλλά είναι αυτή που ξεκάθαρα βάζει τον άνθρωπο σε τροχιά για να είναι πραγματικά μέσα στον άξονα του συστήματος αυτού και είναι πάρα πολύ κρίσιμη για να μπορέσουμε να φύγουμε από την λήθη και μέσω της λογικής διεργασίας να καταλάβουμε ποιοι είμαστε. Όταν καταλάβουμε ποιοι είμαστε, είμαστε στην Αλήθεια.

Αρτέμης Σώρρας: Η Αλήθεια ότι να ταυτιστείς με την νοητική λειτουργία με το υπαρκτό. Κοίτα όμως η Ευδαιμονία πόσο Αλήθεια λέει. Η οποία λέει η πορεία και ο τελικός προορισμός της πορείας του ανθρώπου όταν ταυτίζονται με τον Λόγο, σκοπό της ύπαρξής του. Όλα πως κλειδώνουν. Τελικά αν δεν μάθεις ποιος είσαι δεν μπορείς να είσαι ελεύθερος.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ούτε από που προέρχεσαι, ούτε σε ποιο σχέδιο είσαι μέσα, ούτε που πηγαίνεις.

Αρτέμης Σώρρας: Και ποιος σε οδηγεί, για ποιο λόγο σε οδηγεί, τι θέλουν από σένα. Ας τα αφήσουμε όλα να μάθουμε τι θέλουμε εμείς από εμάς. Ας ξεκαθαρίσουμε να δούμε τι θέλουμε εμείς από εμάς και με όλους εμάς που είμαστε κοινωνικά όντα και όλα τα άλλα θα έρθουνε μόνα τους και κάθε τι πέραν του Αξιακού, πέραν την Αλήθειας, πέραν την Λογικής, πέραν της Ελευθερίας, της Αρετής, της Δικαιοσύνης, της Ισότητας, της Ανδρείας άμα το θέλεις, ακόμα και το Γνώθι σ’ Εαυτόν που είναι τεράστιο, αξεπέραστο. Θεωρώ ότι κλειδώνει, ουσιαστικά είναι ένας αέναος κύκλος ο οποίος δεν ξέρω που είναι η αρχή και που είναι το τέλος. Στις 12 δεν βλέπω την αρχή και το τέλος. Από κάπου ξεκινάει και κάπου τελειώνει αλλά όλα είναι ένα και το κάθε ένα είναι ένα καινούριο ξεκίνημα και το τέλος του κλειδώνει με την αρχή που ξεκίνησε.

Μπορείς να μου πεις αγαπητέ Βασίλη μία ιδεολογία, ένα δόγμα, ο,τιδήποτε στον πλανήτη, θεώρημα άμα το θέλεις, έχουνε βγει τεράστια θεωρήματα της επιστήμης τα οποία τα έχω πιάσει ότι είναι όλα αναληθή και δεν αποδεικνύονται απλά τα έχουνε τοποθετήσει ως σταθερά για να ξεκινήσουμε να συζητάμε, δεν είναι αλήθεια. Τι είναι Αλήθεια σε αυτόν τον κόσμο; Υπάρχει κάποιος να έχει Αλήθεια; Υπάρχει ένα δόγμα να έχει την Αλήθεια η οποία αυτόματα με φέρνει, δουλεύει και εργάζεται για να βγω από την οντολογική μου λήθη;Ον και Λογική; Λήθη, να φύγω να μάθω ποιος είμαι. Αυτό δεν θέλουν όλοι; Δεν μου δίνουν βιβλία για να με βγάλουν από εκεί; Που είναι αυτά; Και να ταυτιστώ με την νοητική λειτουργία του υπαρκτού μου; Που είναι; Ποιος το κάνει αυτό; Ας βάλουμε ένα κουίζ, ας μας πούνε ποιο είναι αυτό το δόγμα και ποια είναι αυτή η ιδεολογία και ποιο είναι αυτό το κόμμα που να το θέλει αυτό; Άρα εάν δεν υφίσταται δεν λέει Αλήθεια. Αν δεν είναι αυτή η Αλήθεια να μας πει ποια είναι.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Νομίζω ότι είναι πρώτη φορά που δημόσια βγαίνουνε για να καταλάβουμε όλοι ποιες είναι οι Αξίες της πραγματικής ύπαρξης του ανθρώπου. Δεν υπάρχει πουθενά δημοσιευμένο, δεν είναι πουθενά αναγνωρισμένο έτσι ένα Αξιακό Σύστημα στο οποίο μέσα να εντάσσεται ο άνθρωπος. Γι’ αυτό προσπαθήσανε τον άνθρωπο να τον βγάλουνε από την αλήθεια της ύπαρξής του και να τον βάλουνε σε μία λήθη για να μην καταλάβει ποτέ ποιος είναι. Αν καταλάβει ο άνθρωπος ποιος είναι, θα καταλάβει τι δύναμη έχει, θα καταλάβει πως όλα είναι δικά του πως όλα του ανήκουν και δεν θα μπορέσει ποτέ πια να γίνει διαχειρίσιμος από κει και πέρα. Για να μπορεί λοιπόν να είναι διαχειρίσιμος, για να εκμεταλλεύονται τον άνθρωπο τον έχουνε βγάλει από τον άξονα της πραγματικής υπαρξιακής του θέσης και τον έχουνε βάλει σε έναν άξονα που είναι τελείως έξω από την πραγματική του θέση, σε έναν άξονα λήθαργου.

Αρτέμης Σώρρας: Σε έναν; Εγώ βλέπω χιλιάδες άξονες, αλλά όλοι οδηγούν στην ίδια μύτη της πυραμίδας.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ακριβώς, αυτή η θέση που οδηγούν όλοι οι άξονες είναι ακριβώς η λήθη, ένας λήθαργος που ο άνθρωπος δεν ξέρει ποιος είναι. Και πραγματικά, για ποιο λόγο γεννιόμαστε; Για ποιο λόγο υπάρχουμε; Και γιατί ζούμε αυτήν την περίοδο στην Γη; Και είναι πραγματικά η πραγματική θέση, ο πραγματικός χρόνος που ζούμε αυτός που έπρεπε να ζούμε; Υπάρχουνε πράγματα τα οποία για να τα ανιχνεύσουμε, για να τα καταλάβουμε πρέπει να μπούμε στην Αλήθεια της ύπαρξής μας. Εάν μπούμε στην Αλήθεια της ύπαρξής μας θα καταλάβουμε πολύ περισσότερα πράγματα και κυρίως δεν έχουνε λόγο ύπαρξης οι επικυρίαρχοι, γιατί ζούνε μέσα από την λήθη την δική μας. Τους παραχωρούμε εμείς την δύναμη αυτή και δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε. Εάν καταλάβουμε ποιοι είμαστε τελειώσανε αυτομάτως.

Αρτέμης Σώρρας: Απλά δεν υπάρχουν.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Εμείς δηλαδή μέσα από το λήθαργο που ζούμε τους δίνουμε το δικαίωμα να επικυριαρχούνε. Εάν καταλάβουμε ποιοι είμαστε έχουνε τελειώσει με την μία. Αυτό λοιπόν σήμερα που είναι καθήκον μας και υποχρέωσή μας είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να μπούνε ακριβώς στην Αλήθεια της ύπαρξής τους, να μπούνε στην Αλήθεια της ανθρώπινης ουσίας. Έτσι ο άνθρωπος θα πάρει την θέση που του ανήκει και πραγματικά η θέση που του ανήκει είναι να είναι κυρίαρχος στον πλανήτη γαία. Είναι όλα δικά του.

Αρτέμης Σώρρας: Μα γι’ αυτό φτιάχτηκε. Ας έρθει κάποιος να μας αποδείξει για ποιο λόγο είναι η ύπαρξη του πλανήτη. Ας έρθει κάποιος να μας πει ποιος τον κατασκεύασε, για ποιο λόγο και γιατί να ζούμε εδώ και με αυτές τις προϋποθέσεις που είναι άκρως ανθρώπινες. Δηλαδή αν εμείς θελήσουμε να ζήσουμε στο νερό δεν μπορούμε. Άρα λοιπόν για να είμαι εδώ έχω συγκεκριμένο σκοπό, στόχο και κατασκευάστηκε κάτι για μένα, αλλιώς δεν θα ήμουνα εδώ, θα ήμουνα στον Άρη, θα ήμουνα στην Αφροδίτη, σε άλλες συνθήκες ζωής. Άρα λοιπόν αυτό είναι δικό μου το κομμάτι και δεν μου το πειράζει κανένας. Ας μάθουν λοιπόν όλοι ποιοι ακριβώς είναι, τι θέλουν εδώ και για ποιο λόγο είναι εδώ. Θα τους βοηθήσει η Ευδαιμονία και εμείς.

ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ

Η Αισθητική αν και την ταύτισαν με την Αφθονία, είναι τεράστια Αξία.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μας φαίνεται λίγη αλλά είναι μεγάλη.

Αρτέμης Σώρρας: Είναι ο,τιδήποτε διαπερνώντας μέσα από τις αισθήσεις μας καλύπτει την ευαισθησία που έχουμε έμφυτη μέσα μας. Ναι, είναι έμφυτη. Το ωραίο είναι έμφυτο. Θα πω αυτό και θα συνεχίσεις εσύ. Είχα έναν φίλο μόδιστρο στο Μιλάνο, μεγάλο μόδιστρο ο οποίος του λέγαν άλλοι κάθε χρόνο «σκίζεστε να ‘ρθείτε όλοι να παρουσιάσετε τα καινούρια σας κομμάτια, τι στο καλό;», και κάθε φορά που έρχομαι και την συναντάω την μόδα είναι κάθε χρόνο χειρότερη, απλά μας το επιβάλετε. Μου λέει, Μάκη θα σου πω κάτι και είναι αλήθεια, «είναι τόσο άσχημη η μόδα που επιβάλλεται κάθε χρόνο να αλλάζει» Φανταστείτε τι φτιάχνουν, ο λόγος ; εξήγησέ μας γιατί είναι τόσο άσχημη η μόδα για να μας βγάζουνε έξω από το αισθητικό κομμάτι το οποίο είναι έμφυτο Βασίλη.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ο άνθρωπος εκτός από Νου, από Λογική, έχει και συναίσθημα έχει και αισθήματα τα οποία έχουν τα αισθητήρια που προσλαμβάνουν ερεθίσματα από το περιβάλλον του και ενεργούνε μέσα στο συναισθηματικό του χώρο. Το συναίσθημα του ανθρώπου για να μπορέσει ο άνθρωπος να προάγει την λογική του και η σκέψη του να ξεκινάει από λογικά ερεθίσματα είναι ότι το συναίσθημα πρέπει να είναι ισορροπημένο.

Αρτέμης Σώρρας: Άρα λοιπόν η Λογική με την Αισθητική είναι πακέτο. Να μας πούνε τώρα γιατί χτίζουνε έναν ουρανοξύστη 70-80 ορόφους, δεν υπάρχει πάρκινγκ, είναι λες και ζεις σε μία γυάλα, ψήνεσαι από τον ήλιο και δεν προσφέρει τίποτα, και γιατί αισθητικά έχουν γεμίσει τον πλανήτη φαλλούς; Αλλά τελικά ο σχεδιαστής, το κεφάλι σου όταν κοιμάται δεν βλέπει την ανατολή, το νερό δεν περνάει όπως πρέπει από μπροστά σου όπως ήταν οι αρχαίες μας πόλεις με πολύ μεγάλη τεχνολογία θα πω. Την θάλασσα δεν την βλέπεις αν δεν είσαι παραθαλάσσιος, είναι ο ένας πάνω στον άλλον. Βγαίνεις στο μπαλκόνι σου και βλέπεις τον άλλον ξεβράκωτο, ή να μαγειρεύει ή με τα παλιορουχά του.

Δεν αντιλαμβάνομαι την αισθητική, θα ήθελα όμως να μου την προσδιορίσεις λίγο, τουλάχιστον έτσι όπως υπονομεύουν την Αισθητική στον πλανήτη με πανάκριβα διαμερίσματα σε αυτές τις γυάλινες ηλίθιες φυλακές. Ας μας το εξηγήσεις λίγο, και επιμένω ότι είναι ηλίθιες γιατί έχουν ένα σχήμα, σε όλο τον πλανήτη να υπάρχουν πάντα φαλλοί. Ας μας εξηγήσουν αυτό το μοντέλο που με δικά μας χρήματα χτίζουν τους φαλλούς σε όλο τον πλανήτη και υποτίθεται ότι ο νέος κόσμος, έτσι θα τον πω, εάν δεν έχει φαλλούς-ουρανοξύστες χωρίς καμία νόηση φτιαγμένους, δεν είναι προοδευμένη η χώρα. Γελοίο μεν αλλά υφίσταται δε. Όπου φτιάχνονται οι ουρανοξύστες, λένε «έχουνε λεφτά αυτοί, δεν γίνεται» , μας τελείωσε η Γη Βασίλη; Που να τελειώσει; Που δεν την έχουν εξερευνήσει ακόμα !!! Γιατί ξέρουμε την Ελλάδα; Κύριοι σας λέω ότι στην Ελλάδα μας υπάρχουνε μέρη που δεν έχει πατήσει ανθρώπινο πόδι, να είστε σίγουροι, και ξέρω πολλά εγώ. Σκεφτείτε στην Αμερική που θα σε φάνε οι αρκούδες. Όταν βγαίνεις έξω από την Νέα Υόρκη στα 60-70 μίλια έχει αρκούδες, έτσι;

Μην γελάτε παιδιά, εσείς αυτό που βλέπετε είναι οι ουρανοξύστες. Και ποιος σας είπε ότι έχει ουρανοξύστες παντού; Το Μανχάταν έχει το οποίο είναι ένα νησί 15χ5 μίλια, το μισό είναι. Από τους 150 ανθρώπους ξεκινάει το Χάρλεμ εκεί που μένανε οι Μαύροι και από εκεί και πίσω έχει φυλακές, εργατικές κατοικίες, χωράφια, αμπέλια, εργοστάσια, τελικά τι έγινε ρε παιδιά; Ποιος προωθεί τους ουρανοξύστες; Με ποια Αισθητική; Δεν την έχουμε έμφυτη; Και γέμισαν τον κόσμο φαλλούς; Ένα μεγάλο σύμβολο στον πλανήτη το οποίο με έχει ενοχλήσει πολύ, ο τρόπος που χτίζουν, με τα δικά σου λεφτά !!! Για να ξέρεις, των ανθρώπων λεφτά. Χαράζουν πόλεις, καινούρια σύμβολα, αυτό είναι η Αισθητική; Να θυμάμαι πάντα τι; Το φαλλό; Πες μου, του μασόνου ή της νέας τάξης;

Δεν υπάρχει νέα, υπάρχει μόνο η παλαιά και υπάρχει η ανθρώπινη και αυτή η τάξη είναι η ανθρώπινη και πρέπει να λειτουργήσει έτσι. Να πούμε και λίγο για την Αισθητική, θα ήθελα να ακουμπήσεις για λίγο την μόδα, ο τρόπος που σου βγαίνει και ο τρόπος που τα status τα βάζουν. Του χάλασαν την γυναίκα, που η γυναίκα πρέπει να είναι άρρωστη σχεδόν να μην μπορεί να κάνει παιδιά, γύρω στα 35 κιλά να φαίνονται τα κόκκαλά της να είναι έτοιμη για ακτινογραφία, και το πρότυπο που καρφώνουν στον εγκέφαλό μας είναι τα πρότυπα της ομορφιάς στην Ελλάδα δηλαδή οι ινδιάνοι είναι άσχημοι γι’ αυτούς; Αν δούμε τα πρότυπα πως τα έχουνε χτίσει και για ποιο λόγο το κάνουν ή γιατί θα πρέπει ο άντρας που τον βγάζουν είτε στα καλλιστεία είτε πουλάει την μόδα πρέπει να είναι ξυρισμένος γυαλισμένος σαν γυναίκα, βαμμένος στα χείλια, να είναι ανάμεσα άντρας και γυναίκα, να μην φαίνεται αν είναι άντρας, δηλαδή αν ρωτήσετε μία γυναίκα τι άντρα θέλει; Θέλει έναν από το τρίτο φύλλο, θέλει έναν άντρα ρε παιδί μου, να είναι άντρας, νομίζω; Εγώ αν θα ήμουνα γυναίκα άντρα θα ήθελα, και θα ήθελα έναν άντρα να είναι άντρας όχι να είναι μισός, μισός, ούτε βάτα να καίει, ούτε αυτό, ούτε εκείνο, ούτε να κουνιέται.

Ρωτήστε μία γυναίκα λοιπόν, γιατί δεν πάνε στα καλλιστεία οι γυναίκες να διαλέξουν άντρες; Γιατί τα πρότυπα τα διαλέγουν πάλι by-by; Για εξήγησέ μας γιατί; Γιατί όταν διαλέγουν γυναίκες πρέπει να είναι πάλι by-by; Και πάλι gay; Να καταλάβω δηλαδή, ποιο είναι το πρότυπο παιδιά; Δηλαδή έρχεται ο κάθε ένας και ξέρει τελικά τι θέλει αλλά τελικά τα πρότυπα μας τα αλλάζει κάποιος; Ποιος πάει να μας αλλάξει τα πρότυπα Βασίλη, και για ποιο λόγο το κάνει; Το όμορφο τοπίο από πού προσδιορίζεται; Από τον ουρανοξύστη που φτιάξαν αυτοί; Με ποια Λογική; Ποια Αισθητική; Άρα δεν έχει Λογική, δεν έχει Αισθητική, τότε τι έχει; Αποδείξτε μας την Αισθητική, καταλαβαίνεις τι λέω.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ο άνθρωπος έχει έμφυτη την ευαισθησία και την καλαισθησία, η οποία όταν αυτό που προσλαμβάνουν τα αισθητήρια του από το περιβάλλον ταυτίζονται με αυτήν αισθάνεται ικανοποιημένος, του αρέσει να ζει σε αυτό το περιβάλλον. Τι θα πει ωραίο και άσχημο; Μπορεί όμως το αισθητήριο το οποίο μεταφέρει την εικόνα να ταυτιστεί με αυτό που έχει μέσα του ο άνθρωπος, αυτό που θεωρεί, που είναι μέσα του έμφυτο λόγω καλαισθησίας ή ευαισθησίας στο να διακρίνει το ωραίο από το άσχημο. Αυτό που μυρίζει ωραία και αυτό που δεν μυρίζει ωραία. Άρα λοιπόν ο άνθρωπος έχει μέσα του την ευαισθησία η οποία καλύπτεται από το περιβάλλον του σε αυτό που μεταφέρεται μέσω των αισθητηρίων που έχει.

Ο άνθρωπος λοιπόν για να είναι ισορροπημένος, για να μπορεί να λειτουργεί ισορροπημένα και για να μπορεί να έχει όλες τις άλλες Αξίες πρέπει να είναι και μέσα στην Αξία της Αισθητικής. Όταν ξεφύγει από εκεί, ξεφεύγει από όλο το Σύστημα των Αξιών. Γι’ αυτό λοιπόν θέλουνε τον άνθρωπο να φύγει από το Σύστημα των Αξιών και χρησιμοποιούνε και την αισθητική ώστε να μην καλύπτει τον άνθρωπο ή αντιθέτως σου καταστρέφω την καλαισθησία να ζει μέσα σε ένα περιβάλλον που δεν προάγει την Αισθητική και να νομίζει ότι ζει μέσα εκεί αλλά ουσιαστικά να καταστρέφει τον εαυτό του, να διαλύει το συναίσθημά του, να διαλύει την ισορροπία του επειδή θέλει να ζει μέσα στα πρότυπα που του δίνει το καθεστώς.

Αρτέμης Σώρρας: Θα μιλήσω για την γιουροβίζιον στην οποία έβγαλαν μια κοπέλα με μούσι, είναι τόσο γελοία παιδιά είναι τόσο τραγικά τα πράγματα, δηλαδή έβγαλαν έναν τρανσέξουαλ, δεν ξέρω τι ήταν ο άνθρωπος ο οποίος ήτανε με μούσι, βαμμένα μαλλιά. Τελικά αν δείτε τα πρότυπα πως τα έχουν αλλάξει αισθητικά, όλα, ρούχα, ανθρώπους, εμφάνιση, τι θέλουν να κάνουν Βασίλη;

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Να βγάλουν τον άνθρωπο από το Αξιακό.

Αρτέμης Σώρρας: Τελικά όλες οι γυναίκες προσπαθούν να μοιάζουν σαν άντρες, οι άντρες πάνε να μοιάσουν στις γυναίκες, στην μέση θα συναντηθεί ένα τρίτο φύλο για να κάνουμε τι; Άρα λοιπόν σε ποιο Αξιακό; Ας μας πούνε ποιο αξιακό έχουνε, κι ας μας πούνε τι θέλουν να κάνουν. Έχουν Αξιακό; Αισθητικής τουλάχιστον; Με ποια Λογική; Ας μας αποδείξουν την Λογική της Αισθητικής και αν την αντιληφθούνε και τουλάχιστον αν είναι σύμφωνα με την Λογική του υπαρκτού και του ορθού να το κάνουμε και εμείς. Ας μας πούνε σε ποιο αξιακό είναι. Καταστρέφουν τον πλανήτη, καταστρέφουν τον άνθρωπο, καταστρέφουν όχι την αισθητική, καταστρέφουν την ίδια την ύπαρξη, το αντιλαμβανόμαστε; Είναι πολύ σοβαρή η Αισθητική. Ο τρόπος που χτίζουμε, ο τρόπος που ντυνόμαστε, ο τρόπος που γίνεται η εμφάνιση, ο τρόπος που προσδιορίζουν τα πάντα σύμφωνα με το πώς πρέπει να είναι.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μα όλες οι προσπάθειες του καθεστώτος, μη έχοντας δικό του αξιακό προσπαθεί να μας βγάλει από το Αξιακό γιατί όποια Αξία και να έχουμε αναφέρει μέχρι τώρα βλέπουμε ότι αυτό που παράγεται από το καθεστώς είναι ακριβώς το αντίθετο. Προσπαθεί δηλαδή τον άνθρωπο να τον βγάλει από το Αξιακό του γιατί δεν θέλει με τίποτα να μπει μέσα σε αυτό ο άνθρωπος, γι’ αυτό ξεκινάμε από την Λογική. Τα πάντα που προάγονται είναι εκτός Λογικής, είναι παράλογα και βασίζονται οπουδήποτε αλλού εκτός από την Λογική, γι’ αυτό ο άνθρωπος δεν είναι Ελεύθερος, γι’ αυτό ο άνθρωπος δεν έχει Αρετή, παράγεται ένα σύστημα δικαιοσύνης το οποίο δεν είναι καθόλου μέσα στην Νομοτέλεια.

Αρτέμης Σώρρας: Και όλα αυτά που λέμε είναι νομοθετημένα, δηλαδή γίνονται με το γράμμα του νόμου, ως νομίμως συμβαίνει, και δεν μιλάει κανένας. Σαφώς υπάρχουνε νόμοι να καλύψουν τα πάντα γιατί δεν μιλάει κανένας; Φυσικά όλες τις παρανομίες τις νομιμοποιήσανε; Τι κάνουμε αγαπητέ;

Συνέλληνες τι κάνουμε; Τι πολιτεία θέλουμε; Δεν είδαμε το χάλι του πλανήτη; Δεν βλέπουμε κάθε μέρα τι συμβαίνει; Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς Αξιακό; Αφού αυτοί είμαστε ! Ξέρετε ότι η λειτουργία του σώματός μας λειτουργεί Αρμονικά, είναι Αλήθεια, έχουμε Λογική, με Λογική δουλεύουν όλα, με Δικαιοσύνη κατανέμεται το αίμα μας; Όλα, και οι 12 Αξίες είναι η ίδια σου η ύπαρξη έτσι δουλεύει το ανθρώπινο κορμί αλλά και το ανθρώπινο σώμα που διαφέρει από το ανθρώπινο κορμί. Το κορμί είναι αυτό που βλέπουμε ενώ σώμα είναι πολλά πράγματα μαζί.

Άρα αν δεν έχεις Αρμονία, αν δεν έχεις Ανδρεία, το ίδιο σου το σύστημα αν δεν έχει Ευδαιμονία ξέρει τι ακριβώς κάνει και πως ταυτίζεται με τον σκοπό της ύπαρξής του. Μα είναι δυνατόν; Όλο σου το σώμα είναι αυτό, ένα μικρό σύμπαν είναι! Χωρίς αυτό δεν υπάρχεις, πέθανες. Δεν έχεις Αρμονία, τι έχεις πίεση πεθαίνεις, υπόταση πάλι πεθαίνεις, δεν έχεις Δικαιοσύνη; Πάλι πεθαίνεις. Μα αν δεν έχεις Αξίες, αφού ένα κομμάτι των Αξιών είσαι εσύ. Όπως δουλεύουν οι Αξίες έτσι δουλεύεις και εσύ. Τι πάθαμε παιδιά και δεν το καταλαβαίνουμε; Τι έχει γίνει στον πλανήτη μας; Η Ελλήνων Πολιτεία είναι αυτή, είναι το ξεκίνημα.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Έτσι, η Ελλήνων Πολιτεία είναι η μεσότητα, το αξιακό βάζει τον άνθρωπο στην μέση, στην μεσότητα, στο μέτρο του. Αυτοί μη θέλοντας να είμαστε στην μεσότητα προωθούν ή την υπερβολή ή την έλλειψη που οπωσδήποτε θέλουν να μας βγάλουν από εδώ. Γι’ αυτό βλέπουμε σε ο,τιδήποτε και αν συζητήσουμε το καθεστώς αυτό που υπάρχει το γίγνεσθαι το σημερινό στην γη θέλει να σε βγάλει από αυτόν τον άξονα που πρέπει να είσαι, της μεσότητος.

ΑΝΔΡΕΙΑ

Αρτέμης Σώρρας: Φυσικά άλλη μία τεράστια είναι η Ανδρεία. Χαρακτηριστικό του γένους των Ηρώων. Όμως έτσι όπως αποδίδεται στα αρχαία ελληνικά δεν τολμούσαμε να το βάλουμε στα νέα ελληνικά.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ο τρόπος που τα έχει γράψει ο Πλάτωνας αυτά, είναι αξεπέραστος.

Αρτέμης Σώρρας: Και όχι μόνο, και οι προγενέστεροί του έχουν γράψει.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Αυτά είναι τα λόγια του Πλάτωνα όμως, τα έχουμε αναπαράξει.

Αρτέμης Σώρρας: «Ανδρεία εστί έξις ψυχής ακίνητος υπό φόβου, επιστήμη των κατά πόλεμον πραγμάτων, θάρσος πολεμικό, εγκράτεια ψυχής προς τα φοβερά και δεινά, τόλμη υπηρετική φρονήσεως, ευθαρσία επί θανάτου προσδοκίας, έξις διαφυλακτική λογισμών ορθόν εν κινδύνοις». Έτσι θα έπρεπε να είναι όλη μας η ζωή, έτσι θα έπρεπε να σκεφτόμασταν, αυτός είναι ο πολεμιστής. Αν κάθε φορά σκεφτόμασταν έτσι και είχαμε, θα πω την λέξη, είχαμε διδαχθεί, γιατί μπορούμε να το διδάξουμε το να φερόμαστε έτσι δεν νομίζω πως ο κόσμος μας θα ήτανε έτσι. Έτσι παράγονται οι μύθοι.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μα για να μπορέσεις να παράξεις την Ανδρεία πρέπει να έχεις όλα τα υπόλοιπα.

Αρτέμης Σώρρας: Έτσι είναι, δεν είναι τυχαίο που η Ανδρεία είναι εδώ, ούτε τυχαίο είναι που η Ευδαιμονία είναι από κάτω και τελικά τελειώνει με το Γνώθι σ’ Εαυτόν, τίποτα δεν είναι τυχαίο, ειδικά η Ανδρεία.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: - «Ανδρεία εστί έξις ψυχής ακίνητος υπό φόβου». Η ανδρεία είναι συνήθεια της ψυχής, δηλαδή έχει γίνει εργασία, έχουνε μπει όλες οι Αξίες στην ευθεία τους και αρχίζουμε και τις δουλεύουμε.

- «Ακίνητος υπό φόβου?» , η ψυχή ό,τι και να γίνει δεν μπορεί να κουνηθεί από τον φόβο, μένει σταθερή, δεν μπορεί ο φόβος να την επηρεάσει.

- «Επιστήμη των κατά τον πόλεμο πραγμάτων». Επιστήμη, επίσταται. Όταν γίνεται ένας πόλεμος δεν σε παρασύρει ο πόλεμος για να σε κάνει ό,τι θέλει αλλά εσύ επίστασαι, εσύ διευθύνεις, εσύ μπορείς να καθορίζεις τον πόλεμο αυτό.

- «Θάρσος πολεμικόν» , θάρρος. Εγκράτεια ψυχής προς τα φοβερά και δεινά, εγκράτεια της ψυχής να μπορεί η ψυχή να κρατιέται και να μην παρασύρεται από τα φοβερά και τα δεινά. Μεγάλο αυτό που λέει πιο κάτω,

- «τόλμη υπηρετική φρονήσεως» , τόλμη, ναι, αλλά η τόλμη πρέπει να υπηρετεί την φρόνηση που η φρόνηση σημαίνει λειτουργία νοητική, που σημαίνει ότι η τόλμη αυτή δεν είναι ένα παρορμητικό αισθηματικό φαινόμενο όπου το συναίσθημά μας, μας παρασύρει να είμαστε τολμηροί, αλλά η τόλμη αυτή είναι υπηρετική της φρονήσεως, πηγάζει από την νόησή μας.

Αρτέμης Σώρρας: Και φρόνηση σημαίνει, ξέρω τι κάνω.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: - «Ευθαρσία επί θανάτου» , να έχεις το θάρρος στον θάνατο γιατί ξέρεις τι σημαίνει θάνατος

Αρτέμης Σώρρας: Φοβάσαι το θάνατο, πώς να έχεις Ανδρεία, για ποιο λόγο;

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: - «έξις διαφυλακτική λογισμόν ορθόν εν κινδύνοις» , τεράστιο αυτό που λέει εδώ, να σου γίνει συνήθεια όταν βρίσκεσαι κάτω από κίνδυνο να έχεις πάντα ορθό λογισμό.

Αρτέμης Σώρρας: Σαν να μην υπάρχει ο κίνδυνος.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ακριβώς, συνήθως στον κίνδυνο όλοι παραλύουνε, φοβούνται και οι λογισμοί τους δεν είναι ορθοί, φοβούνται και τους πιάνει πανικός και αρχίζουν και κάνουν πράγματα που δεν έχουνε σχέση με τον ορθό λογισμό, αυτό είναι Ανδρεία κάτω από την πίεση των κινδύνων να παραμένεις να έχεις ορθούς λογισμούς.

Αρτέμης Σώρρας: Και να παράγεις και να πολεμάς, Βασίλη ως προς αυτό, τα φοβερά και δεινά, ωω! πεθάνανε 10.000, κάτσε να πεθάνουν και άλλο 1.000.000, τότε τι συζητάμε; Βλέπεις τα δεινά, βλέπεις τους πολεμιστές σου κομμάτια και τι κάνεις; Δεν συνεχίζεις να πολεμάς; Δεν μπορείς να σκεφτείς ότι αυτό το δεινό υπάρχει αλλά δεν σε επηρεάζει και απλά πολεμάς; Δηλαδή πεθάναν, αυτοκτονήσαν 10.000 ε, να το συζητήσουμε τότε να πεθάνουν και άλλοι 20.000, και τι κάνεις γι’ αυτό;

Πολεμάς! Ούτε για τους τραυματίες σου δεν μπορείς να σταματήσεις αλλιώς θα χάσεις την μάχη, άρα θα πρέπει να ξέρεις με την φρόνησή σου τι κάνεις, η εγκράτεια ψυχής προς τα φοβερά και δεινά, δεν το έχεις; Τότε τι θα κάνεις; Θα κάτσεις για τα μνημόσυνα; Και η μάχη, και ο πόλεμος; Και η Ελλάδα και η απελευθέρωση; Που είναι η Ανδρεία παιδιά;

Έχουμε μάθει από τις λιτανείες που κάνουν συνέχεια ε; Οπότε δεν μπορούμε μαθηματικά να το λύσουμε; Είναι τεράστια η Ανδρεία Βασίλη, δεν μπορώ να πω παραπάνω τίποτα άλλο. Είναι όχι μόνο τρόπος σκέψης, αλλά τρόπος ζωής, σαφώς όμως θα πρέπει να έχεις όλα τα παραπάνω αλλιώς αυτό δεν βγαίνει και είναι εκπαίδευση.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Πάμε στην Αρμονία που την περάσαμε.

Αρτέμης Σώρρας: α, δεν την είπαμε;

ΑΡΜΟΝΙΑ

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Όχι δεν την είπαμε, θα την πούμε τώρα. Είναι η σύγκληση, η αρμογή, η σύνδεση διαφορετικών ή αντιθέτων σε ένα σύνολο με ευρυθμία ορθή αναλογία και τέλεια συναρμογή.

Αρτέμης Σώρρας: Δεν θα κάνω σχόλιο

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Να κάνω εγώ;

Αρτέμης Σώρρας: Το τέλειο του σύμπαντος.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Τα πάντα είναι διαφορετικά, αλλά όταν λειτουργούνε μαζί λειτουργούνε τόσο εύρυθμα. Άλλωστε και ο άνθρωπος έχει διαφορετικά μέλη. Ο άνθρωπος αποτελείται από μέλη τα οποία δεν έχουνε καμία σχέση το ένα με το άλλο, συνολικά όμως αυτή η ευρυθμία, αυτή η συναρμογή που έχει γίνει έχει μία αρμονία τέτοια που λειτουργεί ο άνθρωπος τόσο αρμονικά, κάτω από κανονικές συνθήκες βέβαια. Έτσι λοιπόν και μια κοινωνία, μια πολιτεία, μπορεί να έχει μέλη τα οποία είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, να σκέπτονται διαφορετικά μεταξύ τους αλλά πρέπει να βρίσκονται σε μια πολύ καλή ευρυθμία, σε έναν καλό ρυθμό με ορθή αναλογία και με αρμογή δηλαδή με συναρμολόγηση μεταξύ των όλων ώστε αυτό το τελικό που παρουσιάζεται να είναι εναρμονισμένο, να έχει αρμονία λειτουργική και αυτό υπάρχει εφόσον υπάρχουνε οι άλλες αξίες γιατί από μόνη της σαν αξία δεν πρόκειται να λειτουργήσει ποτέ.

Αρτέμης Σώρρας: Γι’ αυτό και το καθεστώς προσπαθεί να ομαδοποιήσει τους ανθρώπους, γι’ αυτό αν θα δείτε όλες τους οι μελέτες είναι προσέγγιση, βάση τόσων ανθρώπων, τόσων ατόμων, πάντα όμως είναι έξω γιατί υπάρχουν τόσο διαφορετικοί, άλλωστε έχω πει και ένα παράδειγμα ότι ακόμα και οι κολώνες του Παρθενώνα καμία δεν είναι ίδια με την άλλη το αποτέλεσμα είναι αρμονικό και αυτό ας το καταλάβουμε! Αυτό ας γίνει ένα τεράστιο παράδειγμα στην πολιτεία των Ελλήνων, ότι θα είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί με τεράστιες δυνάμεις και διαφορές ο ένας με τον άλλον, όμως αυτό που θα βλέπεις στην ουσία στο τέλος θα είναι η αρμονία της πολιτείας! Η αρμονία δεν έρχεται από τα ίδια, τα ταυτόσημα, έρχεται από τα τόσο διαφορετικά αρκεί η λειτουργία τους να είναι ακριβώς όπως είπες με ευρυθμία.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μα το καθεστώς αυτό θέλει να παρουσιάζει αυτήν την αρρυθμία να μην υπάρχει αρμονία και βλέπουμε ότι δημιουργεί αυτές τις ομάδες, τις ομαδοποιήσεις, τις στοές, τις λέσχες που υπάρχει αυτή η διαφορετικότητα της λειτουργίας. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν αυτές γιατί οι άλλοι είναι οι διαχειριζόμενοι και δεν μπορούν να λειτουργήσουν εύρυθμα γιατί πως μπορεί να λειτουργήσει μια στοά η οποία εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους, εκμεταλλεύεται τον πλούτο των ανθρώπων, διαχειρίζεται τους ανθρώπους σε ευρυθμία με την υπόλοιπη πολιτεία; δεν γίνεται. Και παράγεται αυτό το σύστημα μόνο και μόνο στο καθεστώς για να μην υπάρχει η ευρυθμία, υπάρχει προσπάθεια για να μην υπάρχει η ευρυθμία, να μην υπάρχει αρμονία.

Αρτέμης Σώρρας: Βέβαια, τεράστια προσπάθεια και όχι μόνο και χρηματοδοτούμενη προσπάθεια από πολλά μεγάλα κέντρα δηλαδή με χρήματα πάλι των ανθρώπων γιατί δικά τους δεν υπάρχουνε. Είναι σχεδόν όλοι πληρωμένοι.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Δηλαδή δουλεύουνε, πληρώνουνε, δουλεύουμε εμείς, εργαζόμαστε, πληρώνουμε για να μπορούν αυτοί να δημιουργούν συνθήκες για να μην μπούμε στο αξιακό.

Αρτέμης Σώρρας: Ακριβώς

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Φτάσαμε στην ευδαιμονία.

ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ

Αρτέμης Σώρρας: Η ευδαιμονία, η πορεία και ο τελικός προορισμός της πορείας του ανθρώπου όταν ταυτίζονται με τον λόγο σκοπό της ύπαρξής του. Αυτή είναι η ευδαιμονία. Γιατί καμιά φορά λένε ότι είναι να ευτυχίσουμε όλοι μαζί, ναι θα ευτυχίσουμε όταν μάθουμε τον σκοπό της ύπαρξής μας. Είναι τεράστια η ευδαιμονία, και εξήγησέ μας και λίγο και την λέξη ευδαίμων.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ναι, ήθελα να πω ότι για να καταλάβουμε την ευδαιμονία προτού μπούμε στην εννοιολογία της λέξης. Είπαμε ότι ο πλανήτης αυτός φτιάχτηκε για τους ανθρώπους και τα παρέχει όλα σε αφθονία και ο άνθρωπος εφόσον μπει μέσα στο περιβάλλον αυτό και τα έχει όλα σε αφθονία και ζει μέσα στην αλήθεια της ύπαρξής του και χρησιμοποιεί την λογική για οτιδήποτε υπάρχει γύρω του που σημαίνει ότι είναι σε ελευθερία και σημαίνει ότι τα πάντα είναι με ισότητα και με δικαιοσύνη καθοριζόμενα και η αρετή διαχέεται μέσα στην κοινωνία όλο αυτό το σύστημα κάπου πηγαίνει τον άνθρωπο, τον πηγαίνει σε μια ανέλιξή του. Για να μπορέσει λοιπόν ο άνθρωπος να φτάσει στην ανέλιξή του μέσα από τον τρόπο και τον λόγο για τον οποί δημιουργήθηκε, πρέπει και η διαβίωσή του από την στιγμή που γεννιέται μέχρι και να φτάσει στην ανέλιξή του να είναι κάτω από ορισμένες συνθήκες. Όταν λοιπόν τα έχεις όλα, όταν υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ζεις μέσα στην οντολογική σου θέση και βιώνεις μέσα σε αυτό το σύστημα που έχεις δημιουργηθεί για να ζεις τότε ναι, ζεις μέσα σε ευδαιμονία. Ευδαιμονία είναι από το ρήμα δάω, που σημαίνει ζω κάτω από τις καλές συνθήκες, από τις καλύτερες συνθήκες, κάτω από τις συνθήκες που είμαι δημιουργημένος για να ζω. Έτσι λοιπόν ευ-δάω, ευδαίμων είναι αυτός ο οποίος ζει για τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε.

Αρτέμης Σώρρας: Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να ξέρουμε τον λόγο και τον σκοπό της ύπαρξής μας, σήμερα που δεν ξέρουν κάποιοι ότι υπάρχουν. Τα καθεστώτα και οι επικυρίαρχοι φτάσανε να μην ξέρουν καν για ποιο λόγο υπάρχουν, μπήκαν σε πολύ προχωρημένο Μάτριξ. Ας γυρίσουμε στις ρίζες της ύπαρξής μας. Ας ξέρουμε ποιοι είμαστε και για ποιο λόγο είμαστε εδώ και ας φτιάξουμε τις δικές μας πολιτείες, μπορούμε με το αξιακό που εκτελεί όλο το σύμπαν.

ΓΝΩΘΙ Σ’ ΕΑΥΤΟΝ

Το αξεπέραστο γνώθι σ’ εαυτόν. Η αυτογνωσία μας για το ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε, σε ποιο σχέδιο εντασσόμαστε, ποιον προορισμό έχουμε. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Φυσικά αν δεν έχεις αυτογνωσία δεν μπορείς να έχεις όλα τα υπόλοιπα. Έχεις αυτογνωσία, τα έχεις όλα μέσα. Δηλαδή όποιος δεν ξέρει το σχέδιο, από πού προέρχεται και που εντάσσεται και για ποιο προορισμό είναι φτιαγμένος απλά δεν υπάρχει. Πραγματικά απλά δεν υπάρχει.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ήθελα να πω, για να σε κρατήσουνε μακριά από το γνώθι σ’ εαυτόν γίνεται μεγάλη προσπάθεια. Σχετικά με την ύπαρξη του ανθρώπου υπάρχουν δύο βασικές θεωρίες. Υπάρχει η θεωρία της δημιουργίας αλλά άμα διαβάσουμε από το βιβλίο που αναφέρει για την δημιουργία δεν καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο έγινε ο άνθρωπος. Από την άλλη μεριά έχει αναπτυχθεί μία άλλη θεωρεία που μιλάει για την εξέλιξη η οποία ουσιαστικά είναι τελείως αντίθετη με την δημιουργία, αλλά και αυτή είναι κάτι το οποίο πάλι ο άνθρωπος είναι ένα προϊόν τύχης που έγινε κατά λάθος ή κάτω από συμπτώσεις και ζει σε ένα περιβάλλον που και αυτό έγινε κατά λάθος. Δηλαδή είναι σαν να παίρνουμε τα υλικά μιας πολυκατοικίας τα πετάμε σε ένα οικόπεδο και βασιζόμαστε βάση της εξέλιξης η οποία δημιουργείται στον χρόνο μπορούν αυτά να σηκωθούνε και αν φτιάξουν μια πολυκατοικία.

Κάπως έτσι είναι η θεωρεία της εξέλιξης. Αλλά υπάρχουνε δύο θεωρίες οι οποίες κρατάνε εγκλωβισμένους τους ανθρώπους μέσα σε αυτές και οι συζητήσεις γίνονται ανάμεσα σε δημιουργηστές και τους δαρβινιστές. Το θέμα είναι ότι και οι δύο θεωρίες έχουν την ίδια προέλευση. Και οι δημιουργηστές ξεκινάνε από ένα εβραϊκό σύγγραμμα και ο πατέρας της εξέλιξης είναι ο Δαρβίνος ο οποίος και αυτός έχει συγκεκριμένη καταγωγή. Εγκλωβίζουνε λοιπόν τον άνθρωπο μέσα σε αυτές τις θεωρίες ενώ η πραγματική προέλευση του ανθρώπου είναι τελείως διαφορετική από αυτή που αναφέρουν αυτές οι δύο θεωρίες. Η οποία προέλευση του ανθρώπου δικαιολογεί ένα σχέδιο το οποίο εκτελείται κατά την έλευσή του στην Γη και η οποία έλευσή του πηγαίνει σε ένα συγκεκριμένο προορισμό. Αν δεν ξεφύγουμε από αυτά τα πλαίσια τα οποία έχει το καθεστώς με τις θεωρίες του με τις έδρες των πανεπιστημίων του με τα συγγράμματά του, γιατί όλα αυτά βασίζονται στους ίδιους άξονες, να φύγει ο άνθρωπος από την αλήθεια της ύπαρξής του και να μείνει κολλημένος και σταθερά μέσα στην λήθη της ύπαρξής του. Το πρόβλημα των καθεστώτων όλων είναι μήπως τυχόν ο άνθρωπος καταλάβει ποιος είναι. Και όλες οι προσπάθειες και όλα τα πανεπιστήμια και όλες οι έδρες και όλα τα συγγράμματα και όλες οι στοές και όλες οι λέσχες και οτιδήποτε γίνεται

Αρτέμης Σώρρας: και τα δόγματα ακόμα, αν μη τι άλλο τι κάνουν;

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: μα και αυτά δόγματα είναι.

Αρτέμης Σώρρας: Έτσι, βεβαίως όπως τα λες είναι. Μα δόγματα δεν είναι μόνο αυτά τα γνωστά τα μεγάλα, όλα δόγματα είναι, και η μασονία είναι δόγμα, και οι σιωνιστές είναι ένα τεράστιο δόγμα, και όλα ανήκουν στους σιωνιστές κατά την άποψή μου, θα το δούμε, μογγολο- πιασμένα πάντα από πολύ πιο βαθιά, γνωρίζουμε. Βασίλη όμως υπάρχει ένα κομμάτι, ξέρεις κάτι; οι θεωρίες τους δεν μπορούν να αποδειχτούνε άρα όλες αυτές οι θεωρίες που είπες πολύ σωστά, όπως και το homo sapiens και το homo neaterdal και όλες αυτές οι διαδικασίες εδώ θα κουτουλήσουν, εδώ θα σπάσουν τα μούτρα τους γιατί κάθε θεωρεία που συζητάς ή οτιδήποτε λες θα πρέπει να την αποδείξεις με την λογική, θα πρέπει να δεις την ελευθερία, την ισότητα, οπότε θα πρέπει να μπεις στην διαδικασία αν θα περάσεις μέσα από αυτό το πιεστήριο που λέγεται αξιακό.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: τα καθάρισες όλα μετά

Αρτέμης Σώρρας: ένα μεγάλο κομμάτι που μου έχουνε κρύψει, ένα τεράστιο κομμάτι της γραμματείας μου η πραγματική αλήθεια, γνωρίζοντας ότι έχουμε μόνο το 2% έξω, έτσι μου κόβει το δικαίωμα να μάθω την αλήθεια. Και βγάζοντας γελοίες ανόητες θεωρίες, μη στηριζόμενες πουθενά, δογματικές πάντα που δεν μπορούν να αποδειχθούν έτσι ώστε να μένουμε πάντα στην λήθη. Χωρίς ακόμα να ζητήσουμε ή να πάμε στην λύση γιατί πιστεύω, μάλλον είμαι σίγουρος δεν πιστεύω γιατί η πίστη για μένα είναι κάτι διαφορετικό, απλά την χρησιμοποιώ την λέξη γιατί την καταλαβαίνουν καλύτερα, είμαι σίγουρος ότι, ότι έχει γραφτεί στο υποσυνείδητο και έχει γίνει αν το θέλεις, μπορούμε να το ξανά βρούμε, απλά είναι μέχρι να δείξουμε στον κόσμο πως μπορεί να διαβάσει το δικό του το υποσυνείδητο.

Όμως μέσα μας είναι όλα, πριν ακόμα του δείξουμε τέτοιους τρόπους είμαι σίγουρος ότι αν μπει στο αξιακό σύστημα σιγά σιγά θα διαβάσει το δικό του υποσυνείδητο θα θυμηθεί, θα ενθυμηθεί γιατί από τον τρόπο που θα κινείται στο αξιακό σύστημα θα καταλάβει και ποιος είναι και για ποιο σκοπό είναι εδώ και θα καταλάβει πολύ πιο πολλά και κάθε μέρα θα βγει όχι η γραμματεία του αλλά αυτά τα βιώματα που έχει το ανθρώπινο γένος και δη των Ελλήνων χαραγμένα στο υποσυνείδητο, γιατί γνωρίζουμε ότι όλα είναι χαραγμένα εκεί καλά ή κακά, σωστά; άρα λοιπόν εκεί είναι όλα χαραγμένα. Το D.N.A. θα μας αποκαλύψει τα πάντα αρκεί να μπούμε σε έναν άξονα πραγματικό, αξιακό, ο οποίος θα ρυθμίσει όλες τις άλλες λειτουργίες που μας έχουνε κόψει. Με τις αξίες, τις αρχές και τους τρεις πολιτειακούς νόμους ο πολίτης θα μπει σε ένα σύστημα τέτοιο όπου και θα ξανά θυμηθεί θα ανέβει το νοητικό του επίπεδο, θα ανέβει το νοητό του κομμάτι, οπότε θα μπει πιο κοντά στην πραγματικότητα και θα βρει την θέση του σίγουρα γιατί είναι ένα σύστημα τέτοιο το οποίο να βρεις την θέση σου και να αποκαλύψεις τις δικές σου αλήθειες με τον Α ή τον Β τρόπο.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Όντως, για να προσπαθούνε τα καθεστώτα να αποτρέψουν τον άνθρωπο να μπει στο αξιακό του σύστημα ξέρουνε πολύ καλά τι κάνουνε. Εμείς θα το πάρουμε τελείως το αντίθετο, εφόσον αυτοί ξέρουν τι κάνουν αποκόπτοντας τον άνθρωπο από το αξιακό του σύστημα εμείς δεν έχουμε παρά να προσπαθήσουμε να τον εντάξουμε, γιατί φεύγοντας από την λήθη ο άνθρωπος αρχίζει να καταλαβαίνει ποιος είναι και αυτό γιατί ενεργοποιούνται οι κυτταρικές μνήμες οι οποίες υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια στον άνθρωπο μέσα και αν φύγουν τα αποστατικά χαράγματα και αρχίσουν μέσα από την ένταξη στο αξιακό αυτό. Δηλαδή αυτό το αξιακό είναι ικανό τα αποστατικά χαράγματα να τα ξεθωριάσει και να αρχίσουν οι εγχαράξεις της πραγματικής οντότητος του ανθρώπου, της πραγματικής ύπαρξης του ανθρώπου. Μέσα από αυτήν την χάραξη θα αρχίσουνε οι μνήμες οι κυτταρικές τις οποίες κουβαλάμε και είναι δικές μας και είναι στο D.N.A. μας να αρχίσουμε να τις θυμόμαστε. Θα είναι πολύ πιο δυναμωμένη η ενθύμησή μας για το ποιοι είμαστε.

Αρτέμης Σώρρας: Γιατί την κατάκτησες, θα την κατακτήσεις μόνος σου. Από την άλλη μεριά ένα τέτοιο αξιακό σε μία πραγματική Ελλήνων πολιτεία θα κόψει όλα τα δικαιώματα τα οποία τα έχουν πάρει αποστατικά από μας είτε με πλαστογραφίες, είτε με ψευδούς όρκους, με νόμους και θα μας βοηθήσει πολύ με την Ελλήνων πολιτεία, με το που εγκαθιδρυθεί η Ελλήνων πολιτεία να πάρουμε όλη την αληθινή μας ιστορία να δούμε στα υπόγεια των δημόσιων κτηρίων μας της αρχαιολογίας, να ξανά αναζητήσουμε με πραγματικούς νόμους την δικιά μας γραμματεία η οποία είναι κλεισμένη σε μοναστήρια, στο Βατικανό. Τώρα αν υπήρχε μία Ελλήνων πολιτεία με αυτόχθονες Έλληνες επάνω, το Βατικανό δεν είχε λόγους να το κάνει. Στα μοναστήρια γιατί να έχουν παλίμψηστα δικά μου; δηλαδή κυνηγάνε έναν ελληνισμό; Σκοτώσανε έναν ελληνισμό από το Βυζάντιο και μετά, σπάσανε αγάλματα πήρανε ναούς φτιάξανε εκκλησίες.

Αύριο το πρωί μία πραγματική Ελληνική κυβέρνηση η οποία δεν θα είναι εβραϊκή, δεν θα είναι υπονομευτική, δεν θα είναι μασονική, δεν θα είναι εγκάθετη, δεν θα είναι ανθελληνική, πραγματικά μια πολιτεία που αποφασίζει τους άρχοντες που θα τους βγάζει η ίδια και απλά θα εκτελούν την διαδικασία της εξουσίας που είναι έξω από την ουσία όπως έχω τοποθετηθεί, αύριο λοιπόν θα ζητήσουν την γραμματεία της. Τώρα την έχουν οι Εγγλέζοι, τώρα φυσικά τι να κάνει το υπουργείο εξωτερικών το οποίο δεν το έχεις εσύ, δεν είναι δικό σου, είναι υπό κατοχή. Τι να κάνει το υπουργείο εσωτερικών, τι να κάνει η μυστική σου υπηρεσία, τι να κάνει η αρχαιολογία που για κάποιο λόγο έχω μία πληροφορία ότι είναι όλοι Εβραίοι εκεί μέσα και αν δεν είναι Εβραίοι είναι μασόνοι οπότε ό,τι βρίσκουν το πάνε στην Αμερική.

Κόκκαλα, πέστε μου τα κόκκαλα των αρχαίων μου, τι δουλειά έχουνε τα κόκκαλα των μακεδονομάχων μου, τα κόκκαλα των αρχαίων πολεμιστών από τις Θερμοπύλες, όλα αυτά είναι στην Αμερική, πέστε μου από πού κι ως που; Να πάρουν των Ινδιάνων, να πάρουν της αρκούδας. Όπου υπάρχουνε κόκκαλα των γιγάντων, που έχω τοποθετηθεί ότι είναι Έλληνες με Ελληνικό D.N.A. φέρτε το εδώ να το κάνουμε, αλλά αλλάζει η ιστορία! Όλα αυτά είναι κρυμμένα, δεν πειράζει το D.N.A. μας ξέρει και θυμάται τα πάντα. Άλλωστε το κομμάτι που έχει συμβεί, έχει ήδη συμβεί, έχει ήδη αποτυπωθεί δεν θα πω μόνο στα βιβλία του σύμπαντος αλλά στο δικό μας D.N.A. άρα λοιπόν τα έχω όλα δεν μου λείπει τίποτα ακόμα και το πώς θα ξανά χτίσω από την Ακρόπολη και ότι χρειαστεί που σημαίνει ότι τα έχω όλα, δεν μου λείπει τίποτα.

Μου λείπει μόνο η αλλαγή τρόπου σκέψης στον ίδιο τον Έλληνα να ενθυμηθεί. Έχει τις χαράξεις του τις αποστατικές, είμαι σίγουρος ότι όλο το αξιακό σύστημα θα πετάξει όλες τις αποστατικές θα πάρει τις αλήθειες του και δεν θα έχει ανάγκη κανένα δόγμα και καμιά ψευτοιδεολογία να του προτείνει από ψευτοθεούς μέχρι ψευτοδημιουργίες και θα μάθει ήδη το γνώθι σ’ εαυτόν θα εγκαθιδρυθεί μέσα στο ίδιο το D.N.A. και από εκεί ξεκινάει όλη η διαδικασία. Κύριοι αυτές ήταν οι 12 αξίες, δεν είναι δικές μας είναι δικές σας, είστε φτιαγμένοι από αυτό, φτιαγμένο όλο το σύμπαν. Ακόμα και οι δημιουργοί των δημιουργημάτων που είμαστε εμείς έτσι λειτουργούν. Δεν μπορεί να ξεπεράσει κανείς τους νομοτελειακούς νόμους. Συνεχίζουμε με τις αρχές πια, τις 10 αξιακές αρχές και τις 8 κοινωνικές. Στην διάθεσή σας να σας αναλύσουμε τις αρχές οι οποίες είναι και πάλι δικές σας. Με σύνολο 33 πρωτόκολλα της Ελλήνων πολιτείας.

συνεχίζεται…

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ : Έλενα Αλεξίου , Βασιλική Δρόσου , Αλεξάνδρα Τσίκου , Γεωργία Βαγενά

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : Πλάτων Πισατίδης

ΟΜΑΔΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ – ΒΑΣΙΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

( συνέχεια του πρώτου μέρους με ανάλυση των Αξιών )

ΑΡΧΕΣ

Αρτέμης Σώρρας: Αγαπητοί συνέλληνες, οι Αρχές της Ελλήνων Πολιτείας. Έχουμε 18 Αρχές, οι 10 είναι Αξιακές Αρχές και οι 8 Κοινωνικές Αρχές.

Ξεκινάμε την ανάλυση των 10 Αξιακών Αρχών.

ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ

Πρώτη Αρχή είναι η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ως την τέχνη να φτάνεις στην αλήθεια και καταλήγεις σε σωστά συμπεράσματα. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Είναι η αρχή ως η τέχνη να φτάνεις στην αλήθεια και να καταλήγεις σε σωστά συμπεράσματα. Τα λέει όλα πιστεύω, δεν ξέρω αν θέλεις να τοποθετηθείς Βασίλη.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μιλήσαμε στις Αξίες σαν πρώτη την Λογική. Ο τρόπος που εκφράζεται η Λογική είναι η Διαλεκτική. Για να χρησιμοποιήσουμε την λογική σαν συμπερασματική διαδικασία, χρησιμοποιούμε την διαλεκτική χρησιμοποιώντας την λογική, για να μπορέσουμε να φτάσουμε σε σωστά συμπεράσματα και σε αλήθειες τις οποίες αναζητούμε.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αρτέμης Σώρρας: Η δεύτερη Αρχή είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Σε μία ελεύθερη κοινωνία διασφαλίζεται η Δικαιοσύνη και η Αξιοπρέπεια. Οι πολίτες αγωνίζονται ανεμπόδιστα για την ανανέωση νόμων και θεσμών. Ιδιαίτερα έτσι όπως έχει τοποθετηθεί, η κοινωνική ελευθερία προέχει από την ατομική, ως κοινωνικά όντα που είμαστε οι πολίτες και διασφαλίζεται η Δικαιοσύνη και η Αξιοκρατία. Βέβαια τεράστια αρχή η αξιοκρατία την έχουμε ήδη πιο κάτω ως κοινωνική αρχή. Και οι πολίτες αγωνίζονται ανεμπόδιστα για την ανανέωση νόμων και θεσμών.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Σαφώς, γιατί η κοινωνία προοδεύει και χρειάζεται ανανέωση νόμων και θεσμών για να εκσυγχρονιστεί με το καινούριο γίγνεσθαι της κοινωνίας.

Αρτέμης Σώρρας: Και ότι ακριβώς ανάγκες έχει. Άλλωστε η πολιτεία παράγει τους νόμους. Ουσιαστικά αυτό είναι το πρωτόκολλο, είναι το αξιακό σύστημα που από δω και πέρα παράγονται οι νόμοι. Αυτά είναι τα σταθερά, δεν μπορούν αν αλλοιωθούν.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η τρίτη Αρχή είναι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η άσκηση πολιτικής και πολιτειακής δράσης, είναι υποχρέωση όλων των πολιτών, η συμμετοχή στο εκλέγειν – εκλέγεσθαι, στο συνέρχεσθαι, συμμετοχή στα κοινά και στην άσκηση ελέγχου εξουσίας.

Αυτή είναι η πολιτική και αυτή που ασκούμε εμείς τώρα είναι πολιτική, η πολιτική ανήκει στον πολίτη, δεν είναι έτσι όπως έχει τοποθετηθεί σήμερα ότι η πολιτική είναι κάτι έξω από τον πολίτη, γιατί έτσι έχει τοποθετηθεί. Τι κάνετε; «πολιτική» ή τι είστε; «πολιτικός». Δηλαδή τι είσαι κάτι άλλο; Δεν είσαι πολίτης; Ναι, πρέπει οι πολίτες να αρχίσουνε να κάνουνε την άσκηση εξουσίας επί της πολιτικής ελευθερίας που αυτή προέχει και από αυτή θα έρθει να φτάσει η κοινωνία, ακριβώς σύμφωνα με το αξιακό σύστημα, στην πορεία της ύπαρξής της.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Οπότε η πολιτική δράση είναι υποχρέωση των πολιτών. Δεν είναι πολιτική περίπτωση. Πολίτης είναι αυτός ο οποίος είναι ενεργός και μετέχει κρίσεως και αρχής.

Αρτέμης Σώρρας: Και αυτός μπορεί να ασκήσει μόνο πολιτική, δεν υπάρχει άλλος. Έχουνε μπερδέψει την εκτελεστική εξουσία με την πραγματική πολιτική που ασκού οι πολίτες.

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η τέταρτη Αρχή είναι της ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Άρα έχει και ατομική έτσι όπως έχει οριστεί και έτσι όπως την ορίζουμε εμείς την πολιτεία μας. Όχι έτσι όπως έχουν οι επικυρίαρχοι τονίσει το ατομικό δικαίωμα και την ατομική ελευθερία. Προέχει βέβαια η κοινωνική ελευθερία, δύο αρχές παρακάτω είναι η ατομική ελευθερία. Αν δεν έχεις κοινωνική ελευθερία πως θα έχεις κοινωνική ελευθερία.

Είναι η εκδήλωση της ελεύθερης βούλησης των ατόμων της πολιτείας μέσα όμως στα πλαίσια της κοινωνικής ελευθερίας η οποία προηγείται σε κάθε περίπτωση.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Οπότε σαν ελευθερία και κοινωνική και πολιτική και ατομική είναι η πρόοδος, η δυναμική πορεία του ανθρώπου μέσα σε ένα νομοτελειακό νομικό πλαίσιο με πρώτα, γιατί αυτό ενδιαφέρει πρώτο, την κοινωνική πρόοδο οπότε μιλάμε για κοινωνική ελευθερία κατ αρχήν.

Αρτέμης Σώρρας: Σωστά, άλλωστε έτσι είναι και η ταυτότητα της πολιτείας. Η πολιτεία χρεώνεται ή καταξιώνεται σαν σύνολο όχι σαν άτομο. Το άτομο ανήκει στην πολιτεία. Γι αυτό τα προβλήματα στους νόμους μας, της πολιτείας αλλά και στις αρχές ότι το σώμα της πολιτείας δίνει τιμές. Οι Έλληνες είμαστε περήφανοι για όλους τους Έλληνες και μέσα από αυτούς αξιοκρατικά έχουμε τους ήρωες, έχουμε τους πολεμιστές μας, αλλά όλη οι κοινωνία των Ελλήνων είναι τιμημένη.

ΙΣΟΝΟΜΙΑ

Η πέμπτη Αρχή είναι η ΙΣΟΝΟΜΙΑ, είναι αφ ενός η ισότης των πολιτών έναντι του νόμου και η εφαρμογή του νόμου αδιακρίτως από όλους τους πολίτες και αφ ετέρου η λειτουργία χωρίς την ελάχιστη αλληλεξάρτηση νομοθέτη και εκτελεστικής εξουσίας. Τι τέλεια αρχή. Πως περιμένουμε να εφαρμοστούνε όλα αυτά; Πως με έναν μαγικό τρόπο να γίνουν όλα; Και μία ισονομία πόσο απαραίτητή είναι όμως, όχι απλά να εννοείται, να λέγεται αλλά να εφαρμόζεται.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Έχουμε ακούσει πολλές φορές που λέμε ότι αυτός είναι πιο ίσος στον νόμο από τον άλλον. Που σημαίνει ότι σήμερα η εφαρμογή του νόμου δεν είναι με ισονομία, γιατί όλοι οι πολίτες έναντι του νόμου είναι ακριβώς ίσοι. Αυτό σημαίνει ισονομία. Ο νόμος αδιακρίτως τάξης, προέλευσης, κατάστασης οικονομικής, εφαρμόζεται στους πολίτες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Και οι πολίτες είναι έναντι του νόμου το ίδιο υποχρεωμένοι όλοι εξίσου. Δηλαδή δεν κάνει διακρίσεις ποτέ ο νόμος σε ιδιαιτερότητες προσωπικές, εφαρμόζεται στους πολίτες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Και δεν μπορεί να υπάρχει ισονομία αν ο ίδιος ο νομοθέτης δεν έχει εκτελεστική εξουσία. Δεν μπορεί ο νομοθέτης να νομοθετεί και ταυτόχρονα να εφαρμόζει τους νόμους, γιατί αν παρατηρήσουμε σήμερα οι πρώτοι που εξαιρούνται από τους νόμους είναι οι νομοθέτες, που σημαίνει ότι εκτελεστικά δεν μπορεί να τους ακουμπήσει κανένας, εξαιρούν τον εαυτό τους από τους νόμους.

Αρτέμης Σώρρας: Άρα δεν γίνεται, άρα δεν έχουμε ισονομία. Και πως γίνεται ο νόμος να είναι στην Ελλάδα – και σε άλλες χώρες το ξέρω –  να υπάρχει νόμος που να είναι για όλους τους πολίτες αλλά να υπάρχουν πολίτες που να εξαιρούνται από το φορολογικό σύστημα ή από την στρατιωτική θητεία, ή στα δάνειά τους να έχουνε προνόμια, άρα ισονομία δεν έχουμε. Με μια ισονομία όμως πόσα προβλήματα θα τελειώνανε. Άρα η πολιτεία γιατί να μην νιώθει ίση; Φτιάχνουν κάστες και ομάδες με προνόμια μέσα στην ίδια την πολιτεία. Άρα δεν έχω πολιτεία. Αν δεν έχω πολιτεία δεν θέλω καν να πω την λέξη τι μπορώ να έχω.

ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ

Η έκτη Αρχή ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ, είναι η μηχανισμοί οι οποίοι εγγυούνται την αντιμετώπιση των με ισότητα εκ μέρους της πολιτείας καθώς και η πραγματική αμοιβαιότητα σχέσεων πολιτών και πολιτείας.

Ούτως ή άλλως μπορούμε να καταλάβουμε τώρα ότι το Καστελόριζο είναι σε ισοπολιτεία με την Αθήνα; Την Θεσσαλονίκη; Με μια άλλη πόλη; Το Διδυμότειχο; Ο Έβρος; Τότε πως έχω πολιτεία; Οι νόμοι; Τα οφέλη; Η δικαιοσύνη; Αυτή η ανισότητα των πόλεων ή να μην έχει η μία δρόμους και η άλλη να έχει λεωφόρους δεν είναι ισοπολιτεία. Η ισοπολιτεία στην Ελλήνων πολιτεία είναι σταθμός για να νιώσουν όλοι οι πολίτες ότι ζούνε στην ίδια πόλη Ελλήνων με τους ίδιους νόμους και υποχρεώσεις που πρέπει η ίδια η πολιτεία να δίνει στον πολίτη της. Άρα αν εφαρμοστούν οι προηγούμενες αξίες και έρθουν και εφαρμοστούν και όλες μας οι αρχές, μπορούμε να μιλήσουμε για την πραγματική Ελλήνων πολιτεία. Χωρίς κάποιος πολίτης να νιώθει άβολα, χωρίς να νιώθει αδικημένος, χωρίς ο νόμος να τον πιέζει. Όλα θα λειτουργούν με αρμονία, με αφθονία, με αρετή. Σήμερα λοιπόν δεν έχουμε ισοπολιτεία σε καμία πόλη, είναι τόσο άνισα όλα.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Και δεν υπάρχει και αμοιβαιότητα σχέσης πολιτείας – πολίτη.

Αρτέμης Σώρρας: Ουσιαστικά θα έλεγα ότι έχουμε και εχθρότητα.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Αντιπαράθεση, δηλαδή η πολιτεία εναντίον του πολίτη. Αλλά η πολιτεία θα έπρεπε να ήταν αυτή που θα προστατεύει τον πολίτη. Οπότε ο πολίτης να αισθάνεται ασφάλεια και να υπερασπίζεται μία πολιτεία η οποία τον προστατεύει.

Αρτέμης Σώρρας: Μα φτιάχνουν και τα μίση μεταξύ πολιτείας, εσύ είσαι από την Αθήνα εγώ από την Θεσσαλονίκη, εσύ από την Κρήτη, εμείς είμαστε Γιαννιώτες. Αν υπήρχε ισοπολιτεία θα είχαμε τέτοια προβλήματα; Η Ελλάδα είναι μία, ο Έλληνας είναι κοινός, οι νόμοι του είναι πολύ συγκεκριμένοι.

ΙΣΟΚΡΑΤΙΑ

Η έβδομη Αρχή ΙΣΟΚΡΑΤΙΑ, τεράστιο, ίσα δύναμη, ισότητα στην δύναμη, κράτος ίσον δύναμη. Είναι το βάρος των αποφάσεων της πολιτείας να ισοκατανέμεται σε όλους τους πολίτες χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις.

Ναι αγαπητοί συνέλληνες, με μια ισοκρατία δεν γίνεται κάποιος να νιώθει προνομιακός πολίτης στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη αλλά κάπου αλλού να μην είναι προνομιακός. Άρα δεν μπορείς να μην νιώθεις την ισότητα παντού, άρα η πολιτεία να είναι πανταχού παρόν, όπου χρειαστεί, τα πάντα.

ΙΣΗΓΟΡΙΑ

Η όγδοη Αρχή ΙΣΗΓΟΡΙΑ. Τελικά δεν ξέρω αν κάτι από αυτά συμβαίνει σήμερα έστω και ένα. Ειδικά η ισηγορία δίνει το δικαίωμα να έχεις ίσο δικαίωμα αγόρευσης. Βασίλη τοποθετήσου γιατί είναι πολύ σημαντικό, γιατί τώρα μιλάει όποιος μιλάει, μαζεύονται όλοι μαζί ένα τσούρμο άλογοι άνθρωποι, ο καθένας με μία ειδικότητα ή ιδιότητα, τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους και αυτοί μετά μιλάνε για ισηγορία. Η πραγματική ισηγορία Βασίλη εξήγησέ μας ποια είναι.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Η ισηγορία είναι να μιλάνε οι ίδιοι με το ίδιο δικαίωμα. Δηλαδή εάν μιλάμε για ένα τεχνικό θέμα, κάποιος που δεν έχει ιδέα από τεχνική, δεν μπορεί να πάρει μέρος γιατί αυτό που θα πει θα είναι αυθαίρετο. Η ελευθερία για ισηγορία δεν σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει. Ο καθένας σε σχέση με αυτό το οποίο γνωρίζει και είναι η ειδικότητά του θα μπορεί να αναπτύξει τις απόψεις του. Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος που είχαν ο Σωκράτης με τον Πρωταγόρα που ετέθη το θέμα αυτό και ακριβώς και λέει ότι οι πολίτες όλοι αποφασίζουν για ένα κοινό πολιτικό πρόβλημα αλλά όταν πρόκειται για κάτι εξειδικευμένο, θα έρθουν ενώπιων της βουλής αυτοί οι οποίοι είναι ειδικοί να αναφέρουν τις απόψεις τους. Αυτή είναι η ακριβώς ισηγορία. Ένα εξειδικευμένο θέμα θα το λύσουνε και θα το αναπτύξουνε αυτοί που το γνωρίζουν. Δεν σημαίνει ότι ο καθένας θα μπορεί να λέει την γνώμη του χωρίς να υπάρχει αυτή η γνώμη πραγματικά, δηλαδή να μιλάνε για ιατρικές υποθέσεις κάποιοι οι οποίοι είναι μηχανικοί αυτοκινήτων για παράδειγμα.

Αρτέμης Σώρρας: Ή οι γιατροί να μιλάνε για αστροφυσική, για αστρόπλοια, άλλος να μιλάει για ότι θέλει. Αυτό είναι αυθάδεια κατ αρχάς. Είναι ασέλγεια στην ίδια την νόηση, το κάνουνε όμως κατ εξοχήν.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ναι, αν δεις στην τηλεόραση οι δημοσιογράφοι έχουνε παντός επί στητού γνώμη. Κρίνουνε τους πάντες και είναι ειδικότατοι σε όλα.  

Αρτέμης Σώρρας: Η Ελλήνων πολιτεία ξέρει τι είναι η ισηγορία, πρέπει να την γνωρίσεις λοιπόν να ξέρεις ότι η ισηγορία είναι αυτή γιατί μέχρι χθες δεν είχες ισηγορία ή τουλάχιστον δεν σου έδιναν να καταλάβεις τι είναι η ισηγορία.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μα δεν θέλουνε να υπάρχει ισηγορία γι αυτό δεν σου δίνουν να καταλάβεις τι είναι ισηγορία.

ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Αρτέμης Σώρρας: Η ένατη Αρχή ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Αποσκοπώντας στην απόδοσή της να εντάσσεται η κατανομή όχι μόνο των αξιωμάτων αλλά γενικώς η αξιακή ισότητα με την οποία η πολιτεία εξοπλίζει τα πρόσωπα κατά τις δικαιϊκές τους σχέσεις.

Που σημαίνει ότι η πολιτεία εξοπλίζει τα πρόσωπα όταν αναγκάζονται να προσφύγουνε σε μία δικαστική λύση προβλήματος, να μπορούν και τα δύο να υπερασπίζονται τα δίκαιά τους και τα δικαιώματά τους με τον καλύτερο τρόπο. Δεν υπάρχει πολιτεία η οποία θα υποστηρίξει κάποιον, τον δικό της υποτίθεται και τον άλλον που δεν είναι δικός της θα κοιτάξει να τον καταστρέψει. Η πολιτεία οφείλει να δίνει τα ίδια όπλα και ίσα εφόδια σε αυτούς που έχουνε δικαιϊκές σχέσεις μεταξύ τους. Από την άλλη μεριά η διανεμητική δικαιοσύνη εντάσσεται και στην κατανομή των αξιωμάτων, όπου θα πρέπει να υπάρχει σωστή δικαιοσύνη ώστε τα αξιώματα να τα παίρνουνε αξιοκρατικά αυτοί που πρέπει και γενικότερα σε οποιεσδήποτε σχέσεις των ανθρώπων πρέπει να λειτουργεί η κατά τον καλύτερο τρόπο διανεμητική ισότητα και δικαιοσύνη στις σχέσεις των πολιτών.

Μα έτσι λειτουργεί η πολιτεία. Βλέπουμε λοιπόν ότι η Ελλήνων πολιτεία δεν μπορεί να καταστρέψει κανέναν, ούτε δικό της ούτε ξένο. Άρα κινείται μέσα σε έναν άξονα της νομοτέλειας, κινείται στις αρχές της γι αυτό άλλωστε θα μπορούσε να φτιάξει μία τέλεια πολιτεία, μία πολιτεία πραγματικών ανθρώπων- πολιτών, με τεράστιο έθος, με νόηση και αυτό θα είναι στην νόηση και θα είναι σε όλα τα επίπεδα των ανθρώπων, όχι μόνο για την ύπαρξή τους και την ορθότητα της ύπαρξής τους αλλά και την λειτουργία του στην πολιτεία. Έτσι θα αποδώσουν όλες οι επιστήμες, δηλαδή φαντάζομαι την διανεμητική δικαιοσύνη, όλα τα αξιώματα, δικαιώματα, καλώς δίνονται σε άξιους ανθρώπους και όχι απλά σε ανθρώπους που ανήκουν σε λέσχη ή σε συμπεθέρους ή σε κουμπάρους καταστρέφοντας την ίδια την πολιτεία, γιατί από εκεί καταστρέφεται η πολιτεία.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Και όπως τώρα έχουν φέρει τα πράγματα έτσι ώστε να προσφύγεις με σωστή υπεράσπιση σε ένα δικαστήριο είναι πολύ δύσκολο γιατί χρειάζονται πάρα πολλά χρήματα.

Αρτέμης Σώρρας: Από την μία χρειάζονται πολλά χρήματα, από την άλλη δεν είσαι ποτέ σίγουρος για έναν δικηγόρο ο οποίος δεν ανήκει σε κανένα αξιακό, η δε ορκωμοσία του είναι απλά υπακοή στο σύνταγμα και καλός στα καθήκοντά του, δηλαδή κάτι πολύ γελοίο και φλύαρο. Το πρόβλημα είναι το οι δικηγόροι, έτσι που τρέχουν οι υποθέσεις ή η ζωή ή τουλάχιστον έτσι όπως γαλουχούνται μέσα στην κοινωνία, είναι ψεύτες, μπορούν να σε πουλήσουν ανά πάσα στιγμή σε μία συμφωνία για τα συμφέροντά σου. Εκτός από τα χρήματα που χρειάζεσαι δεν θα κάνεις ποτέ την δουλειά σου, πιστεύω κάθε Έλληνας έχει μία πολύ μεγάλη εμπειρία σε οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη υπόθεση όσον αφορά τον ίδιο. Ο δικηγόρος είναι μία ειδική κάστα ανθρώπων πια, έτσι έχει γίνει, γιατί όλα τα παιδιά ξεκινάνε με μεράκι. Δεν είναι υπερασπιστής του δικαίου και του πολίτη γι αυτό και το μεγαλύτερο unit στην Ελλάδα είναι των δικηγόρων.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ενώ μία πραγματική πολιτεία πρέπει να εξοπλίζει τα πρόσωπα, είναι υποχρεωμένη να τους δίνει την δυνατότητα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους με τον καλύτερο τρόπο. Αυτή είναι η διανεμητική δικαιοσύνη.

ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Αρτέμης Σώρρας: Η δέκατη Αρχή ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, έχει σκοπό την διατήρηση της πολιτείας εντός του συστήματος αξιών και αρχών. Η αδικοπραξία κατά μέλους του σώματος της πολιτείας λογίζεται ως αδικοπραξία κατά της πολιτείας. Έτσι η πολιτεία είναι υπεύθυνη να σταματήσει την αδικία εάν βρίσκεται σε εξέλιξη και σε κάθε περίπτωση να την εξαλείψει ανάλογα με το αδίκημα με διόρθωση ή με τιμωρία. Και προς τις δύο κατευθύνεις, τόσο η διανεμητική όσο και η διορθωτική δικαιοσύνη εκφράζουν την αρχή της αρχή της αναλογικότητας ως θεμέλιο της ιδανικής και ολοκληρωμένης έννομης τάξης.

ΦΡΟΝΗΣΗ

Η ενδέκατη Αρχή ΦΡΟΝΗΣΗ, είναι η αιτία του «πράττειν ορθώς». Τρόπος σκέψης και αντίστοιχη πρακτική που χαρακτηρίζεται από λογική, σύνεση, ωριμότητα. Η φρόνηση είναι «η δημιουργική δύναμη της ανθρώπινης ευζωϊας», η οποία υπερβαίνει τη γνώση, μπορεί να διακρίνει το ορθό από το εσφαλμένο και επιτρέπει στον άνθρωπο να σταθμίσει το «δέον γενέσθαι». Είναι εκείνη που παράγει το φρόνημα, το οποίο ζωογονεί και οργανώνει την πράξη, καθώς εμπεριέχει το πλαίσιο της σκέψης, της γνώσης και βούλησης, που είναι οι αρχές πάνω στις οποίες εδράζεται η πράξη.

Είναι πολύ σημαντικό να αναλύσουμε την φρόνηση και τη σωφροσύνη, είναι δύο πολύ σημαντικές αρχές, ιδιαίτερα η φρόνηση, και να ξεκαθαρίσουμε το «πράττειν ορθώς» και πως θα προκύπτει του πράττειν ορθώς. Έχει έναν τεράστιο πολιτειακό μπούσουλα. Έχουμε φτάσει στην ενδέκατη αρχή και έχουμε και τις δώδεκα αξίες για να φτάσεις στην φρόνηση και μετά στην σωφροσύνη. Για ποιον λόγο το κάνει;

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Γιατί όπως λέει και εδώ η αρχή η φρόνηση είναι αυτή που υπερβαίνει την γνώση γιατί προχωράει πιο πολύ και χρησιμοποιεί την γνώση ως επίγνωση για να μπορεί να διακρίνει το ορθό από το εσφαλμένο. Δηλαδή υπάρχει μία ορθότητα χρήσης της γνώσης η οποία επιτρέπει στον άνθρωπο να ξέρει τι πρέπει να κάνει. Να γίνει δικαστής των πράξεών του από μόνος του. Και του δίνει όλο το πλαίσιο, της σκέψης, της γνώσης και της βούλησης, πάνω στο οποίο πρέπει να εδράζεται η πράξη. Δηλαδή την ορθότητα των πράξεών μας την ελέγχουμε μέσω της φρόνησης. Η οποία φρόνηση είναι η σκέψη, είναι η γνώση και η βούληση και μας δίνει το πώς πρέπει να γίνεται η κάθε πράξη μας.

ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ

Αρτέμης Σώρρας: Η δωδέκατη Αρχή ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ. Η έννοια της σωφροσύνης είναι νοητική λειτουργία και ορίζεται ως έλεγχος των συναισθημάτων «το κρατείν ηδονών και επιθυμιών», με το να είσαι μέσω της λογικής κύριος του εαυτού σου. Σωφροσνέω σημαίνει συγκροτούμαι, συνέρχομαι, γίνομαι κύριος εμαυτού.  

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Οπότε η σωφροσύνη είναι αυτή ακριβώς η δύναμη που μας κάνει να κυριεύουμε τον εαυτό μας μέσα από την λογική διεργασία και να μην αφήνουμε τον εαυτό μας να επηρεάζεται και να λειτουργεί συναισθηματικά. Γι αυτό διαβάσαμε στην αξία της ανδρείας ότι είναι τόλμη η οποία υπηρετεί την φρόνηση.

ΑΙΔΩΣ

Αρτέμης Σώρρας: Η δέκατη τρίτη Αρχή ΑΙΔΩΣ, εκφράζει την ιδιότητα του ανθρώπου να αποφεύγει κάθε πράξη του που αντιβαίνει στον καθιερωμένο εθιμικό κώδικα του κοινωνικού του περιβάλλοντος με κίνητρο τον σεβασμό και την σεμνότητα. Η αιδώς κρατά δεμένος ψυχικά τους ανθρώπους, ώστε αυτοί να μην συγκρούονται, και έτσι αποφεύγεται και προλαμβάνεται η αδικία, με αποτέλεσμα να μην διαταράσσεται η ομαλή συμβίωση, να διασφαλίζεται η συνοχή του συνόλου, να διατηρείται ισορροπία και να επικρατεί ευταξία στην οργανωμένη κοινωνία. Η αιδώς αποτελεί την βάση της κοινωνικής συμβίωσης και την προϋπόθεση για την ανάπτυξη του πολιτισμού. Η αιδώς κατοχυρώνει την αξιοπρέπεια το ατόμου, γιατί το εμποδίζει να παραδοθεί στο χάος των παρορμήσεών του και το υποχρεώνει να συμμορφωθεί με ό,τι το διαφοροποιεί από τα άλλα έμβια όντα: το λόγο, παράλληλα περιστέλλει τις εγωιστικές τάσεις του, την ιδιοτέλεια, την επιθετικότητα, την απληστία και τονώνει σε αυτό τις δυνάμεις εκείνες που συντελούν στην εμπέδωση της κοινωνικής αρμονίας.

Σήμερα δεν ξέρω αν κάπου υπάρχει αιδώς, ίσως είναι ξεχασμένο. Και έτσι λειτουργούν και τα Ευρωπαϊκά πρότυπα, έχουν εξαφανίσει και το τελευταίο ίχνος αιδούς.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Νομίζω ότι η συμπεριφορά που προωθείται είναι αυτή που προκαλεί το κοινωνικό έθος, το κοινωνικό έθιμο οπότε προκαλείται να μην υπάρχει αιδώς. Γιατί η αιδώς είναι αυτή η οποία δίνει στον άνθρωπο τον τρόπο της λειτουργίας του μέσα σε ένα κοινωνικό γίγνεσθαι, σε ένα κοινωνικό περιβάλλον χωρίς να προκαλεί, χωρίς να χαλάει την αρμονία της λειτουργίας του κοινωνικού περιβάλλοντος. Και αυτό γίνεται με το να τονώνει τις δυνάμεις εκείνες που συντελούνε στην εμπέδωση, δηλαδή στην στερεοποίηση των δυνάμεων της κοινωνικής αρμονίας.

Αρτέμης Σώρρας: Και την αισθητική πάντα. Όσον αφορά τον νόμο της Σουηδίας και της Νορβηγίας που θα μπορούνε να αυνανίζονται σε δημόσια θέα και να περνάει κάποιος και να τους χειροκροτεί κιόλας, πλέον αντιλαμβανόμαστε σε τι παράλογο κόσμο μας βάζουν, σε τι τελείως αντιαξιακό σύστημα. Και το αντιαξιακό τους ποιο είναι; Τι ακριβώς θέλουν να κάνουν;

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Έξω από το σύστημα αρχών και αξιών. Αυτό τους ενδιαφέρει, δεν τους ενδιαφέρει να ενταχθούν σε ένα σύστημα, αρκεί να είναι έξω από αυτό.

Αρτέμης Σώρρας: Αρκεί να μην είναι στο ανθρώπινο, στο νομοτελειακό σύστημα.

ΣΕΒΑΣΜΟΣ

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Η δέκατη τέταρτη Αξία ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Ο κόσμος που μας περιβάλλει διέπεται από σεβασμό ο οποίος εντάσσεται στους κανόνες και στις αρχές της νομοτέλειας οι οποίες περιλαμβάνουν και τον άνθρωπο ως τμήμα του συμπαντικού συνόλου. Ο σεβασμός εκδηλώνεται συμπαντικά στις σχέσεις ανάμεσα των νοημόνων όντων με πλήρη αμοιβαιότητα. Μέσα σε αυτήν την αμοιβαιότητα του σεβασμού βρίσκεται ο άνθρωπος μεταξύ των δημιουργών του ως ομοίωμά τους του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντός του και ως συμπαντικό ον με τον εαυτό του. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τον θείο δημιουργό του και αμοιβαία ο δημιουργός σέβεται το δημιούργημά του. Ο θεός που προβάλλεται από τα ιερατεία και τα δόγματα δεν έχει κανέναν σεβασμό για τον άνθρωπο και γενικότερα για την ανθρώπινη φύση γιατί τον θέλει σε ζωώδη κατάσταση που σημαίνει ότι αυτός ο θεός δεν είναι δημιουργός του. Ο σεβασμός δεν απαιτείται, ούτε ζητείται αλλά αποκτάται και διατηρείται με συνεχή προσπάθεια.

Αρτέμης Σώρρας: Είναι πολύ σοβαρή αρχή αυτή και καλύπτουμε ότι ο σεβασμός είναι μια συνεχής προσπάθεια αλλά τοποθετούμαστε και το γεγονός ότι αν είναι ποτέ δυνατόν να σέβεται το δημιούργημα τον θεό του και ο θεός του, έτσι όπως προβάλλεται σήμερα δηλαδή, αν και εφόσον υπάρχει δεν το εξετάζουμε, αλλά η αρχή του σεβασμού μας δείχνει ότι θεός που δεν σέβεται το δημιούργημά του δεν είναι θεός του δημιουργήματος αυτού.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Και αν πούμε ότι έγινε κατ εικόνα και κατ ομοίωση, ένας θεός που δημιουργεί κάτι που είναι ίδιο με τον εαυτό του και δεν το σέβεται, δεν σέβεται και τον εαυτό του.

Αρτέμης Σώρρας: Ακριβώς, άρα τελικά τι θεός είναι; Άρα τελικά εδώ θα τρέξουν πολλά πράγματα στον σεβασμό, ο σεβασμός βλέπω ότι είναι ένα μεγάλο μαχαίρι, να μας αποδείξουν και να μας δείξουν ποιοι είναι, ψευτοθεοί δεν υπάρχουν, ή είσαι ή δεν είσαι. Σαν την ζωή και τον θάνατο, ή ζεις ή δεν ζεις, δεν μπορεί να ζεις λίγο ή πολύ.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Είναι η αρχή η οποία ουσιαστικά διέπει τις σχέσεις αυτών που είναι πολύ κοντά. Δηλαδή ο θεός με τους ανθρώπους, εφόσον είναι δημιούργημά του οι άνθρωποι, οι άνθρωποι σέβονται τον δημιουργό τους αλλά και ο δημιουργός σέβεται το δημιούργημά του. Δεν γίνεται να μην είναι έτσι γιατί τα πάντα που υπάρχουνε γύρω μας αποπνέουν έναν σεβασμό. Σέβονται τον άνθρωπο γιατί του προσφέρουν τα πάντα και ο άνθρωπος πρέπει να δίνει με αμοιβαιότητα τον σεβασμό προς το περιβάλλον το οποίο τον σέβεται. Έτσι είναι και οι σχέσεις των ανθρώπων.

Αρτέμης Σώρρας: Ναι, ακόμα και στην φύση, ότι δεν σεβαστήκαμε στην φύση, η φύση μας τιμώρησε. Άρα λοιπόν έχουμε δύο θέματα, ή δεν μας σέβεται ο ψευτοθεός και θα τον τιμωρήσουμε ή τιμωρείται από μόνος του, υπάρχουνε δυνάμεις του σύμπαντος να τιμωρηθούνε, δεν θα ξεφύγει κανένας, κανένα πλάσμα, γιατί μπορεί να φαίνεται ότι είμαστε πλάσματα κάποιου θεού αλλά και ο θεός είναι φτιαγμένος από έναν μεγαλύτερο δημιουργό. Με μεγάλο σεβασμό προς αυτόν, όλοι μας πια είμαστε σε έναν αέναο κύκλο του σύμπαντος ή πέρα από τα σύμπαντα του κόσμου. Σε αυτή την βάση λοιπόν τώρα έρχονται μεγάλες τιμωρίες, ότι έρχεται για τους ανθρώπους έρχεται και για τους θεούς. Ας δούμε λοιπόν ποιος σέβεται ποιον.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Που σημαίνει ότι και οι θεοί έχουνε όρια και λειτουργούνε μέσα σε ένα συγκεκριμένο αξιακό δεν κάνουνε ανεξέλεγκτα ότι θέλουνε γιατί θα πάθουνε αυτό που βγαίνει έξω από το αξιακό τους.

Αρτέμης Σώρρας: Εκτός και αν δεν είναι, οπότε δεν τους νοιάζει, κάνουνε ότι θέλουνε. Οπότε αν δεν είναι θεοί σε κανένα αξιακό του σύμπαντος κάνουν ότι θέλουνε. Φαίνεται ότι το κάνουν αυτοί ενώ ουσιαστικά είναι ελεύθερη βούληση δική σου. Στον σεβασμό κόβονται όλα τα ψεύτικα. Στην Ελλήνων πολιτεία είναι ένα πολύ σοβαρό κομμάτι ο σεβασμός και έτσι όπως τον αποδίδουμε, πραγματικά έτσι είναι ο σεβασμός. Ας μάθουμε λοιπόν τι είναι ο σεβασμός, ο σεβασμός δεν είναι να σηκωθείς από ένα λεωφορείο για να κάτσει μία μεγάλη γυναίκα, δεν είναι αυτό. Ο σεβασμός είναι τεράστιος, δεν σεβάστηκες την θάλασσα θα σε πνίξει, δεν σεβάστηκες την φύση θα σε σκοτώσει και γιατί δεν τη σεβάστηκες αφού εσύ είσαι η φύση η ίδια. Δεν σέβεσαι τον εαυτό σου δηλαδή, από εκεί ξεκινάμε. Στην Ελλήνων πολιτεία να τον δούμε στην ολότητά του.

ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ

Η δέκατη πέμπτη Αξία ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. Αυτή η λέξη είναι τόσο σπουδαία που δεν ξέρω που είναι σήμερα κρυμμένη και γιατί κανείς δεν την έχει αναγνωρίσει και τουλάχιστον έτσι όπως αποδίδεται.

Σύμφωνα με την αξία του πρέπει να πράττει και να τιμάται ο κάθε άνθρωπος. Σε ατομικό επίπεδο ο όρος αξιοκρατία δηλώνει την αρχή σύμφωνα με την οποία η ανάληψη αξιωμάτων και θέσεων δημόσιων ή μη, η αναγνώριση και η επιβράβευση προσπαθειών γίνονται με βάση την προσωπική αξία του καθενός, χωρίς να παρεμποδίζονται από την οικονομική του ή την κοινωνική του θέση. Επιβεβαιώνει και καταξιώνει το άτομο. Παράλληλα οδηγείται στην αυτογνωσία και στην επίγνωση των πραγματικών αδυναμιών, τις οποίες προσπαθεί να αποβάλλει, αλλά και των ικανοτήτων του που τις επιστρατεύει για την επίτευξη του στόχου του.

Η αξιοκρατία οδηγεί στη συναισθηματική πλήρωση και στην προσωπική ικανοποίηση, εφόσον το άτομο δικαιώνεται απέναντι στον εαυτό του και αναγνωρίζεται κοινωνικά ανάλογα με τις προσπάθειες που κατέβαλε. Συνιστά κίνητρο για ενεργοποίηση των δυνάμεων, μεγαλύτερη προσπάθεια, ανάληψη πρωτοβουλιών και αύξηση της αποδοτικότητας του ατόμου. Εγείρει την αγωνιστικότητά του, με την οποία αντιμάχεται κάθε εμπόδιο για την πραγμάτωση των στόχων του. Σε κοινωνικό επίπεδο: αναπτύσσεται η ευγενής άμιλλα μεταξύ των μελών της κοινωνίας. Καλλιεργείται η κοινωνική συνείδηση, τα άτομα κοινωνικοποιούνται ομαλά και αισθάνονται οργανικά δεμένα με το κοινωνικό σύνολο, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται η συνεργασία και η αλληλεγγύη και να προάγεται η κοινωνική συμβίωση. Εξασφαλίζεται η κοινωνική ισορροπία και η δικαιοσύνη, ενώ παράλληλα μειώνονται οι κοινωνικές και οι οικονομικές διαφορές μεταξύ των πολιτών. Αξιολογούνται οι πολίτες με δίκαια και αντικειμενικά κριτήρια, ικανοποιείται το δημόσιο περί δικαίου αίσθημα και αναπτύσσεται εμπιστοσύνη στους κοινωνικούς θεσμούς και πολιτειακούς νόμους.

Είναι τέλειο. Δηλαδή ουσιαστικά κάτι που δεν υπάρχει σήμερα: η ανάληψη αξιωμάτων και θέσεων δημόσιων ή μη, η αναγνώριση και επιβράβευση προσπαθειών γίνεται με βάση την προσωπική αξία του καθενός. Που συμβαίνει σήμερα αυτό; Τα καλά μυαλά τα κλείνουνε, τα πετάνε. Όποιος δουλεύει σε ένα σύστημα, σε ένα κλαμπ ή σε μία οργανωμένη ομάδα ανθρώπων είναι στο περιθώριο. Ο γιατρός που δεν είναι μασόνος δεν μπαίνει ποτέ σε νοσοκομείο και δεν χειρουργεί.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Οπότε αυτό που μετράει είναι η καταγωγή και οι σχέσεις που υπάρχουν οι πελατειακές, είναι τα συμφέροντα τα οποία εξυπηρετούνται, είναι η κάλυψη υποσχέσεων και ουσιαστικά οι πραγματικές αξίες δεν έχουνε καμία αξία.

Αρτέμης Σώρρας: Και πόσο μπροστά θα πήγαινε μια πολιτεία με πραγματική αξιοκρατία. Με όλα τα καλά μυαλά και με όλον αυτόν τον μπούσουλα, με την αξιοκρατία τα καλά μυαλά στην κατάλληλη θέση. Και το άξιο άτομο όταν μπει στην κατάλληλη θέση επειδή αισθάνεται ότι υπάρχει έναν σύστημα αξιοκρατικό αποδίδει πολύ καλύτερα. Ας υποθέσουμε Βασίλη ότι ο πρωθυπουργός έχει έναν γιο, τον οποίο τον πιάσανε και να αντιγράφει. Αυτό το παιδί πήρε πτυχίο και πήγε με την μάνα του και βαράγανε παλαμάκια ότι το παιδί τους πήρε πτυχίο. Μα ένα χαρτί θα το έπαιρνε ούτως ή άλλως, απλά είχε την ατυχία να τον πιάσουνε να αντιγράφει. Αντιγράφανε όλα.

Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι ο γιος κάποιου ο οποίος δεν αξίζει το παιδί, είτε δεν έχει την διανοητικότητα είτε δεν έχει την εξυπνάδα, να περάσει κάπου, πως μπορεί να πορευτεί σε μια πολιτεία; Αυτό δεν είναι χάσιμο για όλους; Δεν χάνει η πολιτεία; Αν μπει το πιο άξιο άτομο και αυτό το παιδί κάτσει στην άκρη, πόσο τεράστιο κέρδος θα έχει και ο ίδιος ο άνθρωπος αυτός και πόσα προβλήματα θα γλυτώναμε. Πόσο τεράστια θα ήταν η πολιτεία μας και πόσο διανοητικά θα ήταν πολλάκις παραπάνω από αυτό που είναι τώρα. Που σήμερα βλέπεις ηλίθιους ανθρώπους πραγματικά – ή μόνο εγώ τους βλέπω – γελοίους ανθρώπους, βλέπεις ανυπόστατους ανθρώπους, που δεν έχουν τον λόγο, δεν έχουν την δυναμική, δεν έχουν την ηγεσία, δεν έχουν τίποτα απλά είναι παραγωγές media, ΜΜΕ και αν το θέλεις ομάδων που προτάσσουν να βγει κάτι παραπάνω. Δεν μπορώ να τους βλέπω εγώ αυτούς.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Έτσι είναι. Άλλωστε και τα πανεπιστήμια τα οποία χορηγούνε πτυχία τα χορηγούνε μέσα σε ειδικότητες. Αν σκεφτούμε οι δικοί μας πανεπιστήμονες είχαν μία πολύ σφαιρική άποψη και γνώση περί επιστημονικότητος, δεν υπήρχε αυτή η εξειδίκευση που υπάρχει τώρα, γιατί η εξειδίκευση ουσιαστικά είναι μία τεχνοτροπία η οποία περιορίζει τον άνθρωπο όχι στην γενική σε μια ολιστική γνώση αλλά σε ένα επιμέρους κομμάτι χωρίς να μπορούμε να μιλάμε πραγματικά για επιστήμη. Υπάρχει μια εξειδίκευση, αλλά και οι εξειδικεύσεις δίδονται με αυτό τον τρόπο που ουσιαστικά εξυπηρετούνται συμφέροντα συγκεκριμένα. Συγκεκριμένα συμφέροντα πολυεθνικών εταιριών, ομάδων, λεσχών, χωρίς να ενδιαφέρονται για την κοινωνική ανάπτυξη μιας πολιτείας.

Αρτέμης Σώρρας: Άρα μου λες ότι η αξιοκρατία δεν είναι μόνο προσωπικό κομμάτι, είναι και θέμα νόμου, τι αξιοκρατία έχει ο νόμος, που πάει και τι ακριβώς είναι. Σήμερα λοιπόν βγαίνουνε κάποιοι οικονομολόγοι, τι ακριβώς μαθαίνουν; Για να κάνουν τι; Κανονικά ο οικονομολόγος δεν θα έπρεπε να έχει σχέση με τα χρήματα, έπρεπε να έχει χρήματα και μετά να πιάνει την δουλειά του, σωστά;  Σήμερα δεν υπάρχουν χρήματα, τι να δομήσει; Σήμερα λοιπόν όλοι αυτοί οι οικονομολόγοι με τα πτυχία τι ακριβώς διδάσκονται, για πιο θέμα; Άρα λοιπόν τι ακριβώς μαθαίνουν;

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μια συστημική οικονομία η οποία έχει όχι ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα αλλά το πώς θα μπορέσει να παράξει περισσότερα κέρδη σε αυτούς οι οποίοι επικυριαρχούν του ανθρώπου.

Αρτέμης Σώρρας: Τι θα κάνανε όμως αυτοί οι άξιοι επιστήμονες οι συστημικοί εάν το πλαίσιο των νόμων της δικαιοσύνης και της πολιτείας ήταν έτσι (σύμφωνα με τις αρχές). Θέλω να μου φέρετε τον καλύτερο επιστήμονα όσο συστημικό μπορεί να είναι, που θεωρώ ότι είναι παροπλισμένος δεν μπορεί να κάνει κάτι, σε μια τέτοια πολιτεία με αξίες, τι θα κάνει;

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Θα διαπρέψει ανθρωποκεντρικά. Δεν μπορεί δηλαδή να κάνει τίποτα, θα προάγεται το συμφέρον του ανθρώπου, της κοινωνίας του ανθρώπου και όχι συμφερόντων, τραπεζιτών, οι οποίοι απομυζούν τον άνθρωπο. Ουσιαστικά η συστημική οικονομολογία σήμερα είναι πως θα απομυζήσουν τον άνθρωπο.

Αρτέμης Σώρρας: Χώρες ολόκληρες, πολιτείες ολόκληρες, όχι μόνο των άνθρωπο. Χώρες ολόκληρες σαν μονάδα, πια δεν βλέπουν τον άνθρωπο αυτοί. Αυτοί πια βλέπουνε ολόκληρες χώρες. Ναι, αλλά με κατευθύνσεις των νόμων, της δικαιοσύνης. Έχουνε παντού, οι κυβερνήσεις τις ελέγχουν όλες, οι τράπεζες εδώ, ποιος το επέτρεψε όλο αυτό; Κοίταξε τι ωραίο «μόνιασμα» έχουνε κάνει για να ελέγχουν όλον τον πλανήτη. Όλο αυτό όμως σπάει με την Ελλήνων πολιτεία. Αν θέλουμε να το δούμε σε όλο του το σύνολο, πως είναι το αντίπαλο δέος σε όλο αυτό που γίνεται σήμερα, απέναντι η Ελλήνων πολιτεία. Δεν ξαναπερνάει τίποτα, εφόσον αυτό είναι το πρωτόκολλο και το αξιακό σύστημα της ίδιας πολιτείας.

ΦΙΛΟΤΗΣ

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Η δέκατη έκτη αρχή ΦΙΛΟΤΗΣ. Η φιλότητα ως κάθε είδους φυσική ελκτική δύναμη, κάθε είδους δύναμη κοινωνικής συμφιλίωσης και ενότητας ή κάθε είδους δύναμη ανοσίας και ομοιόστασης ενός οργανισμού. Ως κοινωνική ελκτική δύναμη υποβάλλει την εικόνα του αδιαίρετου σώματος μιας πόλης, της συλλογικής ψυχής της, στην οποία επικρατεί η ομόνοια και η ενότητα όλων των πολιτών. Σε αυτή την πόλη και σε αυτή την κοινωνία επικρατεί η απόλυτη συν-χώρηση ακόμα και των αδιαχώριστων κοινωνικά ατόμων. Τέλος, πνευματικά η φιλότητα είναι η ενωτική δύναμη με αποτέλεσμα την ηρεμία και την γαλήνη της συνειδητότητας, η οποία έχει γίνει ένα με τον εαυτό της.

Να εξηγήσω λίγο τους όρους «ομοιόσταση» και «δύναμη ανοσίας». Η φιλότητα είναι η δύναμη η οποία δημιουργεί τα αντισώματα αυτά στην κοινωνία να μην αρρωσταίνει. Και επίσης της δίνει μια δυνατότητα ομοιόστασης. Ομοιόστασης είναι, ο οργανισμός μας έχει ορισμένες συνθήκες που λειτουργεί και κάτω από αυτές τις συνθήκες μπορεί να είναι υγιής. Αυτές οι συνθήκες εξαρτώνται από τις εξωτερικές συνθήκες, δηλαδή αλλιώς συμπεριφέρεται ο άνθρωπος στην Αλάσκα και αλλιώς στην Σαχάρα. Οι εξωτερικές συνθήκες επηρεάζουνε πολύ τις εσωτερικές λειτουργίες του ανθρώπου. Η φιλότητα είναι αυτή η οποία ανεξαρτήτως εξωτερικών συνθηκών, οι εσωτερικές συνθήκες μιας κοινωνίας παραμένουν αναλλοίωτες.

Δηλαδή μέσα σε οποιοδήποτε περιβάλλον ή οποιεσδήποτε συνθήκες υπάρχουν σε μια κοινωνία, όταν υπάρχει φιλότης τότε η ομοιόσταση του οργανισμού της κοινωνίας, της πολιτείας, είναι αυτή που δίνει την δυνατότητα να μην αλλάξουνε οι συνθήκες λειτουργίας μιας πολιτείας, μιας κοινωνίας. Και είναι αυτή η οποία δημιουργεί την απόλυτη συν-χώρηση δηλαδή δημιουργεί πάντα τον χώρο που μπορούνε όλοι να προσέλθουν πάντα σε αυτόν παρά ότι υπάρχουν μερικά άτομα τα οποία με το ζόρι περνάνε από μέσα. Ουσιαστικά είναι η ενωτική δύναμη που υπάρχει στην κοινωνία.

ΦΙΛΟΤΙΜΙΑ

Αρτέμης Σώρρας: Η δέκατη έβδομη αρχή. Η έννοια αναδεικνύει πρωτίστως το κίνητρο για τιμητική διάκριση, υπεροχή, δόξα, είναι η έντονη αίσθηση της τιμής και της αξιοπρέπειας. Εννοείται η φιλοτιμία, η οποία δεν εξαντλείται στο ατομικό συμφέρον αλλά διοχετεύεται στην κοινωνική προσφορά, ενσωματώνει δηλαδή την ατομική φιλοδοξία στις κοινωνικές αξίες, ώστε αυτή να λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας. Η φιλοτιμία εκτιμάται και αποδίδεται στο άτομο από όλο το σώμα της κοινωνίας και όχι από κάποια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, σύλλογο, τάγμα ή στοά.

Είναι ακριβώς αντίθετο από αυτό που γίνεται τώρα. Σήμερα λοιπόν όλες οι τιμητικές διακρίσεις γίνονται μέσα σε στοές, μαζεύονται δέκα άτομα και άλλοι πέντε από την άλλη μεριά και μοιράζουν βραβεία στον εαυτό τους. Οι μασόνοι το χαίρονται κιόλας. Έχω δει τελευταία που ήμουνα σε ένα δημαρχείο, ήταν ένας μητροπολίτης και τον τιμούσε η UNICEF. Τώρα για ποιον λόγο να τιμήσει η UNICEF τον μητροπολίτη, τζάμπα βραβεία είναι, πάρτο. Ήτανε επτά άτομα από τον μητροπολίτη, τρεις από την UNICEF και πιο πολλοί ήτανε οι υπάλληλοι του δημαρχείου και αυτή ήταν τιμητική διάκριση. Είναι γελοία τα πράγματα σήμερα με τις τιμές, δεν υπάρχει τέτοια τιμή. Βέβαια είναι παρεξηγημένη η φιλοτιμία. Ξέρετε τι εννοούνε φιλοτιμία στην Ελλάδα, από ότι έχω καταλάβει; Το φιλότιμο, θα σε κεράσω ένα ούζο γιατί είμαστε φιλότιμοι, έχουνε μπερδέψει την φιλοτιμία με την φιλοξενία. Δεν είναι αυτό. Η φιλοτιμία, είναι ο φίλος της τιμής, αυτός που κυνηγάει την τιμή. Σαφώς πρέπει όλοι να κυνηγάμε την τιμή, η οποία πρέπει να είναι κάτω από το αξιακό μας σύστημα, και την τιμή θα σου την δώσει το σώμα της κοινωνίας. Ή φανταστείτε μικρές κοινωνίες και ομάδες να δίνουνε βραβεία μεταξύ τους, τι νόημα έχει, σα να βραβεύονται στις οικογένειες.

Στην πραγματική πολιτεία η τιμή θα δοθεί από όλο το σώμα της πολιτείας, σε δημόσια θέα, και το σώμα της πολιτείας θα τιμήσει τον πολίτη για ο,τιδήποτε έχει να τον τιμήσει.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Γιατί οι πράξεις του πολίτη, για να μπορέσει να τιμηθεί από την πολιτεία, σημαίνει ότι έχει δώσει στην πολιτεία αυτά που μπορεί να δώσει, έχει προσφέρει στην πολιτεία, στο σώμα της πολιτείας.

Αρτέμης Σώρρας: Και το σώμα της πολιτείας του δίνει. Σήμερα λοιπόν ποιες είναι οι τιμητικές διακρίσεις; Πόσα νόμπελ είδαμε να πέφτουν; Πόσα θεωρήματα και πόσα είναι ακόμα να πάνε στα σκουπίδια και δεν τα έχουνε στείλει γιατί φοβούνται ότι θα χάσουν τις σταθερές που κάθονται τα μαθηματικά, η γεωμετρία, οι επιστήμες. Ποιος τις έδωσε αυτές τις τιμές; Σε ποια κοινωνία;

Στην Ελλήνων Πολιτεία είναι αυτή η Φιλοτιμία, όπου ο πολίτης θα δώσει στο σώμα της πολιτείας και το σώμα θα τον βραβεύσει.

ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ

Η δέκατη όγδοη αρχή ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ. Είναι οι εντυπώσεις επί των αισθήσεων από πράξεις, συμπεριφορές, ενέργειες, παρουσιάσεις, σκέψεις οι οποίες προβάλλουν μεγαλειωδώς το πρέπον, το αρμόζον, το ωραίο, το ενάρετο, το δίκαιο. Όσο η συνειδητότητα του ανθρώπου βρίσκεται εναρμονισμένη με τον σκοπό ύπαρξής του, τόσο η μεγαλοπρέπεια εκπέμπεται σε κάθε εκδήλωσή του. Η μεγαλοπρέπεια απομακρύνει τον άνθρωπο από την μικροπρέπεια, την μεμψιμοιρία. Είναι χαραγή στο Ελληνικό γένος η μεγαλοπρέπεια. Η κληρονομιά του γένους μας στον πλανήτη γαία χαρακτηρίζεται πρωτίστως από μεγαλοπρέπεια.

Ξεκίνα Βασίλη να αναλύσεις την έννοια της μεγαλοπρέπειας του Ελληνισμού, σε όλο τον πλανήτη, πόσο μεγαλοπρεπής είναι. Που ποτέ δεν είχαμε καλύβα, ποτέ δεν είχαμε παράπηγμα, γούβα να μείνουμε και ποτέ δεν ασχοληθήκαμε με μικρότητες. Ούτε με θρησκευτικές πεποιθήσεις, ούτε με σεξουαλικές πεποιθήσεις, ούτε με όλα αυτά τα μυθεύματα που βγάζουνε. Ο Ελληνισμός ήταν πάντοτε μεγαλοπρεπής, στα μαθηματικά του, στην ιστορία του, στον πολιτισμό του, στην αρχιτεκτονική του, στο ντύσιμό του. Δείξε μου ένα μνημείο φτηνό, που σήμερα είναι μόνο επιδερμικά κάτι γυαλιά και κάτι μέταλλα που σαπίζουν πριν ακόμα κλείσουν 30 χρόνια. Ότι φτιάξανε οι Έλληνες ήτανε μεγαλοπρεπές, τεράστιο στον πλανήτη και αν δεν το γκρεμίζανε και το σπάγανε ακόμα θα ήτανε εκεί, μα δεν έπεσε ποτέ με σεισμό. Και το περίεργο, δεν είχε ποτέ θέμελα, ήτανε μόνο απάνω-απάνω, θέμελα δεν έχει κανένας ναός.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Στην Ελλάδα δεν έχουμε σπηλιές, καταλύματα που ζούσανε πρωτόγονοι άνθρωποι. Τα πιο πολλά κτίρια χαρακτηρίζονται από μεγαλοπρέπεια. Βλέπουμε το ανάκτορο της Κνωσού πόσο μεγαλοπρεπώς έχει οικοδομηθεί, με πόσο τεχνολογία έχει γίνει.

Αρτέμης Σώρρας: Εδώ θα τοποθετηθώ ως εξής, είναι ψεύτες όλοι, η αξία της αλήθειας δεν είναι πουθενά. Ντρέπομαι, από την άλλη είμαι οργισμένος και θυμωμένος. Ξέρεις όλες τις ημερομηνίες έχω πιάσει ότι είναι πολύ ψεύτικες και όλες είναι κοντά σε κάτι βρώμικα δόγματα με κάτι βιβλία μυθεύματα που δεν τα διαβάζουν ούτε μικρά παιδιά, πρέπει να απαγορευτούνε γιατί θα γίνουν πιο ανόητα από ότι γεννήθηκαν. Η Κνωσός και ο Μίνωας ήτανε στην αρχή του ενιαυτού, 26.000 χρόνια π.Χ., ποιος είναι αυτός ο εβραίος ο αρχαιολόγος που θα μου τον βγάλει 1.800 π.Χ. ότι είναι περίπου; Ποιος είναι αυτός που θα μιλήσει για τον Αγαμέμνονα και τον Μυκηναϊκό πολιτισμό που θα τον πάει κοντά στις 4.000 ή 3.500 για να του πάει καλά με την Παλαιά Διαθήκη… Βρωμιάρηδες, δεν ξέρετε τι γράφετε!

ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ: Εδώ θα τοποθετηθώ και θα το πω επίσημα, μιλάμε για Αγαμέμνονα και για Μενέλαο και για Τρωικό πόλεμο, ποιος έχει τοποθετηθεί ότι ο Τρωικός πόλεμος είναι στο 1.100 π.Χ.; Ό,τι θέλετε λέτε; Γι αυτό είπα είναι στοχευμένα. Λένε 13.000-14.000 π.Χ. – προ Χριστού, για να μην πάω στην δική μου χρονολόγηση, άντε να σας κάνω το χατίρι – και την Κνωσό την πάνε στα 1.800 π.Χ. ενώ είναι πολύ πιο παλιά, στο 26.000-30.000 π.Χ;  Ποιον δουλεύουνε;

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Γιατί θεωρούνε την Αίγυπτο το 3.000 π.Χ. αλλά έλα που ο Μίνωας ήτανε ο πρώτος βασιλείας της Αιγύπτου. Και αυτός είναι που έκανε τις πρώτες πυραμίδες.

Αρτέμης Σώρρας: Είναι αλήθεια ότι υπάρχουνε πυραμίδες στην Ελλάδα και υπάρχουνε και παντού. Όλο αυτό είναι μεγαλοπρεπές, είναι δικό σου και σου το κρύβουνε, γιατί; Όταν βγει η μεγαλοπρέπεια του Ελληνισμού, όπως και του αξιακού, όπως και της τεχνολογίας – η τέχνη του λόγου δηλαδή του νου, γιατί αυτή είναι η τεχνολογία. Ενώ αυτοί έχουνε μια ψεύτικη τεχνοτροπία και νομίζουν ότι με αυτή την τεχνοτροπία θα χτίσουνε τον κόσμο και θα γίνουνε παγκοσμιοποιητές, πως; Σε ποιο αξιακό; Πως θα γίνεις παγκοσμιοποιητής σε έναν πλανήτη που δουλεύει με νομοτέλεια.

Κύριοι συνέλληνες, το Βερολίνο έχει 4.000 μουσεία και έχει μόνο Ελληνικά μέσα, τι Γερμανικό υπάρχει; Στην Αγγλία επίσης. Ακόμα και οι παρουσίες που περάσανε, ντρέπονται οι Γάλλοι να πούνε ότι ο Ναπολέοντας ήτανε Έλληνας; Τι πάει να πει «Βοναπάρτης», βοναπάρτης στα Γαλλικά σημαίνει καλός πατριώτης. Ξέρουμε καλά ότι ο Ναπολέοντας ήτανε Έλληνας από την Μάνη, είχε και μικρό μουσείο εκεί, τα απομνημονεύματά του είναι στα Ελληνικά και λεγότανε Καλημέρης, καλό μέρος. Ρώτησα έναν Γάλλο να μου πει το όνομα το Ναπολέοντα και δεν το΄ξερε, γιατί δεν το λένε κύριοι;

Η μεγαλοπρέπεια είναι παντού, γι αυτό είναι πολύ σημαντική η αρχή αυτή να μην ασχολούνται οι Έλληνες με μικροπρέπεια, με κουτσομπολιό, με μικρά πράγματα, έχουνε τόσο τεράστια μεγαλειώδη να ασχοληθούνε γιατί εκεί ήμασταν πάντα εμείς, ήμασταν στην μεγαλοπρέπεια.

Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Πάντα διάλεγαν το καλύτερο και το χρησιμοποιούσαν. Πως χτίστηκε ο Παρθενώνας και η Ακρόπολη; Τα καλύτερα μάρμαρα, όλα τα αγάλματα χρυσά, ότι καλύτερο και ήτανε σε αφθονία. Που σημαίνει ότι οτιδήποτε δόθηκε, δόθηκε με μεγαλοπρέπεια.

Αρτέμης Σώρρας: Ακόμα και τις πέτρες που κόβανε, ακόμα και σήμερα δεν ξέρουμε πως τις κόβανε. Ακόμα και εκεί που γράφανε, γράψανε στις πέτρες και μείνανε για πάντα, για σκεφτείτε. Η μεγαλοπρέπεια είναι η τελευταία μας αρχή η οποία είναι τόσο μεγάλη και πρέπει να την τιμούμε πάντα και σαν έθνος και σαν γένος αλλά και σαν άνθρωπος. Είμαι σίγουρος πως από δω και πέρα όταν κατανοήσουν και κατακτήσουν και κάνουν κτήση τους το αξιακό της Ελλάνιας πολιτείας, κανένας Έλληνας δεν θα ασχοληθεί ξανά με καμία μικρότητα, μικροπρέπεια, μεμψιμοιρία. Μην ασχολείσαι καν, κάνε πως δεν υπάρχουν, γιατί όταν δείχνεις ότι ασχολείσαι με την μικροπρέπεια και την μεμψιμοιρία χάνεις την μεγαλοπρέπεια.

Αγαπητοί συνέλληνες, φτάσαμε στο τέλος των Αρχών. Τελειώσαμε τις Αξίες και αυτές είναι οι Αρχές. Στο επόμενο μέρος είναι οι τελευταίοι 3 Πολιτειακοί Νόμοι της Πολιτείας. Με αυτούς κλείνει η Ελλήνων Πολιτεία.

συνεχίζεται…

https://www.youtube.com/watch?v=egfWulXwy7M

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ : Έλενα Αλεξίου , Βασιλική Δρόσου , Αλεξάνδρα Τσίκου , Γεωργία Βαγενά

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : Πλάτων Πισατίδης

ΟΜΑΔΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ